• Terug

Liefde – Wijsheid – De kracht van het inzicht

Wat de mens onbegrijpelijk voorkomt, zou hij vanuit het licht van het geestelijke bezien, goed in staat zijn om te begrijpen en het is ook alleen maar via de weg van het geestelijke mogelijk om hem helderheid te verschaffen, want zijn gedachtegang kan pas dan op die manier geleid worden, zodat het één na het ander begrijpelijk voor hem wordt, zodat hij zich nu instemmend op kan stellen ten opzichte van wat hij voordien voor onaannemelijk hield.

De grondgedachte van al het bestaan is de liefde. Uit de liefde is alles ontstaan. Door de liefde wordt alles leven gegeven en de liefde is de sleutel tot kennis over alles wat er is. De liefde is de poort naar de eeuwigheid, zoals de liefde de uitgang was. Alles is uit liefde ontstaan en alles, wat zich van de eeuwige liefde gescheiden heeft, zal tot liefde wederkeren.

En als de mens nu tot inzicht wil komen, als hij de waarheid wil kennen, als hij de oplossing voor elk vraagstuk, die goddelijke zaken, geestelijke vragen of zaken die de schepping aanroeren wil vinden, dan moet hij zich onvermijdelijk eerst tot liefde vormen. Pas dan kan hij wetend worden. Het kennen van de waarheid hangt van de liefdesgraad van de mens af.

En als de mens alle waarheid ter overweging gegeven zou worden, als hem over alles wat hij verlangde te weten, opheldering gegeven zou worden en hij zou de liefde niet hebben, dan zou hij er niets van begrijpen. Hij zou alles ontkennen. Hij zou het als de grootste dwaling afwijzen, want hij kan het niet begrijpen, omdat het licht van het inzicht niet in hem ontstoken is, wat alleen de liefde maar volbrengt. Daarom moet eerst dit vlammetje, dat onder afval en as in hem smeult, gevoed worden. De mens moet bereid zijn om in liefde te dienen. Er bestaat geen andere mogelijkheid om in de eeuwige waarheid binnen te dringen en de mens, die naar de waarheid verlangt, moet daarom tegelijkertijd de liefde beoefenen om deze te kunnen ontvangen.

Maar de liefde is iets geestelijks. Ze is iets, dat in het gevoelsleven tot uiting komt. Ze komt uit het geestelijke rijk, zoals ze ook weer naar het geestelijke rijk leidt. Zoals de mens dit geestelijke met aardse werkzaamheid verbindt, dus het gevoel in zich tot uitdrukking brengt, zodat hij nu een werkzaamheid verricht die aards herkenbaar is, ontvangt hij weer iets geestelijks, want de liefdeswerkzaamheid van de wezens in het hiernamaals komt nu namelijk tot uiting. De mens wordt nu in de kennis van goddelijke wijsheden binnengeleid. Hij mag nu in het licht wandelen.

De liefde moet in ieder geval eerst tot uiting komen, voordat een geestelijke verbinding ontstaat, omdat een mens, bij wie het aan liefde ontbreekt, ook niet het zacht gesproken innerlijke woord hoort. Mensen zonder liefde zijn werelds ingesteld. Ze hebben er geen verlangen naar om te weten te komen hoe de wereld buiten de aarde geaard is, omdat ze deze eenvoudigweg afwijzen. Ze willen ook van een verder leven in het geestelijke rijk niets weten, omdat hun liefde verkeerd is en het slechts zichzelf en het toenemen van het welzijn op aarde betreft.

Als dit hun op één of andere manier als waardeloos voorgesteld wordt, dan raakt dit hun eigenliefde, die ze echter niet op willen geven en ze verwerpen daarom alles wat op een leven buiten het aardse leven zou kunnen wijzen. De liefde voor God en de medemensen zal steeds de geestelijke toestand verlichten, maar de eigenliefde zal elk licht, dat in de geestelijke nacht zou willen schijnen, uitdoven. Hiermee zal ook de kracht van het inzicht van de mens overeenkomen, want degene die in de liefde werkzaam is, zal de waarheid gegeven worden en tegelijk hiermee de kracht om haar als waarheid te herkennen. Maar voor de anderen zal alles onbegrijpelijk blijven en ofschoon het hem ook nog zo duidelijk aangeboden wordt, zal hij het niet begrijpen.

Om zijn kennis te vergroten, moet de mens een beroep doen op de liefde van de geestelijke wezens, die bereidwillig zijn om uit te delen aan degene, die net als zij liefhebbend werkzaam zijn. Want alles, wat in de liefde staat, probeert zich te verbinden. Bijgevolg moet de kennis van de mens toenemen, als hij niet traag wordt om in liefde werkzaam te zijn. Voor hem openen zich de poorten van de hemel en alle wijsheid zal hem volgens Gods wil geleerd worden, Die de waarheid over de aarde zou willen verspreiden en daarom de verbindingen naar het hiernamaals zegent.

Amen

Liebe.... Weisheit.... Erkenntniskraft....

Was dem Menschen unbegreiflich erscheint, würde er, im Licht des Geistigen besehen, wohl zu fassen vermögen, und es ist auch nur auf dem Wege des Geistigen möglich, ihm Klarheit zu geben, denn sein Gedankengang kann erst dann so gelenkt werden, daß ihm eines nach dem anderen verständlich wird, daß er sich nun bejahend zu dem einstellen kann, was er vordem für unannehmbar hielt. Der Grundgedanke alles Seins ist die Liebe. Aus der Liebe ist alles entstanden, durch die Liebe wird alles belebt, und die Liebe ist der Schlüssel zur Erkenntnis alles dessen, was ist. Die Liebe ist die Pforte zur Ewigkeit, sowie die Liebe der Ausgang war.... Aus der Liebe ward alles, und zur Liebe soll alles wieder werden, was sich getrennt hat von der ewigen Liebe.... Und will der Mensch nun zum Erkennen kommen, will er wissen um die Wahrheit, will er die Lösung finden in jeglichem Problem, das göttliche Dinge, geistige Fragen oder die Schöpfung berührt, dann muß er unweigerlich sich zuvor zur Liebe gestalten, dann erst kann er in der Erkenntnis stehen. Das Wissen um die Wahrheit hängt vom Liebesgrad des Menschen ab. Und würde dem Menschen jegliche Wahrheit unterbreitet, würde ihm Aufschluß gegeben über alles, was er zu wissen begehrt, und er hätte die Liebe nicht, dann würde er nichts davon verstehen, er würde alles verneinen, er würde es als größten Irrtum ablehnen, denn er kann nicht begreifen, weil in ihm nicht das Licht der Erkenntnis entzündet ist, was wieder nur die Liebe vollbringt. Darum muß zuerst dieses Flämmchen genährt werden, das in ihm glimmt unter Schutt und Asche.... Es muß der Mensch bereit sein, in Liebe zu dienen.... Es gibt keine andere Möglichkeit, in die ewige Wahrheit einzudringen, und der Wahrheit-begehrende Mensch muß daher gleichzeitig die Liebe üben, um jene empfangen zu können. Die Liebe aber ist etwas Geistiges, sie ist etwas im Empfindungsleben sich Äußerndes, sie kommt aus dem geistigen Reich, wie sie auch wieder in das geistige Reich führt. Sowie der Mensch dieses Geistige mit irdischer Tätigkeit verknüpft, also das Empfinden in sich so zum Ausdruck bringt, daß er nun eine Tätigkeit verrichtet, die irdisch erkennbar ist, empfängt er wieder etwas Geistiges, und zwar die Liebetätigkeit der jenseitigen Wesen äußert sich nun.... Es wird der Mensch in das Wissen um göttliche Weisheiten eingeführt. Er darf nun im Licht wandeln. Es muß unbedingt die Liebe sich zuvor äußern, ehe eine geistige Verbindung sich anbahnen läßt, weil ein Mensch, dem die Liebe mangelt, auch nicht das leise gesprochene innere Wort vernimmt. Menschen ohne Liebe sind weltlich eingestellt, sie haben kein Verlangen danach, zu erfahren, wie die Welt außerhalb der Erde beschaffen ist, weil sie diese einfach ablehnen. Sie wollen auch von einem Weiterleben im geistigen Reich nichts wissen, weil ihre Liebe eine verkehrte ist und nur sich selbst und dem gesteigerten Wohlleben auf Erden gilt. Wird dieses ihnen in irgendeiner Weise als wertlos hingestellt, so trifft dies ihre Eigenliebe, welche sie jedoch nicht aufgeben wollen, und sie verwerfen daher alles, was auf ein Leben außerhalb des Erdenlebens hinweisen könnte. Die Liebe zu Gott und zum Mitmenschen wird immer den Geisteszustand erhellen, die Eigenliebe aber jegliches Licht zum Erlöschen bringen, das in geistiger Nacht leuchten möchte. Entsprechend wird auch die Erkenntniskraft des Menschen sein, denn wer liebetätig ist, der wird die Wahrheit vermittelt bekommen und mit ihr zugleich die Kraft, sie auch als Wahrheit zu erkennen. Den anderen jedoch wird alles unverständlich bleiben, und ob es ihm auch noch so klar geboten wird, er fasset es nicht. Um sein Wissen zu vermehren, muß der Mensch die Liebe der geistigen Wesen in Anspruch nehmen, die Wahrheit auszuteilen gewillt sind dem, der gleich ihnen sich liebend betätigt. Denn alles, was in der Liebe steht, sucht sich zu verbinden, folglich muß der Mensch an Wissen zunehmen, so er sich bemüht, auch im Wirken in Liebe nicht nachzulassen. Ihm öffnen sich die Pforten des Himmels, und alle Weisheit wird ihm gelehrt nach dem Willen Gottes, Der die Wahrheit verbreiten möchte auf Erden und daher die Verbindungen vom Jenseits zur Erde segnet....

Amen