• Terug

Doorgeven van de waarheid – Toestroom van kracht en genade

Een onmetelijke overvloed van goddelijke genade stroomt naar de mens toe, die zich aan God in eigendom geeft en Zijn kracht begeert. Want hij beseft de liefde van God, omdat hij nu zijn verbondenheid met God herkend heeft. God heeft zich nooit van het wezen losgemaakt, dat afvallig werd, maar omdat het wezen zelf met God brak, zich dus van Hem verwijderde, kon de liefde van God niet naar hem toestromen. Maar nu keert het wezen vanuit zichzelf weer naar God terug en opent de stroom van liefde zich, die nu in alle overvloed in hem overvloeit.

Het betekent het overdragen van licht en kracht, als het wezen de stroomkring van de goddelijke uitstraling van liefde binnentreedt. Licht wordt de mens in de vorm van kennis toegestuurd en zodoende zal de lichttoestand steeds helderheid van geest zijn en wie dus in het licht staat, die zal dit licht ook tot ver in de omtrek laten schijnen, zodat het de duisternis van de geest doorbreekt.

De inspanning om licht in de duisternis te brengen vereist kracht en deze kracht wordt de mens eveneens toegestuurd. Hij zal nu kunnen volbrengen, wat zijn wil nastreeft, namelijk de medemensen hetzelfde geven als wat hem gelukkig maakt. Want nu hij ziende geworden is, nu hij in het licht staat, kent hij de gelukzaligheid van degene, die kennis heeft en hij tracht deze kennis door te geven.

God zegent dit voornemen, want Zijn liefde betreft al Zijn wezens. Ook degenen, die zich van Hem verwijderd hebben en omdat ze vanuit zichzelf niet naar Hem terugverlangen, bestaat er alleen nog maar de mogelijkheid, dat ze terug geleid worden door God toegenegen mensen, die het tot hun taak maken om deze hulp te bieden. En aan hen schenkt God Zijn genade. Hij leidt hen op tot Zijn goede vertegenwoordigers op aarde. Hij maakt hun Zijn wil bekend en Hij leidt hen de waarheid binnen, zodat ze nu voor de waarheid op kunnen komen en de goddelijke waarheid bekendmaken aan degenen, die het spoor nog bijster zijn.

En wie Hem dienen wil, die zal werkelijk niet zonder kracht blijven. Hij zal in staat zijn om dingen te volbrengen, die juist alleen maar met de kracht uit God volbracht kunnen worden en die de mens gelukkig maakt, die dit geschenk dankbaar in ontvangst neemt. Die zich zodoende laat onderwijzen door degene, die zich aan God ten dienste aanbiedt.

En zodoende schijnt het licht tot ver in de omtrek. Het zal tot in de duisternis doordringen. Het zal de nacht verlichten en de duisternis zal moeten wijken, want de liefde van God brengt de mens ertoe om zich aan Hem over te geven en de liefde voor de medemensen brengt hem ertoe om hetgeen ontvangen is, door te geven en hij is door de goddelijke genade, die hem in alle overvloed als uitvloeisel van de goddelijke liefde toestroomt, tot beide in staat.

Amen

Encaminhando a verdade.... Influxo de poder e graça....

Uma imensurável abundância da graça divina flui para o ser humano que faz de Deus o seu e deseja a sua força. Pois o amor de Deus o agarra porque ele agora reconheceu a sua pertença a Deus. Deus nunca se separou do ser que se tornou apóstata, mas como o próprio ser renunciou a Deus, distanciando-se assim dele, o amor de Deus não podia fluir para ele. Agora, porém, o ser retorna a Deus por si mesmo e se abre ao fluxo do amor que agora transborda em toda a abundância. Luz e transmissão de poder significa que quando o ser entra no circuito da radiação do amor divino, a luz vai para o ser humano em forma de conhecimento, portanto o estado de luz será sempre o resplendor do espírito, e que, portanto, permanece na luz, deixará também essa luz irradiar longe no ambiente que a rompe através das trevas do espírito. O esforço para trazer a luz para as trevas requer força, e essa força também vem para o ser humano. Agora ele será capaz de realizar aquilo por que sua vontade se esforça, ou seja, dar aos seus semelhantes o mesmo que o faz feliz, pois agora ele se tornou vidente, agora ele está na luz, ele sabe da felicidade daquele que está no conhecimento e procura passar esse conhecimento adiante. Deus abençoa essa intenção, pois Seu amor se aplica a todos os Seus seres, também àqueles que se distanciaram dEle, e como eles não querem voltar para Ele por vontade própria, existe apenas a possibilidade de serem conduzidos de volta por pessoas dedicadas a Deus, que fazem disso sua tarefa de ajudá-los. E a estes Deus dá a Sua graça. Ele os treina para serem Seus representantes legítimos na Terra, Ele lhes faz conhecer Sua vontade e os introduz na verdade para que agora possam representar a verdade e proclamar a vontade divina àqueles que ainda estão no caminho errado. E quem quiser servi-lo não ficará verdadeiramente impotente; poderá realizar coisas que só podem ser realizadas com a força de Deus e que fazem feliz a pessoa que aceita com gratidão este dom, que assim se deixa ensinar por aquele que se oferece a Deus para o serviço. E assim a luz brilha longe nas redondezas. E penetrará nas trevas, iluminará a noite e as trevas terão de ceder, pois o amor a Deus determina que o ser humano se entregue a Ele, e o amor ao próximo determina que ele transmita o que recebeu, e ele é capaz de fazer ambos através da graça divina que flui para Ele em abundância como uma efusão de amor divino...._>Amém