• Terug

Vereniging van ziel en geest door werkzaamheid in liefde

De kracht, die God u geeft door Zijn woord, voelt u lichamelijk minder en nochtans zult u vrij worden, want de boeien van de ziel worden daardoor verbroken en u zult in staat zijn om de stem van de geest in u te horen. U moet onophoudelijk strijden en smeken om de krachtschenking en het lichaam voelt dit niet, opdat de mens niet nonchalant wordt in het streven. Als hij om de kracht van God vraagt, dan wordt hij hier beslist mee bedacht. Nooit kan iemand achteruitgaan, die om de kracht uit God vraagt. Want God zal geen mens vergeefs laten vragen om een geschenk, dat voordelig is voor de ziel.

Als de kracht uit God jullie mensen in de vorm van Zijn woord toegestuurd wordt, dan is ook de geest in jullie ontwaakt en kan de ziel zich begrijpelijk maken. Dat wil zeggen dat de ziel in staat is om de onderrichtingen van de geest in ontvangst te nemen. Ze heeft zodoende al een bepaalde vrijheid en gebruikt deze vrijheid om zich met de geest te verbinden, die zich eveneens met haar wil verenigen. Pas wanneer de ziel met de geest verenigd is, heeft ze die rijpheidsgraad bereikt, die een lichtvol hiernamaals ten gevolge heeft.

Ziel en geest waren bij het begin van de belichaming niet met elkaar verbonden. De ziel wist niets van de goddelijke vonk, die ze in zich droeg. Pas door de werkzaamheid in liefde werd ze zich hiervan bewust, omdat de geest zich nu pas uitte. De zin en het doel van het aardse leven is de vereniging van de ziel met de geest, wat alleen maar door de liefde bereikt kan worden. Werkzaamheid in liefde levert de ziel kracht op. Zodoende kan ze het werkzaam zijn van de geest voelen. Ze kan diens onderrichtingen in ontvangst nemen. Ze begrijpt de wijsheden, die haar gegeven worden en kan ze daarom ook doorgeven.

Voor dit alles is kracht nodig, die ze door een innig gebed aan God kan vragen of die ze zelf verwerft door voortdurend in liefde werkzaam te zijn, waardoor ze eveneens naar de kracht uit God streeft. De geest in de mens zal steeds tot liefde aanzetten, omdat hij zelf een goddelijke liefdesvonk is. Als de ziel nu in liefde werkzaam is, dan verenigt ze zich met de liefdesvonk en hoe inniger de vereniging van ziel en geest is, des te vrijer wordt de geest, die de vrijheid gebruikt voor het in ontvangst nemen van geestelijke goederen uit geestelijke regionen, die hij de ziel nu weer bezorgt.

En alles is kracht uit God. En zo stroomt met elke overdracht van geestelijke goederen de goddelijke kracht naar de mens. Dit leidt ertoe, dat de ziel en de geest zich verenigen en hetzelfde nastreven, de vereniging met God. Hoewel de mens zich niet merkbaar bewust wordt van de verbinding van de ziel met de geest, volgt hij steeds meer het verlangen van de geest. Dat wil zeggen dat hij de ziel niet hindert, als ze de verbinding met de geest in zich aan wil gaan en hij schikt zich zonder verzet in haar wil. Want nu beheerst de geest het denken, voelen en willen van de mens en zijn aardse leven moet nu een opstijgen naar de hoogte zijn.

Amen

Unificación del alma y del espíritu a través de la actividad amorosa....

Físicamente sentiréis menos la fuerza que Dios os imparte a través de Su Palabra y, sin embargo, os volveréis libres, porque las cadenas del alma se romperán y será capaz de escuchar la voz del espíritu dentro de sí misma. Debéis luchar constantemente y pedir fuerza, y por eso el cuerpo no la siente, para que el ser humano no se vuelva descuidado en el esfuerzo. Si pide fuerza a Dios, inevitablemente la recibirá, y quien pide fuerza a Dios nunca podrá desarrollarse regresivo. Porque Dios no permitirá que nadie pide en vano un don que beneficie el alma. Si vosotros, los humanos, recibís la fuerza de Dios en forma de Su Palabra, entonces el espíritu en vosotros también se despierta y puede hacerse comprensible al alma, es decir, el alma puede recibir las instrucciones del espíritu. Entonces ella ya tiene cierta libertad y usa esta libertad para conectarse con el espíritu, que también quiere unificarse con ella. Sólo cuando el alma se unifica con el espíritu alcanza el grado de madurez, que resulta en una brillante vida después de la muerte.

El alma y el espíritu no estaban conectados al comienzo de la encarnación. El alma no sabía nada de la chispa divina que contenía dentro de sí. Fue sólo a través de la actividad del amor que ella tomó conciencia de ello, porque a partir de ahora el espíritu se expresaba. El objetivo y el propósito de la vida en la Tierra es la unificación del alma y el espíritu.... la cual sólo puede lograrse a través del amor. La actividad del amor da fuerza al alma, para que pueda sentir la obra del espíritu.... puede recibir sus instrucciones, capta la sabiduría que se le imparte y, por tanto, también puede transmitirla.

Todo esto requiere fuerza, que ella puede pedir a Dios mediante la oración sincera o adquirirla ella misma mediante una obra de amor constante, mediante la cual también busca la fuerza de Dios. El espíritu en el ser humano siempre llevará hacia el amor, ya que éste mismo es una chispa del amor divino.... Si el alma está ahora activa en el amor, se una íntimamente con la chispa del amor, y cuanto más íntima sea la unión, tanto más libre será el espíritu, que aprovecha su libertad para recibir bienes espirituales de las regiones espirituales, que ahora nuevamente los transmite al alma.

Y todo es fuerza de Dios.... Y así la fuerza divina fluye hacia los humanos con cada transmisión del bien espiritual. Hace que el alma y el espíritu se esfuercen por lograr una misma cosa.... la unificación con Dios.... Aunque el vínculo entre el alma y el espíritu no llega a ser conscientemente perceptible para el ser humano, él también se junta cada vez más al deseo del espíritu, es decir, no obstaculiza al alma si quiere entrar en conexión con el espíritu dentro de sí, y se somete a su voluntad sin resistencia. Porque el espíritu ahora domina el pensamiento, el sentimiento y la voluntad del ser humano y su vida terrenal debe ser ahora un ascenso a las alturas....

amén