• Terug

Het juiste doel – Zelfbeschikkingsrecht van het wezen

Het begin van al het bestaande is God en God moet ook het doel zijn van alles wat bestaat. Als het wezenlijke uit God een ander doel kiest, namelijk de tegenpool van God, dan is dit zijn ondergang. Het is zijn geestelijke ondergang, ofschoon het wezen steeds weer de gelegenheid geboden wordt de juiste weg in te slaan, de weg die naar het juiste doel leidt. Maar er zitten dan eindeloze tijden tussen de kwellingen en het geboeid zijn en deze mogelijkheden, die de toestand van definitieve verlossing op kunnen leveren.

Het is op generlei wijze een geweldsdaad, waardoor het wezen weer met God als zijn Schepper verenigd wordt, maar het wezen heeft het zelfbeschikkingsrecht en kan streven naar het doel, dat hij wenst. Het wordt niet gedwongen, maar steeds enkel geestelijk beïnvloed en dit weliswaar tegelijkertijd door goede en slechte wezens, zodat het nu voor de beslissing geplaatst is aan welke invloed het zich wil overgeven. En dus is zijn eigen wil doorslaggevend.

Als nu de eigen wil verzwakt is, bestaat het grootste gevaar, dat niet het juiste doel nagestreefd wordt, maar dat het wezen zich steeds weer van God verwijdert. Dus de slechte krachten hebben de overhand gekregen, het wezen van God vervreemd en naar henzelf toe laten keren. Het wezen zelf kan niet van schuld vrijgesproken worden, omdat het geen gebruik maakt van de kracht, die de tegenstand licht voor hem had gemaakt. Het vroeg niet om de kracht, die hem ter beschikking stond en dus verloor het. En het was voldoende onderwezen door het woord van God, dat het de kracht uit God moest gebruiken voor de definitieve bevrijding. Maar hij veronachtzaamde dit woord en het is dus niet vrij van schuld.

Het wezen moet dus ook zelf bijdragen aan de verlossing, doordat het zijn eigen wil opgeeft en zich onderwerpt aan God als zijn Schepper. Want als het dat doet, geeft hij er zijn toestemming voor, dat God Zich om hem bekommert en hem nu hulpvaardig bijstaat, zodat het zijn uiteindelijke aardse opdracht vervult. Zonder opgave van de eigen wil zou het een zekere dwang van God zijn, als Hij het wezen naar zijn uiteindelijke doel leidt. Om volmaakt te worden hoort de eigen wil onder de goddelijke wil geplaatst te worden, want pas dan kan God zich uiten en het wezen nu duidelijk leiden, want het wil immers dan dat, wat goed is en naar God leidt.

Amen

El objetivo correcto.... El derecho del ser a la autodeterminación....

El punto de partida de todo lo que existe es Dios.... y Dios también debe ser el objetivo de todo lo que existe.... Si el ser de Dios elige otro objetivo, es decir, el polo opuesto de Dios, entonces es su ruina, es su caída espiritual, aunque al ser le ofrece una y otra vez la oportunidad de tomar el camino correcto que conduce hacia el objetivo correcto. Pero entonces son tiempos interminables de tormento y de ataduras entre esas posibilidades que pueden provocar el estado de la redención final....

No se trata de modo alguno de un acto de violencia a través de lo cual el ser será reunificado con Dios como su Creador, sino que el ser mismo tiene derecho a determinar lo que quiere y puede perseguir el objetivo que le plazca.... No es forzado, pero constantemente es influenciado sólo mentalmente, y esto al mismo tiempo por seres espirituales buenos y malos, de modo que ahora se enfrenta a la decisión a qué influencia quiere entregarse. Y por eso su propia voluntad es decisiva.

Si ahora la propia voluntad está debilitada, el mayor problema consiste en que no se busque el objetivo correcto, sino que el ser vuelve a alejarse de Dios una y otra vez. Por lo tanto, las fuerzas malas han prevalecido, alejando al ser de Dios, pero volviéndola hacia sí mismo. El ser mismo no puede ser absuelto de la culpa porque no utiliza la fuerza que le habría facilitado la resistencia. No exigió la fuerza que tenía a su disposición y por eso sucumbió. Y fue suficientemente instruido por la Palabra de Dios para su salvación final, sino que despreció esta Palabra y, por lo tanto, no está libre de culpa.

El ser también debe contribuir a la Auto-redención entregando su propia voluntad y sometiéndose a Dios como su Creador. Porque si lo hace, entonces da su consentimiento Para que Dios lo cuide y lo ayude a cumplir su última tarea terrenal. Sin la entrega de la propia voluntad, sería una cierta coerción de Dios, si Él conduce al ser hacia su fin último. Para llegar a ser perfecto es necesario someter la propia voluntad a la voluntad divina, porque sólo entonces Dios puede expresarse y ahora dirigir visiblemente al ser, porque entonces éste quiere lo que es justo y conduce a Dios....

amén