• Terug

Opduiken van gedachten – Opnamevermogen

Uit de overvloed aan gedachten stijgt steeds deze gedachte naar de oppervlakte, die zich aan de wil van de mens aanpast. Dat wil zeggen dat de wil er zelf de oorzaak van is in welke baan het denken van de mens zich beweegt. Het menselijke brein zit vol indrukken. Ze proberen allemaal het bewustzijn van de mens binnen te dringen. Maar de wil geeft de voorkeur aan een bepaalde gedachte en op deze gedachte wordt nu voortgeborduurd of het wordt ook afgewezen, al naar gelang de menselijke geest in verbinding treedt met de geest van God, voor zover geestelijke resultaten nagestreefd worden.

Het moet geenszins zo begrepen worden, dat de mens alleen maar zulke gedachten zou kunnen hebben, zoals hij ze louter als mens nastreeft. De geest uit God kan nu ook actief werkzaam zijn, doordat hij ook de uiterlijke indrukken op de mens in laat werken, zodat elk van de opgenomen gedachten van betekenis kan zijn, voor zover de mens geestelijke kennis nastreeft en dus ook opheldering verlangt. Terwijl bij een aardsgezind mens alleen het denkapparaat als zodanig in werking treedt, dus de antwoorden op de gestelde vraag onbelangrijk zijn, omdat ze de geestelijke vooruitgang van de mens niet dienen.

Elke vraag kan geestelijk gesteld en ook geestelijk beantwoord worden, zoals dezelfde vraag ook een puur aards antwoord kan vinden. En zo is de bron, waaruit de mens wijsheid gegeven kan worden, onuitputtelijk, want de geest uit God zal deze wijsheid voortdurend uitdelen, want de goddelijke wijsheid is onbegrensd. Het hangt er slechts van af, in hoeverre de menselijke ziel zich gevormd heeft, om dat, wat de geest haar gaf, op te kunnen nemen. Ze moet zich in een staat gebracht hebben, dat ze de fijnste roerselen van de geest gewaarwordt en het zachtste klinken van de stem van het hart in zich hoort. De geest uit God wil steeds geven en onderwijzen, maar de ontvangers zijn niet altijd zo nauwlettend ingesteld, dat ze de zachtste roerselen horen.

De mens moet zijn oor bereidwillig voor de wereld sluiten. Hij mag in zichzelf geen ruimte aan aardse gedachten geven. Hij mag niets vreemds als verstoring binnenlaten, maar hij moet enkel en alleen acht slaan op zijn innerlijke opwellingen, die geestelijk veroorzaakt zijn, dus door de geest in de mens aan de ziel gegeven kunnen worden.

Aanvankelijk is deze stem in het hart van de mens niet gemakkelijk verstaanbaar en het vereist grote opmerkzaamheid en het uitschakelen van elke aardse gedachte. Maar de mens kan uiterst gemakkelijk tot een moeiteloos in ontvangst nemen van geestelijke boodschappen komen, wanneer hij ernaar streeft om al het aardse denken uit te schakelen en er alleen naar verlangt om door de goddelijke geest onderwezen te worden.

De wereld met alles wat haar aankleeft verstoort de innerlijke verbinding met de zuiver geestelijke gever van de goddelijke waarheid, dus de ontvangst zal moeilijk of ook geheel beëindigd worden, zolang aardse vraagstukken de mensen nog beroeren en deze niet volledig uitgeschakeld kunnen worden op het moment, dat er een overdracht van geestelijke vraagstukken plaats zal vinden.

Het is bijzonder belangrijk, dat alle prikkels van de wereld gemeden worden als de ziel geestelijk gesteund moet worden en de kennis van de mens over geestelijke waarheden toe moet nemen, want elke aardse afleiding is hinderlijk, omdat ze de ziel van de mens onbekwaam maakt om de geestelijke stem te horen en op andere manieren de goddelijke wijsheid niet zo aan de mensen gegeven kan worden, dat ze zonder twijfel opgenomen wordt. En daarom moet de scheiding van de wereld volledig plaatsgevonden hebben, als het mensenkind een blik wil werpen in de wonderen van de goddelijke schepping, die hem anders onthouden blijven volgens het wijze raadsbesluit van de Heer.

Amen

Emergence of thoughts....

Receptivity....

From the abundance of thoughts, that thought always rises to the surface, which adapts itself to the human being's will.... that is, it is the will itself which determines the path the human being's thinking takes. The human brain is full of impressions; they all try to penetrate the human being's consciousness, yet the will decides in favour of a certain thought, and this is then either developed further or rejected, depending on whether the human spirit enters into contact with the spirit of God, providing spiritual results are striven for. This is by no means to be understood in such a way that the human being could only have such thoughts as he strives for as a mere human being. Now, the spirit from God can also be active by also letting the outside impressions have an effect on man, so that each of the received thoughts can be of importance, provided man strives for spiritual knowledge and therefore desires enlightenment. Whereas with an earthly minded person only the thinking apparatus as such comes into function, thus the answers to the question asked are irrelevant, since they do not serve the person's spiritual advancement. Every question can therefore be asked spiritually and thus also answered spiritually, just as the same question can also find a purely earthly answer. And thus, the source from which wisdom can be imparted to the human being is inexhaustible, for the spirit from God will always and constantly distribute such wisdom, for divine wisdom is unlimited. It only depends on how far the human soul has shaped itself in order to be able to receive what is imparted to it by the spirit. It must have brought itself into a state that it feels the finest vibrations of the spirit, and hears the faintest sound of the heart's voice within itself. The spirit from God always wants to give and instruct, but the receiving devices are not always as carefully adjusted that they hear the faintest vibrations. The human being must willingly close his ear to the world, he must not give room to any earthly thought within himself, he must not allow anything foreign to enter as a disturbance, but he must only pay attention to the impulses within himself which are spiritually conditioned, that is, which the spirit within the human being wants to impart to the soul. Initially, this voice in the human heart is not easy to understand and requires the greatest attention, and the elimination of all earthly thoughts. Yet it is extremely easy for the human being to effortlessly receive spiritual messages, if he endeavours to exclude all earthly thinking and only desires to be taught by the divine spirit. The world with all its attachments disturbs the inner connection with the pure-spiritual givers of divine truth, thus the reception will always be difficult or even completely prevented as long as earthly problems still affect the human being, and these cannot be completely eliminated at the time when the imparting of spiritual knowledge is to take place. It is of particular importance that all stimuli of the world have to be avoided, if the soul is to be spiritually encouraged and the human being is to increase his knowledge of spiritual truths, for every earthly distraction is a hindrance, because it renders the human being's soul incapable of hearing the spiritual voice, and divine wisdom cannot be conveyed to the human being by other means such that it can be received without doubt. And therefore, the separation from the world must have taken place completely, if the earthly child wants to gain insight into the miracles of divine creation, which otherwise remain withheld from him according to the Lord's wise counsel....

Amen