• Terug

Waarde van de geestelijke en aardse kennis in het hiernamaals

Al het geestelijke heeft eeuwigheidswaarde en duurt eeuwig. Al het aardse vergaat met de lichamelijke dood van de mens. Vreugde en lijden gaan voorbij en daar hoeft dus niet al te veel betekenis aan gehecht te worden. Wat echter geestelijk verworven of verzuimd werd, is bepalend voor het verblijf in de eeuwigheid en daarom belangrijk voor de ziel van de mens.

Geestelijk streven zal nu altijd verwijzen naar het innerlijke leven van de mens en op alles, wat van de aardse materie gescheiden is. Wat dus noch met een genoeglijk aards leven, noch met één of ander lichamelijk verlangen verband houdt, maar het lichaam volledig uitschakelt en het alleen maar geestelijke vragen en een geestelijk beleven betreft. Geestelijk streven is alles wat met God in verband staat, wat dus het leven betreft, dat niet met de lichamelijke dood beëindigd is.

Want vergankelijk is alleen maar wat tot de aarde behoort, dus ook het gedachtengoed van de mens, dat alleen maar het aardse omvat. Wat de mens ook aan kennis opgenomen heeft, dat voor het aardse bestaan, voor de mens als zodanig, van waarde was, is vanaf het moment van zijn intrede in het hiernamaals volledig waardeloos. Het behoort tot een andere wereld. Bijgevolg is het onbruikbaar voor de nieuwe wereld.

En als de mens er nu aan denkt, wat hem dan aan geestelijk goed overblijft, zal hij kunnen begrijpen waarom hij op aarde geestelijke goederen na moet streven, geestelijke schatten moet verzamelen. Want hij verkeert in grote armoede, als hij niet eveneens geestelijke goederen opgenomen had. En meestal zal juist die mens, die aardse kennis bezit, zich weinig met geestelijke vragen inlaten en dus ook dienovereenkomstig arm aan geestelijke schatten naar het hiernamaals overgaan.

En het is voor zo’n ziel dan onnoemelijk bitter, haar gebrek te moeten erkennen, terwijl andersom menige ziel, die op aarde geen noemenswaardige kennis bezat omdat haar aandacht zich alleen maar op het uitrijpen van de ziel richtte, omdat aardse vragen haar niet zo raakten en haar verlangen niet naar aardse goederen en aardse kennis uitging, over geestelijke rijkdom beschikt. Deze ziel behoudt het resultaat van het leven op aarde ook in het hiernamaals. Ze hoeft niets op te geven, omdat het geestelijke goederen zijn wat ze verzameld heeft en omdat deze goederen onvergankelijk zijn en haar in eeuwigheid niet afgenomen kunnen worden.

Terwijl de aardse kennis in het hiernamaals voor niemand meer nuttig is, kan de ziel, die geestelijke goederen bezit, er onbeschrijflijk zegenrijk mee werken. Ze kan daar onwetende zielen van geven en ze vindt er zelf haar mooiste beloning in om diegenen, die in de grootste armoede het rijk aan de overkant betreden, te kunnen helpen, terwijl de mensen die aardse kennis nastreefden ook hun loon op aarde vonden: eer, aanzien en aardse rijkdom, wat allemaal met de lichamelijke dood tot een einde kwam. Want niets daarvan kunnen ze naar de eeuwigheid meenemen.

Maar hoe kort is het genot van aardse vreugden en hoe eindeloos lang is het leven na de dood? Voor welk schijngeluk hebben de mensen hun denkactiviteit ingezet en welke onbegrijpelijke zaligheid, die gemakkelijk door geestelijk streven verworven had kunnen worden, verspelen ze? En als de mens zich in de eerste plaats met dat bezig had gehouden, wat met God in verband staat, dan zou de aardse kennis hem tegelijkertijd moeiteloos gegeven worden, zodra hij het uit liefde voor de mensheid nastreeft. Dat wil zeggen door aardse kennis de medemensen zou willen dienen. Alleen deze aardse kennis heeft waarde en levert hem tegelijkertijd geestelijke rijkdom op.

Want zijn wil om de medemensen te dienen, zal dan gewaardeerd worden, wanneer de aardse kennis nietig geworden is. Maar de geestelijke nood van degenen, die nu ter wille van hun aards succes aardse kennis opnamen, zal in de eeuwigheid onbeschrijflijk zijn, want ze staan kaal en naakt in een omgeving, waar dat, wat ze bezitten, zonder enige waarde is. En het duurt een lange tijd, voordat ze besluiten om dat, wat hen ontbreekt, van in liefde werkzame zielen in ontvangst te nemen. Tot ze besluiten om dat te doen, wat ze op aarde hadden moeten doen: geestelijke goederen verzamelen om het in liefde door te kunnen geven aan degenen, die net als zij verzuimd hebben dit op aarde te doen.

Amen

Value of spiritual and earthly knowledge in the hereafter....

Everything spiritual has eternal value and eternal duration.... everything earthly passes away with the death of the human body. Joys and sufferings pass away and therefore need not be taken seriously. However, what has been spiritually achieved or missed is decisive for the stay in eternity and therefore significant for the soul of man. Spiritual endeavour will now always relate to the human being's inner life and to everything that is separate from earthly matter.... which therefore has nothing to do with a pleasurable earthly life or any physical desires but completely eliminates the body and only touches (concerns) spiritual questions and spiritual experiences. Spiritual endeavour is everything that is connected with God, i.e. that concerns life that does not end with the death of the body....

For only that which belongs to earth is transient, thus also man's thought material, which only comprises earthly things. Whatever knowledge the human being has absorbed that was of value for earthly existence, for the human being as such, is completely worthless from the moment he enters the beyond. It belongs to another world, it is therefore useless for the new world. And if the human being now considers what spiritual possessions will then remain to him, he will be able to understand why he should strive for spiritual good on earth.... spiritual treasures on earth. For he is in the greatest poverty if he has not likewise received spiritual possessions on earth. And in most cases it is precisely the person possessing earthly knowledge who will concern himself little with spiritual questions and thus also pass over into the beyond correspondingly poor in spiritual treasures. And it is then unspeakably bitter for such a soul to have to recognize its lack.... whereas, conversely, some souls possess spiritual wealth which had no knowledge worth mentioning on earth because they only focused their attention on the soul's maturing, because earthly questions did not affect them that much and their desire was not for earthly possessions and earthly knowledge. This soul also retains the success of earthly life in the beyond, it does not need to give anything away because it is spiritual good that it has gathered and because this good is imperishable and cannot be taken from it in eternity. While earthly knowledge is no longer of use to anyone in the beyond, the soul who possesses spiritual possessions can be indescribably blessed with it.... it can give it to ignorant souls and itself finds its most beautiful reward in being able to help those who enter the kingdom of the beyond in utmost poverty, whereas the people who strived for earthly knowledge also found their reward on earth, honour, reputation and earthly wealth.... which all comes to an end with bodily death. For they can carry none of this over into eternity. But how short is the enjoyment of earthly pleasures.... and how endlessly long is life after death.... For what illusory happiness have men used their mental activity and what inconceivable bliss have they forfeited, which could easily be attained through spiritual endeavour. And if man would first concern himself with that which has a connection with God, then his earthly knowledge would be imparted to him effortlessly at the same time, as soon as he strives for it out of love for humanity, i.e. he would like to serve his fellow human being through earthly knowledge. This earthly knowledge alone has value and at the same time brings him spiritual wealth. For his will to serve his fellow human beings will be valued when the earthly knowledge has become obsolete.... Yet the spiritual hardship of those who only absorbed earthly knowledge for the sake of their earthly success will be indescribable in eternity, for they will stand naked and bare in an environment where what they possess is of no value whatsoever. And it takes a long time until they decide to receive what they lack from loving souls.... until they decide to do what they should do on earth.... to collect spiritual goods in order to be able to pass them on in love to those who, like them, have failed to do so on earth....

Amen