De uren van eenzaamheid lenen zich er goed voor, de mens ertoe te brengen na te denken en hij moet daarom vaak de gelegenheid zoeken, alle aardse drukte te ontvluchten om zich aan innerlijke zelfbeschouwingen over te geven, die een zegenrijke uitwerking kunnen hebben. De mens gelooft in zijn aanmatiging vaak aan de eisen te voldoen die GOD aan Zijn kinderen op aarde stelt, d.w.z. hij doet niet de geringste moeite zich geestelijk te vormen of een hogere graad van rijpheid te bereiken, dus zijn wezen edeler te maken. Hij meent dat zo als hij is, hij is geschapen door GOD en hij geeft er zich geen rekenschap van in hoeverre hij zelf de vorming van zijn wezen als taak heeft. En daarover kan hem pas opheldering worden verschaft, als hij zich zelf aan een kritische beschouwing onderwerpt, als hij zijn handelen en denken vergelijkt met de eisen van GOD, die HIJ door Zijn geboden van de liefde aan de mensen stelt. Dan zal hem door de innerlijke stem zijn levenswandel worden voorgehouden, of hij wordt er opmerkzaam op gemaakt, wanneer zijn handelen en denken afwijkt van datgene wat GOD wil.
En wederom komt het er op aan, in hoeverre hij aan de innerlijke stem gehoor geeft, het komt er op aan of zijn instelling is om tegen te spreken, of de aanmaning van hen die hem willen helpen, gewillig aanneemt. Bijgevolg zal hij ook zijn verdere leven hierop instellen, hij zal er naar streven zich te veredelen of ook de innerlijke stem trachten te overstemmen door tegenspraak die nog zeer het verlangen naar de wereld tot uitdrukking brengt. Want de mens die nog zo aan de wereld hangt, neemt het niet zo nauw met de vervulling van de goddelijke geboden om zich zo van aards voordeel te verzekeren. En zo zal de aards gezinde mens ook niet van zins zijn zich vaak terug te trekken in de eenzaamheid, d.w.z. zijn ziel snakt niet naar uren van innerlijke beschouwing, maar tracht zich te bedwelmen en de innerlijke stem te overstemmen door de drukte van de wereld. En het is een genade van GOD als HIJ zo'n mens gedwongen in situaties brengt, waarin hij is blootgesteld aan eenzaamheid.
Weliswaar kan zich ook het verlangen naar de wereld in zo'n mens met versterkte kracht voordoen en hem zo'n eenzaamheid geen enkel nut opleveren voor zijn ziel; maar vaak ook komt de mens tot inzicht dat zijn levenswandel nutteloos is en keert als een ander mens in het leven van de wereld terug. De innerlijke beschouwing heeft hem tot het inzicht gebracht dat zijn denken en handelen tot nu toe niet het juiste was en hij tracht zich en zijn wezen te veranderen en zijn opmerkzaamheid meer naar het innerlijke leven te keren, wat hem ook zal gelukken, wanneer zijn streven hem ernst is, d.w.z. zijn wil gericht blijft op het juiste denken. En zo kan vaak een schijnbaar kwaad, een gedwongen scheiding van de wereld, een uiterst zegenrijke uitwerking hebben, want als de aardse wereld van de mens is weggenomen, kan de geestelijke wereld dichter bij hem komen; waar aardse afleidingen het denken van de mens niet beïnvloeden, kunnen nu krachten uit het hiernamaals werkzaam zijn en in de vorm van gedachten de mens opheldering verschaffen over de eigenlijke zin en het eigenlijke doel van het leven. En het resultaat in geestelijke opzicht, kan de mens geheel schadeloos stellen voor dat wat hem aan aardse vreugde ontzegd bleef.
Amen
Vertaler외로운 시간이 사람들이 생각하게 만드는 일에 아주 적합하다. 그러므로 그는 자신에게 축복이 되는 결과를 줄 수 있는, 자신의 내면을 긴밀하게 관찰하는 일을 위해 모든 세상의 요동을 피할 기회를 자주 구해야 한다. 사람들은 그들의 교만 가운데 하나님이 자신의 자녀들에게 요구하는 것을 만족시킨다고 믿는다. 다시 말해, 자신을 영적으로 양육하거나 또는 높은 성장정도에 도달하기 위해, 다시 말해 자신의 성품을 고귀하게 만들기 위해 어떤 일도 하지 않는다.
그는 그 자신 그대로 하나님이 자신을 창조한 것으로 믿는다. 그는 얼마나 자신의 성품의 변화에 자신이 전념하고 있는지 점검하지 않는다. 그가 자기 자신에 대해 비판적으로 점검한다면, 그가 그의 행동과 생각을 하나님이 자신의 사랑의 계명을 통해 사람들에게 요구하는 것과 비교한다면, 비로소 그에게 이에 관한 설명을 해줄 수 있다. 그러면 그는 내면의 음성을 통해 그의 삶의 방식에 대한 책망을 받을 수 있다. 또는 그의 행하는 것과 생각하는 것이 하나님이 원하는 것과 다르다면, 그는 주의를 받게 된다.
이런 일은 다시 그가 얼마나 자신의 내면의 음성에 귀를 기울이는 지에 달려 있고, 그가 반발하는 자세를 가질지, 그를 돕기를 원하는 자들의 경고를 자원하여 영접할지에 달려 있다. 이에 따라 그는 자신의 계속되는 삶 가운데 자세를 가질 것이다. 그는 자신을 고귀하게 만들기 위해 수고하거나 또는 아직 세상을 향한 갈망을 아주 강하게 나타내는, 반박하는 말로 내적인 음성이 들리지 않게 할 것이다. 왜냐하면 세상에 연연해하는 사람은 자신의 세상적인 유익을 확보하기 위해 하나님의 계명을 성취하는 일을 진지하게 여기지 않기 때문이다.
그러므로 세상적인 생각을 가진 사람들이 외로운 시간을 자주 갖기를 원하지 않는다. 다시 말해, 그의 혼이 내면을 바라보는 시간을 갈망하지 않고, 자신을 마취시키고, 세상의 요동으로 내면의 음성이 들리지 않게 한다. 이런 사람이 강제적으로 외로운 상태에 처하게 된다면, 이는 하나님의 은혜이다. 사람 안에 세상을 향한 갈망이 실제 강하게 나타날 수 있고, 이런 외로움이 그의 혼을 위해 어떤 유익도 주지 못할 수 있다. 그러나 사람이 또한 자주 자신의 헛된 삶의 방식을 깨닫고, 다른 사람이 되어 세상의 삶으로 돌아온다.
내면의 생각이 지금까지 그의 행동과 생각이 올바르지 않았다는 깨달음을 그에게 준 것이다. 그는 자신의 성품을 바꾸려고 시도하고, 내면의 삶에 더욱 주의를 기울이고, 그가 진지하게 추구한다면, 다시 말해 그의 의지를 올바르게 생각하는데 계속 사용한다면, 그는 내면의 삶에 주의를 기울이는 일에 성공할 것이다. 그러므로 자주 겉보기에 불행한 일이 강제적으로 세상과 결별하게 만드는 축복된 역사를 일으킨다. 왜냐하면 이 땅의 세상이 사람으로부터 멀어진다면, 영의 세계가 그에게 가까이 다가올 수 있기 때문이다. 세상의 유혹이 사람의 생각에 영향을 미치지 못한다면, 저 세상의 세력이 이제 역사하여, 생각의 형태로 사람들에게 이 땅의 실재적인 의미와 목적에 관한 설명을 해줄 수 있고, 영적인 면의 성공이 사람들에게 누리지 못한 세상 기쁨을 대신해 넘치는 보상을 해줄 수 있다.
아멘
Vertaler