Uit de overvloed aan gedachten stijgt steeds deze gedachte naar de oppervlakte, die zich aan de wil van de mens aanpast. Dat wil zeggen dat de wil er zelf de oorzaak van is in welke baan het denken van de mens zich beweegt. Het menselijke brein zit vol indrukken. Ze proberen allemaal het bewustzijn van de mens binnen te dringen. Maar de wil geeft de voorkeur aan een bepaalde gedachte en op deze gedachte wordt nu voortgeborduurd of het wordt ook afgewezen, al naar gelang de menselijke geest in verbinding treedt met de geest van God, voor zover geestelijke resultaten nagestreefd worden.
Het moet geenszins zo begrepen worden, dat de mens alleen maar zulke gedachten zou kunnen hebben, zoals hij ze louter als mens nastreeft. De geest uit God kan nu ook actief werkzaam zijn, doordat hij ook de uiterlijke indrukken op de mens in laat werken, zodat elk van de opgenomen gedachten van betekenis kan zijn, voor zover de mens geestelijke kennis nastreeft en dus ook opheldering verlangt. Terwijl bij een aardsgezind mens alleen het denkapparaat als zodanig in werking treedt, dus de antwoorden op de gestelde vraag onbelangrijk zijn, omdat ze de geestelijke vooruitgang van de mens niet dienen.
Elke vraag kan geestelijk gesteld en ook geestelijk beantwoord worden, zoals dezelfde vraag ook een puur aards antwoord kan vinden. En zo is de bron, waaruit de mens wijsheid gegeven kan worden, onuitputtelijk, want de geest uit God zal deze wijsheid voortdurend uitdelen, want de goddelijke wijsheid is onbegrensd. Het hangt er slechts van af, in hoeverre de menselijke ziel zich gevormd heeft, om dat, wat de geest haar gaf, op te kunnen nemen. Ze moet zich in een staat gebracht hebben, dat ze de fijnste roerselen van de geest gewaarwordt en het zachtste klinken van de stem van het hart in zich hoort. De geest uit God wil steeds geven en onderwijzen, maar de ontvangers zijn niet altijd zo nauwlettend ingesteld, dat ze de zachtste roerselen horen.
De mens moet zijn oor bereidwillig voor de wereld sluiten. Hij mag in zichzelf geen ruimte aan aardse gedachten geven. Hij mag niets vreemds als verstoring binnenlaten, maar hij moet enkel en alleen acht slaan op zijn innerlijke opwellingen, die geestelijk veroorzaakt zijn, dus door de geest in de mens aan de ziel gegeven kunnen worden.
Aanvankelijk is deze stem in het hart van de mens niet gemakkelijk verstaanbaar en het vereist grote opmerkzaamheid en het uitschakelen van elke aardse gedachte. Maar de mens kan uiterst gemakkelijk tot een moeiteloos in ontvangst nemen van geestelijke boodschappen komen, wanneer hij ernaar streeft om al het aardse denken uit te schakelen en er alleen naar verlangt om door de goddelijke geest onderwezen te worden.
De wereld met alles wat haar aankleeft verstoort de innerlijke verbinding met de zuiver geestelijke gever van de goddelijke waarheid, dus de ontvangst zal moeilijk of ook geheel beëindigd worden, zolang aardse vraagstukken de mensen nog beroeren en deze niet volledig uitgeschakeld kunnen worden op het moment, dat er een overdracht van geestelijke vraagstukken plaats zal vinden.
Het is bijzonder belangrijk, dat alle prikkels van de wereld gemeden worden als de ziel geestelijk gesteund moet worden en de kennis van de mens over geestelijke waarheden toe moet nemen, want elke aardse afleiding is hinderlijk, omdat ze de ziel van de mens onbekwaam maakt om de geestelijke stem te horen en op andere manieren de goddelijke wijsheid niet zo aan de mensen gegeven kan worden, dat ze zonder twijfel opgenomen wordt. En daarom moet de scheiding van de wereld volledig plaatsgevonden hebben, als het mensenkind een blik wil werpen in de wonderen van de goddelijke schepping, die hem anders onthouden blijven volgens het wijze raadsbesluit van de Heer.
Amen
VertalerDa abundância de pensamentos que o pensamento sempre sobe à superfície que se adapta à vontade do ser humano...., ou seja, a própria vontade é a causa em que o caminho do pensamento do ser humano se move. O cérebro humano está cheio de impressões; todos eles tentam penetrar na consciência do ser humano, mas a vontade decide a favor de um determinado pensamento, e este é então ou girado ou também rejeitado, dependendo se o espírito do ser humano faz contato com o espírito de Deus, na medida em que os resultados espirituais são buscados. Isto não deve de forma alguma ser entendido de tal forma que o ser humano só possa ter pensamentos como os que se esforça por ter como um mero ser humano. O espírito de Deus também pode ser ativo, permitindo que as impressões externas tenham um efeito sobre o ser humano, de modo que todo pensamento recebido possa ser significativo, se o ser humano se esforça pelo conhecimento espiritual e assim deseja a iluminação. Enquanto que com uma pessoa de espírito terreno só o aparelho de pensamento como tal entra em função, assim as respostas à pergunta feita são irrelevantes, pois não servem para o avanço espiritual da pessoa. Por isso cada pergunta pode ser feita espiritualmente e assim também ser respondida espiritualmente, assim como a mesma pergunta também pode encontrar uma resposta puramente terrena. E assim a fonte da qual a sabedoria pode ser transmitida ao ser humano é inesgotável, pois o espírito de Deus a distribuirá sempre e constantemente, pois a sabedoria divina é ilimitada. Depende apenas de quão longe a alma humana se tenha moldado para poder receber o que lhe é transmitido pelo espírito. Deve ter-se levado a um estado em que sente as melhores vibrações do espírito e ouve o som mais suave da voz do coração dentro de si mesmo. O espírito de Deus quer sempre dar e instruir, mas os aparelhos receptores nem sempre são tão cuidadosamente ajustados que ouçam as mais leves vibrações. O ser humano deve fechar voluntariamente o ouvido ao mundo, não deve dar lugar a nenhum pensamento terreno dentro de si, não deve deixar entrar nada estranho como perturbação, mas apenas prestar atenção aos impulsos dentro de si, que são determinados espiritualmente, de modo que o espírito no ser humano quer transmitir à alma. Inicialmente esta voz no coração do ser humano não é fácil de entender e requer a maior atenção e a eliminação de todos os pensamentos terrenos. Mas o ser humano pode facilmente receber mensagens espirituais, se ele se esforça para desligar todos os pensamentos terrenos e só deseja ser instruído pelo espírito divino. O mundo com toda a sua aderência perturba a ligação interior com os doadores puramente espirituais da verdade divina, de modo que a recepção será sempre difícil ou até mesmo completamente evitada enquanto os problemas terrenos ainda afetarem o ser humano e estes não puderem ser completamente eliminados no momento em que a transmissão do conhecimento espiritual se dará. É de particular importância que todos os estímulos mundanos devem ser evitados para que a alma seja promovida espiritualmente e o ser humano aumente seu conhecimento das verdades espirituais, pois cada distração terrena é um obstáculo, porque torna a alma do ser humano incapaz de ouvir a voz espiritual e a sabedoria divina não pode ser transmitida ao ser humano por outros meios, para que seja recebida sem dúvida. E, portanto, a separação do mundo deve ter acontecido completamente se a criança terrena quiser ter uma visão das maravilhas da criação divina, que de outra forma lhe são ocultadas de acordo com o sábio conselho do Senhor....
Amém
Vertaler