• Terug

Aards leven-Proeftijd – Geestelijke rijkdom

Slechts een korte tijd verblijft u op aarde en in deze korte tijd moet u kiezen welk leven u in de eeuwigheid leiden wil. Want uw aardse leven is bepalend voor de eeuwigheid. Het is alleen maar een proefbestaan en het ligt alleen aan u of u de proef doorstaat. Of u het aardse leven zo gebruikt, dat het u een leven in alle heerlijkheid in het geestelijke rijk oplevert, of dat uw lot treurig is.

Waarvoor u in het aardse leven kiest, zal u na het sterven ten deel vallen. Zodoende zal elk mens dan het loon oogsten voor het werk, dat hij op aarde verricht heeft. Aardse arbeid zal op aarde al beloond worden en dus niet geteld worden voor de eeuwigheid. Slechts alleen de geestelijke arbeid levert succes op voor de eeuwigheid, want de ziel neemt geestelijke goederen mee naar het geestelijke rijk, terwijl aardse arbeid en haar loon achterblijven als de ziel de aarde verlaat.

En wie niets kan laten zien aan geestelijke goederen heeft de proef niet doorstaan. Hij heeft het aardse leven niet benut. Hij is in geestelijke zin passief geweest, ofschoon hij op aarde rijk was aan de goederen van de wereld. Hij heeft het doel van zijn aardse leven niet begrepen en daarom niet bewust geleefd. De gang over de aarde heeft een geestelijk uitrijpen als doel. Maar als aardse vaardigheden ontwikkeld worden en er alleen maar waarde aan gehecht wordt hoe de mens aardse rijkdom kan verwerven, dan gaat de proeftijd voorbij zonder de mens tot inzicht gebracht te hebben.

Maar het verzuimde tijdens het aardse bestaan is nooit meer goed te maken en wat de mens op aarde verzuimd heeft, is in het hiernamaals nauwelijks meer in te halen. Het berouw in het hiernamaals is onbeschrijflijk, wanneer de ziel zichzelf arm en behoeftig terugvindt, waar ze helder en stralend de binnenkomst in het geestelijke rijk mee had kunnen maken.

Telkens weer wordt de mens in kennis gesteld van zijn opdracht en zijn doel, maar ongehoord sterven de woorden in de oren van de mensen weg, want ze zijn zich niet bewust van de draagwijdte van hun onverschilligheid. Zolang ze leven, denken ze niet aan hun opdracht, maar in het hiernamaals berouwen ze elke minuut, die ze ongebruikt voorbij hebben laten gaan.

Amen

Erdenleben - Probezeit.... Geistige Reichtümer....

Eine kurze Zeit nur weilet ihr auf Erden, und in dieser kurzen Zeit müsset ihr euch entscheiden, welches Leben ihr in der Ewigkeit führen wollt. Denn euer Erdenleben ist bestimmend für die Ewigkeit. Es ist nur ein Probedasein, und an euch allein liegt es, ob ihr die Probe besteht, ob ihr das Erdenleben so nützet, daß es euch ein Leben in aller Herrlichkeit einträgt im geistigen Reich oder euer Los dort ein trauriges ist. Wofür ihr euch im Erdenleben entscheidet, das wird euch beschieden sein nach dem Ableben. Also wird ein jeder Mensch dann den Lohn ernten für die Arbeit, die er auf Erden geleistet hat. Irdische Arbeit wird auf Erden schon ihren Lohn finden und also nicht gewertet werden für die Ewigkeit. Nur allein die geistige Arbeit trägt Ewigkeitserfolg ein, denn geistige Güter nimmt die Seele mit hinüber in das geistige Reich, während irdische Arbeit und deren Lohn zurückbleibt auf Erden, so die Seele abscheidet. Und wer nun nichts aufzuweisen hat an geistigem Gut, der hat die Probe nicht bestanden, er hat das Erdenleben nicht genützet, er ist untätig gewesen im geistigen Sinn, wenngleich er auf Erden reich war an Gütern der Welt. Er hat den Zweck seines Erdenlebens nicht erfaßt und daher nicht bewußt gelebt. Der Erdenwandel soll ein geistiges Ausreifen bezwecken. Werden aber irdische Fähigkeiten ausgebildet und nur Wert darauf gelegt, wie sich der Mensch irdischen Reichtum erwerben kann, so vergeht die Probezeit, ohne dem Menschen Erkenntnis zu bringen. Das verfehlte Erdendasein ist aber niemals mehr auszugleichen, und was der Mensch auf Erden versäumt hat, ist schwerlich im Jenseits nachzuholen. Die Reue im Jenseits ist unbeschreiblich, wenn die Seele arm und dürftig sich wiederfindet, wo sie hell und strahlend den Eintritt ins geistige Reich erleben könnte. Immer und immer wieder wird der Mensch in Kenntnis gesetzt von seiner Aufgabe und seinem Ziel, doch ungehört verhallen die Worte in den Ohren der Menschen, denn sie sind sich der Tragweite ihrer Nachlässigkeit nicht bewußt. Solange sie leben, denken sie nicht an ihre Aufgabe, im Jenseits aber bereuen sie jede Minute, die sie ungenützt vorübergehen ließen....

Amen