• Terug

Strijden in het leven – Goddelijke leiding – Geloof

Het gebod van de naastenliefde is een dringend gebod om de medemens zijn aardse taak bekend te maken, voor zover hij deze nog niet goed begrepen heeft en in het gevaar verkeert om achteruit te gaan in zijn ontwikkeling. Zo’n mens heeft geen aandacht voor de ontwikkeling van de ziel en er kan daarom geen invloed op hem uitgeoefend worden, voordat hij zijn eigenlijke aardse doel kent. Elke gelegenheid moet daarom benut worden om de medemensen opheldering te geven, want hun zielen verkeren in grote nood.

De mens moet het volste vertrouwen in de goddelijke leiding hebben, zodra hij gelovig wil zijn. Niets wordt ongewild door God toegelaten, maar is bestemd voor de opwaartse ontwikkeling van de ziel van de mens die het moet dragen en wanneer hij zich nu berustend in alles schikt wat God hem stuurt, zal elke gebeurtenis nuttig voor hem zijn. De beproevingen die de mens opgelegd worden, zullen hem of aan het wankelen brengen of hem sterken in het geloof. Want ze behoren tot de strijd van het leven, die doorstaan moet worden als het leven niet vergeefs geleid mag zijn aan het einde van het aardse leven.

Enkel een leven, dat een voortdurende strijd was voor de mens, brengt de ziel de geestelijke vooruitgang en derhalve zal de zegen pas in de eeuwigheid herkenbaar zijn. Maar dan zal ook duidelijk worden, welke liefdevolle leiding de mens op aarde ten deel viel en dat hij deze weg moest gaan. Dat het de enige weg was om een geestelijke vooruitgang op te kunnen tekenen.

Hoe vaak moppert en klaagt de mens en wenst hij zich een zorgeloos leven en een gemakkelijke leefwijze? En hij weet niet, hoe dwaas zulke wensen juist zijn, hoe vaak de vervulling hiervan de ziel in gevaar kan brengen. Daarom moet alles in gelovig vertrouwen uit de hand van de Vader in ontvangst genomen worden. Want hoe geloviger de mens is, des te eerder legt hij zijn rampspoed aan de Vader in de hemel voor en des te overtuigder is hij ervan, dat God hem helpt. Maar God eist alleen maar van de mens dat hij in Zijn liefde gelooft en op Zijn barmhartigheid vertrouwt. En Hij zal iedereen, die in zo’n nood tot Hem komt, Zijn liefde en barmhartigheid doen toekomen.

En als het geloof dus sterk is en standhoudt tegen alle verleidingen die van buiten komen, dan zal de gang over de aarde met succes afgelegd worden en de ziel zal jubelen en juichen als zij vrijkomt uit haar lichamelijke omhulsel en nu de vruchten van een goed gebruikt aards leven oogsten kan.

Het strijden is nu wel op aarde ten einde gekomen, maar evenwel is het wezen in het hiernamaals niet werkeloos, want van ijverige werkzaamheid hangt weer de redding van talloze zielen af. En zo is dit weer een strijd, die het wezen nu nogmaals uit moet vechten en wel met deze krachten, die de zielen, die op aarde niet hun hele wil aangewend hebben om alle weerstanden de baas te worden, in het hiernamaals nog kwellen. Hun worstelen gaat nog verder en de nog strijdende zielen in het hiernamaals worden door enorme krachten bijgestaan, opdat de weerstanden overwonnen zullen worden en de ziel vrede vindt.

Amen

Struggling in life.... divine guidance.... faith....

It is an urgent commandment of neighbourly love to inform fellow human beings of their task on earth if they have not yet fully grasped it and are in danger of developing regressively. The shaping of the soul remains unnoticed by such people and therefore no influence whatsoever can be exerted on him before he knows his actual purpose on earth. Every opportunity should therefore be used to enlighten the fellow human being, for his soul is in greatest need.

The human being should place complete trust in divine guidance if he wants to be a believer. Nothing is thoughtlessly permitted by God but destined to be carried by the human being for the soul's higher development, and as long as he now humbly submits to everything God sends him, every event will be of benefit to him. The trials imposed on the human being will either make him waver or strengthen him in faith, but they are part of the battle of life which has to be passed if it is not to have been waged in vain at the end of earthly life. Only a life which was a constant struggle for the human being will bring spiritual progress to the soul, and consequently the blessing will only be recognizable in eternity. But then it will also become apparent what loving guidance was given to the human being on earth and that he had to take this path, that it was the only right one in order to be able to record spiritual progress. How often man grumbles and complains and wishes for a life of carefree and easy living. And he does not know how foolish such wishes are, how often their fulfilment can endanger the soul. That is why everything should be received from the father's hand in faithful trust. For the more faithful a person is, the more likely he is to present his misfortune to the father in heaven and the more convinced he is that God will help him. But God only requires people to believe in His love and trust in His mercy. And He will give His love and mercy to everyone who comes to Him in such adversity. And thus, if faith is strong and withstands all external challenges, the earthly course will be successfully covered and the soul will rejoice and be glad when it is released from its physical shell and can now reap the fruits of a properly utilized earthly life. The struggle on earth has certainly come to an end now, and yet the being is not idle in the beyond, for the salvation of countless souls depends on diligent activity again.... And thus this is yet another battle which the being now has to fight again, namely with those forces which still harass the souls in the beyond which did not muster all their will on earth in order to overcome all opposition.... Their struggle continues and the souls still fighting in the beyond are assisted by immense forces so that the oppositions will finally be overcome and the soul will find peace....

Amen