• Terug

Het navolgen van Jezus

Er is maar één weg die naar het eeuwige leven en naar de vereniging met God leidt en dat is de weg via Jezus Christus. En degene die Christus afwijst, zal nooit door de poort van de hemel de eeuwige gelukzaligheid binnen kunnen gaan.

De mens moet dezelfde weg gaan, die Jezus op aarde ging. De weg van liefde en leed, want alleen door de liefde kan hij zich verlossen en door het lijden de zondenschuld verminderen. En om dit te kunnen, moet hem de door de kruisdood van Jezus verworven genade gegeven worden, die hij weer alleen maar ontvangen kan, wanneer hij Jezus Christus als Verlosser en als de Zoon van God erkent. Hij moet geloven in de goddelijke Verlosser. Hij moet geloven dat God Zelf Hem naar de aarde gezonden heeft om nu in de hele volheid intrek in Hem te kunnen nemen. Hij moet geloven dat de goddelijke liefde zelf tot de mensen afgedaald is en hij bewijst pas dan het geloof in God, wanneer hij het verlossingswerk als een daad van de grootste liefde voor de mensen erkent en hij deel zou willen hebben aan de zegen van het verlossingswerk.

Jezus zegt: “Niemand komt tot de Vader dan door Mij”. Jezus spreekt deze woorden niet als mens, maar deze woorden moeten geestelijk begrepen worden. Hijzelf was pure liefde en zodoende moet de mens zich tot liefde vormen om met de Vader, Die de liefde Zelf is, verenigd te worden. Maar als de mens in de liefde staat, zal hij ook inzien dat Jezus Christus ook de belichaming van de eeuwige Godheid is. Hij zal niet meer in staat zijn om Christus van God te scheiden en zodoende zal de liefde de enige weg zijn om tot God te geraken. Maar als de mens Christus niet erkent, kan hij nooit juiste gedachten hierover hebben. En ofschoon hij ook positief staat ten opzichte van God, is het geen diep geloof, als dat geloof God en Christus van elkaar scheidt. Hij heeft een verkeerd idee van de eeuwige Godheid.

De Christelijke leer schrijft als belangrijkste deze beide geboden voor: Je moet God liefhebben boven alles en je naasten als jezelf. Om deze geboden te kunnen vervullen, moet hij zelf liefde zijn en dus moet hij dezelfde weg gaan als Jezus op aarde ging. Hij moet op al zijn levenswegen liefde uitdelen en omdat God de liefde Zelf is, komt hij met elk werk van liefde de eeuwige Godheid naderbij. Zodoende verenigt hij zich met Haar en dan vindt plaats, wat Jezus tot de volgende woorden bracht: “De Vader en Ik zijn één”. Hij verenigde Zich door Zijn enorme liefde eveneens met God, zodat Hij met het volste recht deze woorden uit kon spreken, want Zijn wezen was volledig doordrongen van de goddelijke geest. Dus was de Vader, de eeuwige Godheid, in de Zoon, in Degene Die van Hem afkomstig was en ze konden eeuwig niet meer van elkaar gescheiden worden.

En dit samensmelten met de oorspronkelijke kracht zal steeds het gevolg van de innige liefde voor God en voor de mensen zijn, dus is de liefde de weg die naar God leidt. Het verlossingswerk was het grootste werk van liefde van een mens voor de totale mensheid. Wie dit niet erkent, moet van elke liefde gespeend zijn, omdat hij anders het verband heel duidelijk zou herkennen en elke twijfel over de goddelijkheid van Jezus zou verdwijnen. Maar zonder liefde zal de weg naar de hoogte nooit afgelegd kunnen worden. Want de mens volgt Jezus dan niet na. Hij behoort niet tot degenen, die door Zijn dood aan het kruis verlost worden en bijgevolg is hij voor eeuwigheden verloren.

Amen

Seguindo Jesusu....

Há apenas um caminho que leva à vida eterna e à união com Deus.... o caminho via Jesus Cristo, e quem rejeitar Cristo nunca poderá entrar pelo portão do céu para a bem-aventurança eterna. O ser humano deve tomar o mesmo caminho que Jesus tomou na terra, o caminho do amor e do sofrimento, pois ele só pode redimir-se por amor e reduzir a sua culpa de pecado através do sofrimento. E para poder fazer isso, as graças adquiridas pela morte de Jesus na cruz devem ser-lhe transmitidas, as quais, por sua vez, ele só pode receber se reconhecer Jesus Cristo como Redentor e Filho de Deus. Ele deve ter fé no divino Redentor.... Ele deve acreditar que o próprio Deus O enviou à Terra para poder habitar n'Ele em toda a plenitude.... ele deve acreditar que o próprio amor divino desceu às pessoas, e então ele só prova fé em Deus quando reconhece o ato de Salvação como um ato de maior amor pelas pessoas e quer participar da bênção do ato de Salvação. Jesus diz: "Ninguém vem ao Pai senão através de Mim....". Jesus não fala estas palavras como um ser humano, mas elas devem ser entendidas espiritualmente. Ele próprio era puro amor, e assim o ser humano deve moldar-se em amor para estar unido ao Pai, que é o próprio amor. Mas, se o ser humano está em amor, então ele também reconhecerá que Jesus Cristo é também a encarnação da Deidade eterna. Ele não será mais capaz de separar Cristo de Deus, e assim o amor será a única maneira de chegar a Deus. Mas se uma pessoa não reconhece Cristo, ela nunca pode pensar corretamente. E mesmo que ele queira afirmar Deus, esta não é uma fé profunda que separe Deus e Cristo um do outro. Ele faz um falso conceito da eterna divindade. A doutrina cristã prescreve como mais importantes os dois mandamentos: Amarás a Deus acima de todas as coisas e ao teu próximo como a ti mesmo. Para poder cumprir este mandamento, ele próprio deve ser amor, e por isso deve seguir o mesmo caminho que Jesus seguiu na terra; deve distribuir amor por todos os seus caminhos de vida, e como Deus é amor a si mesmo, ele atrai a Deidade eterna para si mesmo através de cada obra de amor, assim ele se une a ela, e então acontece a mesma coisa que levou Jesus a dizer: "O Pai e eu somos Um". Ele também se uniu a Deus por meio do Seu amor excessivo, de modo que Ele foi plenamente justificado ao pronunciar estas palavras, pois o Seu ser foi completamente permeado pelo Espírito divino, assim o Pai.... foi a Deidade eterna.... no Filho, naquilo que d'Ele procedera, e não podiam mais ser separados eternamente um do outro. E esta fusão com o poder elementar será sempre o resultado do amor íntimo por Deus e pelas pessoas, assim o amor é o caminho que conduz a Deus. A obra de redenção foi a maior obra de amor de um ser humano por toda a humanidade. Quem não reconhece isso deve ser desprovido de todo amor, caso contrário quereria reconhecer a ligação mais claramente e toda dúvida sobre a divindade de Jesus desapareceria. Sem amor, porém, o caminho da ascensão nunca pode ser percorrido, pois então o ser humano não segue Jesus; ele não pertence àqueles que foram redimidos através de Sua morte na cruz e, portanto, está perdido por eternidades....

Amém