• Terug

Geloof in een voortleven – Werken van liefde – Inzicht

Het geloof dat het leven eindigt met de lichamelijke dood maakt de mens onbekwaam voor geestelijk streven, want steeds zal hij zijn aandacht dan richten op wereldse eisen en de vervulling hiervan. Dit is dan zijn enige streven en het is begrijpelijk, dat zijn geestelijke opwaartse ontwikkeling dan in twijfel getrokken wordt.

De geestelijke kennis, die de mens aan moet sporen tot arbeid aan zijn ziel, kan wel vervangen worden door buitengewone liefdadigheid, want wie zich hierin oefent, zal ook spoedig tot kennis van de waarheid komen en ook tot het geloof hierin. En dit is het onvermijdelijke gevolg van een ijverig werkzaam zijn in liefde. Zodra het de mens dus ernst is om zich qua karakter opwaarts te ontwikkelen om zijn wezen te veranderen, dan is hij ook zonder het geloof in een voortleven op de juiste weg, want de liefde werkt verlossend en de verlossing is het enige levensdoel.

Alleen moet elk werk van liefde weer uit vrije wil uitgevoerd worden. Maar het kan niet effectief zijn, als er een bepaalde beïnvloeding van de wil aan vooraf gegaan is. Geestelijke vrijheid is de voorwaarde voor geestelijk succes. En daarom kan een omvorming van het denken en handelen niet gedwongen plaatsvinden. En daarom moet de mens de goddelijke liefde ter overweging gegeven worden, die de mens op zich wel kan beïnvloeden in zijn streven, maar die hem nooit als geestelijke dwang raakt.

Voor het leven na de dood worden bewijzen geëist en deze kunnen al bij een geringe oplettendheid herkend worden, want al het toestromen van geestelijke kracht is er een bewijs van, dat krachten van buiten het aardse leven actief zijn en deze zekerheid zou het geloof in een voortleven moeten laten ontstaan. Maar dat het de mensen juist aan dit geloof ontbreekt, is er tegelijkertijd het bewijs voor, dat ook de werkzaamheid in liefde onder de mensen maar heel gering is en vaak alleen maar een mechanisch verrichten van een liefdeswerk, dat het gevolg is van aardse wetten of eisen, dat echter elke liefde ontbeert.

Want alleen dat is ware liefde, wat uit het hart komt en wat het hart aanspoort tot steeds nieuwe werkzaamheid in liefde. Want liefde zal een verlossende uitwerking hebben en de mens zal tot het geloof gebracht worden in een voortleven na de dood en ook een geestelijk werkzaam zijn herkennen, als hij in deze liefde staat. Want hij verbindt zich door het werkzaam zijn in liefde met God en God leidt hem naar het inzicht.

Amen

Crença na sobrevivência.... Love work.... Reconhecer....

A crença de que a vida termina com a morte corporal torna o ser humano incapaz de se esforçar espiritualmente, pois então ele sempre focalizará sua atenção nas exigências do mundo e no seu cumprimento. Este é então o seu único esforço, e é compreensível que o seu desenvolvimento espiritual superior seja então posto em causa. O conhecimento espiritual, que deve levar o ser humano a trabalhar na sua alma, pode de fato ser substituído por uma extraordinária atividade de amor, pois qualquer um que pratique isso logo chegará a reconhecer a verdade e também a acreditar. Este é o resultado inevitável da ávida atividade de amor. Portanto, assim que uma pessoa leva a sério o desenvolvimento do caráter, a transformação da sua natureza, ela também está no caminho certo sem fé na sobrevivência, pois o amor tem um efeito redentor e a redenção é o único propósito da vida. Só todo trabalho de amor tem de ser realizado de livre vontade. Não pode ser eficaz se uma certa influência sobre a vontade a precedeu. A liberdade espiritual é um pré-requisito para o sucesso espiritual. E é por isso que uma mudança de pensamento e de ação não pode ser realizada pela força, e é por isso que o amor divino deve ser apresentado às pessoas, o que certamente pode influenciar o ser humano a lutar per se, mas nunca o toca como coação espiritual. A evidência é necessária para a vida após a morte, e pode ser reconhecida com um pouco de atenção, pois o influxo de força espiritual já é prova de que as forças são ativas fora da vida terrena, e essa certeza deve dar origem à fé na vida contínua. Mas o facto de faltar precisamente esta fé é ao mesmo tempo a prova de que a actividade de amor das pessoas é também muito baixa e que muitas vezes é apenas a realização mecânica de uma obra de amor como resultado de leis ou exigências terrenas que, no entanto, carecem de todo o amor interior. Pois só isso é amor verdadeiro que vem do coração e que leva o coração a uma actividade de amor sempre nova. Este amor terá um efeito redentor, e o ser humano será levado a acreditar na continuação da vida após a morte e também a reconhecer a atividade espiritual se viver neste amor. Pois através da atividade do amor ele se une a Deus, e Deus o guia para a realização...._>Amém