Een nog onontgonnen gebied is de lichtintensiteit van de zon, die wel voor elk mens lichamelijk voelbaar en voor het menselijke oog zichtbaar is, die als iets vanzelfsprekends aangenomen wordt en waar toch nog geen verklaring voor gevonden is, die met de waarheid overeenkomt.
De mensen mogen nog zo grondig en precies onderzoek doen, ze zullen dit vraagstuk nooit op grond van hun menselijke verstand op kunnen lossen. Want de mens is alleen maar in staat om hetgeen zich op de aarde en in haar omgeving bevindt, te doorgronden, voor zover het deel uitmaakt van de wereld. Maar daar voorbij is het menselijke onderzoeken ontoereikend. De mens gaat van natuurwetten uit, die op aarde wel overal hetzelfde zijn, maar niet meer regeren over alle scheppingen buiten de aarde.
En zo zijn in de eerste plaats de basisvoorwaarden voor een onderzoek naar onbekende scheppingswerken niet aanwezig. Daarom kunnen ook de resultaten niet onweerlegbaar zijn, want ze zijn op een verkeerde grondslag gebaseerd. Maar de mensen zijn van de juistheid van de resultaten van deze menselijke onderzoeken overtuigd, ofschoon ze bij dieper nadenken, voor zover ze gelovig zijn, op tegenstrijdigheden zouden moeten stuiten. Of ze zijn niet diepgelovig, of ze denken niet na. En dan kan voor hen de vergissing ook niet opgehelderd worden en daarom is er onder de mensen een opvatting verspreid geraakt, die gewoonweg verkeerd genoemd moet worden in vergelijking met de waarheid.
Het zonnelichaam herbergt net als elke andere ster levende wezens op zijn oppervlak. Het wordt dus bewoond. Daarom kan dit lichaam geen gloeiende massa zijn, die onophoudelijk haar lichtschijnsel naar de aarde zendt. Deze gedachte is bijna naïef te noemen, want een solide lichaam, dat voortdurend gloeit, verliest zijn stevigheid en zou dus ook aan vorm verliezen. Evenzo moet ook in aanmerking genomen worden dat elk ontbranden van een massa brandbare stoffen vereist. Dat er zodoende één of andere materie moet zijn, die door het vuur gegrepen en dienovereenkomstig opgebruikt wordt. Alles wat de zon bevat, zou dus aardse materie moeten zijn, dus een grondstof, die door vuur vernietigbaar zou zijn. Door een element, dat eveneens aards beperkt is. Maar als nu zowel de materie alsook het element komt te vervallen, is er geen opheldering gegeven voor een schijnend hemellichaam.
Alles wat zich buiten de aarde bevindt, is echter nooit onderhevig aan de natuurwetten die voor de aarde gelden. Het menselijke verstand begrijpt alleen maar wat hem door eveneens aardse natuurwetten bewezen kan worden. Maar dat er in Gods oneindige schepping veel is, waarvoor de kennis, die de aardse mensen ter beschikking staat, waarlijk niet toereikend is, zal door elk wetend en gelovig mens erkend moeten worden, want de aarde is alleen maar een nietig scheppingswerk in vergelijking met de oneindigheid.
En het is begrijpelijk dat de bewoners van deze aarde niet volledig ingewijd kunnen zijn in de gebeurtenissen en hoedanigheid van elk scheppingswerk. Dingen, die nooit op aarde bestaan, waarmee geen overeenkomsten te vinden zijn op aarde, onttrekken zich begrijpelijkerwijs aan het verstandelijke weten van de mens. Hij kan niet rekenen met natuurwetten die hij niet kent, die hem daarom onbekend zijn, omdat de voorwaarden daarvoor niet gegeven zijn. Hij kan zich daarom ook geen voorstelling van hun werkingen maken. Dus kunnen ze ook geen berekeningen maken, omdat deze op niets gebaseerd zouden zijn.
Toch kan de mens hier geestelijk opheldering over gegeven worden, maar hij moet het wel geloven, omdat hem, zolang hij op aarde leeft, niets bewezen kan worden. Maar ook de wereldse onderzoekers kunnen hun resultaten niet bewijzen. Ze moeten eveneens alleen maar geloofd worden en ze worden geloofd, omdat het menselijke verstand niet toereikend is om verkeerde conclusies te herkennen en af te wijzen.
En er bouwt zich nu op zo’n verkeerde conclusie een hele gedachteconstructie op en het krijgt nu vorm door vaststaande leringen. Er wordt nu een aards-wereldse opvatting over de mensen uitgespreid. Er wordt een bewering gedaan over een gebeurtenis, die een heel gebrekkige verklaring voor het ontstaan van het licht, de zonnestralen, is.
En de mensen leven nu met deze verkeerde opvatting en ze zijn met zo’n verklaring tevreden. Ze krijgen daardoor een verkeerd beeld, omdat het einddoel van de menselijke ziel hen volledig onbekend is. Maar in het andere geval accepteren ze de verklaring over dat laatste niet, omdat hen juist alles aards, dat wil zeggen als natuurlijke effecten, verklaard wordt, zoals dat bij zulke misleidende leringen gaat.
Als de mens gelovig is, aarzelt hij om de menselijke wijsheid aan te nemen, ofschoon hij zichzelf ook geen betere verklaring kan geven. Maar de geest in hem waarschuwt hem voor het aannemen van zo’n menselijke leer. Dan beschouwt hij de schepping buiten de aarde als een onopgelost raadsel en dat is veel beter, dan zich daar een afgeronde mening over te vormen, die geheel in tegenspraak is met de waarheid. Want iemand die ernaar vraagt, kan altijd nog door geestelijke krachten die weten de juiste verklaring gegeven worden. Iemand die gelooft het al te weten, is moeilijk een met de waarheid overeenkomende verklaring te geven. En toch hangt er van de juiste kennis hierover zo veel af.
Amen
VertalerUn domaine encore inexploré est la Force lumineuse du Soleil, elle est bien perceptible physiquement par chaque homme et même visible à l'œil humain, elle est acceptée comme quelque chose d’entièrement naturel et de toute façon elle n'a encore trouvé aucune explication qui corresponde à la Vérité. Les hommes pourront en rechercher la cause aussi profondément et exactement qu’ils le voudront, ils ne pourront pas résoudre ce problème au travers de leur entendement humain, parce que l'homme n'est pas en mesure de sonder ce qui se trouve sur la Terre et dans son entourage tant qu’il appartient encore au milieu terrestre. Mais outre cela la recherche humaine est insuffisante. L'homme part de lois de la nature, qui partout sur la Terre sont bien les mêmes, mais ne régissent pas les autres Créations en dehors de la Terre. Et ainsi en premier lieu les conditions de base pour une recherche dans les autres Œuvres de la Création ne seraient pas présentes, par conséquent les résultats ne pourraient pas être parfaits, parce qu'ils seraient fondés sur de fausses bases. Mais les hommes sont convaincus de la véracité des résultats de la recherche humaine, bien qu’avec une réflexion plus approfondie, pour autant qu’elle soit crédible, ils devraient rencontrer des contradictions. Donc soit ces bases ne sont pas totalement crédibles, ou bien ils ne réfléchissent pas. Et il ne peut pas alors leur être expliqué leur erreur, et donc chez les hommes il est répandu un point de vue qui est entièrement faux au regard de la Vérité. Le corps du Soleil reçoit comme toutes les autres Étoiles des êtres vivants à sa surface, donc il est habité. Par conséquent ce corps ne peut pas être une masse incandescente qui envoie sans interruption sa splendeur de Lumière sur la Terre. Cette idée doit être considérée presque comme naïve, parce qu'un corps solide qui se trouve dans une chaleur continue perd de sa solidité, et il perdrait même sa forme. Il doit être aussi pris en considération que toute l’ardeur d'une masse demande une substance combustible qui donc doit être une matière quelconque qui serait détruite par le feu et progressivement consommée. Tout ce que le Soleil cache devrait donc être de la matière terrestre, donc une substance de base qui serait destructible par le feu, c'est-à-dire par un élément qui est relatif à des conditions terrestres. Si maintenant la matière aussi bien que l'élément sont exclus, il n'est donné aucune explication pour le corps céleste lumineux. Tout ce qui se trouve en dehors de la Terre n'est jamais soumis aux lois de la nature qui prévalent pour la Terre, l'esprit humain saisit seulement ce qui peut être documenté avec des lois terrestres de la nature. Mais dans l'infinie Création de Dieu il existe beaucoup de choses pour lesquelles le savoir à disposition des hommes de la Terre est vraiment insuffisant, chaque homme sage et croyant devra reconnaitre que la Terre est seulement une minuscule Œuvre de Création en comparaison de l’Univers infini. Il est compréhensible que les habitants de cette Terre ne puissent pas être très avancés dans ces processus et dans la construction de chaque Œuvre de Création. Il est compréhensible que des choses qui n’existent jamais sur la Terre et pour lesquelles on ne trouve aucun exemple sur la Terre, se soustraient au savoir intellectuel de l'homme ; il ne peut pas compter sur des lois de la nature qu’il ne connaît pas, qui lui sont inconnues parce que pour celles-ci il n’est pas donné les conditions. Donc il ne peut même pas s'imaginer leurs effets, il ne peut pas établir des calculs, vu qu’ils seraient dépourvus de tout fondement. Aux hommes il peut être seulement donné un éclaircissement spirituel sur cela, il doit seulement croire, vu que tant qu’il vit sur la Terre, il ne peut rien lui être montré. Même les chercheurs mondains ne peuvent pas prouver leurs résultats, ceux-ci doivent être simplement crus, parce que l'esprit humain ne suffit pas pour reconnaître et refuser des conclusions fausses. Et sur une telle conclusion fausse on a construit maintenant un édifice entier de pensées et qui a pris maintenant une forme au travers des enseignements établis. Aux hommes il est soumis une opinion terrestre-mondaine qui établit une affirmation sur un processus qui serait une explication très imparfaite sur l’origine de la Lumière des rayons du Soleil. Et les hommes vivent dans ce faux point de vue et ils se contentent d'une telle explication. Avec cela ils se sont fabriqués une image erronée, parce qu'à eux le but final de l'âme humaine est totalement méconnu. D’autre part ils n'acceptent pas les éclaircissements donnés sur cette dernière, parce qu'encore une fois ils veulent tout expliquer d’une manière terrestre, c'est-à-dire comme étant le résultat d’un effet naturel, comme cela se produit à cause de tels enseignements erronés. Si l'homme est croyant, alors il hésitera à accepter la sagesse humaine, bien que lui-même ne réussisse pas à donner aucune explication meilleure. Mais l'esprit en lui l’avertit quant à l'acceptation de tels enseignements humains. Ensuite il considère la Création en dehors de la Terre comme une énigme insoluble, et cela est bien mieux que de se former sur celle-ci des opinions préconçues qui sont contraire totalement à la Vérité. Parce qu'à une «question» il peut toujours être donnée encore une juste explication au moyen des Forces spirituelles sages, mais à quelqu’un qui croit déjà savoir, on peut difficilement donner une explication correspondant à la Vérité. Et malgré cela beaucoup de choses dépendent de la juste connaissance sur cela.
Amen
Vertaler