• Terug

Waarde van de geestelijke en aardse kennis in het hiernamaals

Al het geestelijke heeft eeuwigheidswaarde en duurt eeuwig. Al het aardse vergaat met de lichamelijke dood van de mens. Vreugde en lijden gaan voorbij en daar hoeft dus niet al te veel betekenis aan gehecht te worden. Wat echter geestelijk verworven of verzuimd werd, is bepalend voor het verblijf in de eeuwigheid en daarom belangrijk voor de ziel van de mens.

Geestelijk streven zal nu altijd verwijzen naar het innerlijke leven van de mens en op alles, wat van de aardse materie gescheiden is. Wat dus noch met een genoeglijk aards leven, noch met één of ander lichamelijk verlangen verband houdt, maar het lichaam volledig uitschakelt en het alleen maar geestelijke vragen en een geestelijk beleven betreft. Geestelijk streven is alles wat met God in verband staat, wat dus het leven betreft, dat niet met de lichamelijke dood beëindigd is.

Want vergankelijk is alleen maar wat tot de aarde behoort, dus ook het gedachtengoed van de mens, dat alleen maar het aardse omvat. Wat de mens ook aan kennis opgenomen heeft, dat voor het aardse bestaan, voor de mens als zodanig, van waarde was, is vanaf het moment van zijn intrede in het hiernamaals volledig waardeloos. Het behoort tot een andere wereld. Bijgevolg is het onbruikbaar voor de nieuwe wereld.

En als de mens er nu aan denkt, wat hem dan aan geestelijk goed overblijft, zal hij kunnen begrijpen waarom hij op aarde geestelijke goederen na moet streven, geestelijke schatten moet verzamelen. Want hij verkeert in grote armoede, als hij niet eveneens geestelijke goederen opgenomen had. En meestal zal juist die mens, die aardse kennis bezit, zich weinig met geestelijke vragen inlaten en dus ook dienovereenkomstig arm aan geestelijke schatten naar het hiernamaals overgaan.

En het is voor zo’n ziel dan onnoemelijk bitter, haar gebrek te moeten erkennen, terwijl andersom menige ziel, die op aarde geen noemenswaardige kennis bezat omdat haar aandacht zich alleen maar op het uitrijpen van de ziel richtte, omdat aardse vragen haar niet zo raakten en haar verlangen niet naar aardse goederen en aardse kennis uitging, over geestelijke rijkdom beschikt. Deze ziel behoudt het resultaat van het leven op aarde ook in het hiernamaals. Ze hoeft niets op te geven, omdat het geestelijke goederen zijn wat ze verzameld heeft en omdat deze goederen onvergankelijk zijn en haar in eeuwigheid niet afgenomen kunnen worden.

Terwijl de aardse kennis in het hiernamaals voor niemand meer nuttig is, kan de ziel, die geestelijke goederen bezit, er onbeschrijflijk zegenrijk mee werken. Ze kan daar onwetende zielen van geven en ze vindt er zelf haar mooiste beloning in om diegenen, die in de grootste armoede het rijk aan de overkant betreden, te kunnen helpen, terwijl de mensen die aardse kennis nastreefden ook hun loon op aarde vonden: eer, aanzien en aardse rijkdom, wat allemaal met de lichamelijke dood tot een einde kwam. Want niets daarvan kunnen ze naar de eeuwigheid meenemen.

Maar hoe kort is het genot van aardse vreugden en hoe eindeloos lang is het leven na de dood? Voor welk schijngeluk hebben de mensen hun denkactiviteit ingezet en welke onbegrijpelijke zaligheid, die gemakkelijk door geestelijk streven verworven had kunnen worden, verspelen ze? En als de mens zich in de eerste plaats met dat bezig had gehouden, wat met God in verband staat, dan zou de aardse kennis hem tegelijkertijd moeiteloos gegeven worden, zodra hij het uit liefde voor de mensheid nastreeft. Dat wil zeggen door aardse kennis de medemensen zou willen dienen. Alleen deze aardse kennis heeft waarde en levert hem tegelijkertijd geestelijke rijkdom op.

Want zijn wil om de medemensen te dienen, zal dan gewaardeerd worden, wanneer de aardse kennis nietig geworden is. Maar de geestelijke nood van degenen, die nu ter wille van hun aards succes aardse kennis opnamen, zal in de eeuwigheid onbeschrijflijk zijn, want ze staan kaal en naakt in een omgeving, waar dat, wat ze bezitten, zonder enige waarde is. En het duurt een lange tijd, voordat ze besluiten om dat, wat hen ontbreekt, van in liefde werkzame zielen in ontvangst te nemen. Tot ze besluiten om dat te doen, wat ze op aarde hadden moeten doen: geestelijke goederen verzamelen om het in liefde door te kunnen geven aan degenen, die net als zij verzuimd hebben dit op aarde te doen.

Amen

Valor do conhecimento espiritual e terreno no futuro....

Tudo o que é espiritual tem valor eterno e duração eterna.... Tudo o que é terreno passa com a morte do corpo humano. Alegrias e sofrimentos passam e, portanto, não precisam ser levados a sério. No entanto, o que foi espiritualmente alcançado ou perdido é decisivo para a permanência na eternidade e, portanto, significativo para a alma do ser humano. O esforço espiritual sempre se relacionará com a vida interior do ser humano e com tudo o que está separado da matéria.... que, portanto, não tem ligação com uma vida terrena agradável ou quaisquer desejos físicos, mas exclui completamente o corpo e apenas toca (preocupações) as questões espirituais e a experiência espiritual. O esforço espiritual é tudo o que está ligado a Deus, que portanto diz respeito à vida que não termina com a morte corporal....

Pois só o que pertence à Terra é transitório, portanto também o material de pensamento do Homem, que só compreende coisas terrenas. Qualquer conhecimento que o ser humano tenha absorvido que tenha sido de valor para sua existência terrena, para o ser humano como tal, é completamente inútil desde o momento de sua entrada no além. Pertence a um outro mundo, é consequentemente inútil para o novo mundo. E se o ser humano agora considerar quais os bens espirituais que lhe restarão então, ele poderá entender por que ele deve lutar pelos bens espirituais na Terra.... tesouros espirituais na terra. Pois ele está em extrema pobreza se não recebeu também bens espirituais na Terra. E, na sua maioria, é precisamente o ser humano que possui o conhecimento terreno que não se preocupará muito com as questões espirituais e assim também passará para o além, correspondentemente pobre, em tesouros espirituais. E então é indizivelmente amargo para tal alma ter que reconhecer a sua falta...., enquanto que, ao contrário, muitas almas possuem riquezas espirituais que não possuíam nenhum conhecimento digno de nota na Terra, porque só concentravam a sua atenção no amadurecimento da alma, porque as questões terrenas não a afetavam tanto e o seu desejo não se aplicava aos bens terrenos e ao conhecimento terreno. Essa alma também retém o sucesso da vida terrena no além, não precisa dar nada, porque é o bem espiritual que reuniu e porque esse bem é imperecível e não pode ser tirado dela na eternidade. Embora o conhecimento terreno já não seja útil a ninguém no além, a alma que possui posses espirituais pode usá-lo de forma indescritivelmente benéfica.... pode dá-la a almas ignorantes e encontra a sua mais bela recompensa em poder ajudar aqueles que entram no reino do além em extrema pobreza, enquanto as pessoas que lutaram pelo conhecimento terreno também encontraram a sua recompensa na terra, honra, reputação e riqueza terrestre.... que tudo termina com a morte física. Pois eles não podem levar nada disto para a eternidade. Mas quão curto é o gozo dos prazeres terrenos.... e como a vida após a morte é infinitamente longa.... Para que felicidade ilusória as pessoas usaram sua atividade mental e que felicidade inconcebível elas perderam, o que poderia ser facilmente alcançado através do esforço espiritual. E se o ser humano se preocupasse primeiro com aquilo que tem uma ligação com Deus, o seu conhecimento terreno ser-lhe-ia ao mesmo tempo transmitido sem esforço, assim que se esforçasse por isso por amor à humanidade, ou seja, quereria servir o seu semelhante através do conhecimento terreno. Só este conhecimento terreno tem valor e, ao mesmo tempo, lhe rende riqueza espiritual. Pois a sua vontade de servir os semelhantes será então valorizada quando o conhecimento terreno se tiver tornado obsoleto.... No entanto, as dificuldades espirituais daqueles que só absorveram o conhecimento terreno por causa do seu sucesso terreno serão indescritíveis na eternidade, pois ficam nus e desnudos num ambiente onde o que possuem não tem qualquer valor. E leva muito tempo até que eles decidam aceitar o que lhes falta das almas amorosas.... até que decidam fazer o que devem fazer na terra.... recolher bens espirituais para poder transmiti-los em amor àqueles que, como eles, não o fizeram na Terra...._>Amém