• Terug

Huwelijk met God

De vereniging van de geest met de Vadergeest is de plechtigste daad, die het aardse leven de mens op kan leveren, want dat is het gelukzaligste, wat een mens ten deel kan vallen. Maar slechts weinig mensen bereiken de volmaaktheid op aarde, die de voorwaarde is voor het huwelijk met de Heer. Daarom moet de mens puur liefde geworden zijn en zich elk aards genot ontzeggen en hij zal dan door de goddelijke liefde zelf vervulling van zijn verlangen vinden, die niet te vergelijken is met aards geluk, ook aards niet in dezelfde mate ervaren kan worden, dan dit geestelijk het geval is.

De aardse omgeving veronderstelt ook aardse gewaarwording. Maar het huwelijk met God is een geestelijke gebeurtenis, die alleen geestelijk ervaren kan worden en aards slechts zo zichtbaar wordt, dat de mens voor het aardse leven niet goed bruikbaar meer is en voortdurend in hogere regionen verblijft. Daarom zal, zolang de mens zijn aardse opdracht nog te vervullen heeft, dit geestelijke huwelijk zelden plaatsvinden. Ze verhindert, vanwege makkelijk te verklaren redenen, toch de vereniging. Ze houdt de mens op aarde tegen en is de reden voor de voortdurende terugkeer van de geest naar de aarde en haar plichten.

Maar anderzijds is de wil van de mens doorslaggevend en een mens, die de vaste wil heeft om tot God te geraken, kan dus het doel bereiken en desondanks zijn aardse opdracht vervullen, voor zover hij daartoe om de hem toekomende geestelijke kracht vraagt en laatstgenoemde dus inzet voor de verrichting van de aardse arbeid. Het mensenkind wordt daarbij tijd en gelegenheid gegeven om de geest naar boven te kunnen sturen en nu de geest, volledig vrij van belemmeringen, zich met de goddelijke Vadergeest verbinden kan.

De gebeurtenis van de vereniging is op verschillende manieren herkenbaar, want de gewaarwording van elk mens is anders, dus moet ook dat, wat de mens als het hoogste geluk gegeven werd, op verschillende manieren waarneembaar zijn. Het geestelijke huwelijk van de mens kan het hoorbare woord opleveren. Dat wil zeggen: het moment, dat de stem in het hart helder en hoorbaar als een klokje klinkt, is het moment van de geestelijke vereniging met God. En deze stem brengt een onnoemelijk gelukzalig gevoel teweeg, want de liefde van God heeft het mensenkind volledig gegrepen en naar Zich toe getrokken.

Maar de vereniging met God kan ook zonder enig zichtbaar bewijs plaatsvinden. Dat een in liefde voor de Heer ontbrandend schepsel zich door de goddelijke Vaderliefde gegrepen voelt en zalig is, maar dat dit lichamelijk niet waarneembaar is, maar alleen in de bekwaamheid om geestelijk te zien tot uitdrukking komt. Deze toestand is voor het mensenkind gelukkig makend. Het maakt hem echter vaak onbekwaam om aardse verplichtingen te vervullen, wat echter geen indruk op hem maakt, omdat het voelt, dat zijn lichamelijke einde kort voor de deur staat.

Het geestelijke huwelijk met God is bijna altijd het teken van het op handen zijnde afscheid van de wereld, maar dit zal steeds alleen maar begrijpelijk zijn voor degenen, die eveneens naar de hoogte streven, terwijl een alleen aards ingesteld mens daar slechts een ongelovig en afwijzend oordeel over velt, omdat zijn verstand niet begrijpt, wat enkel een zuiver geestelijke gebeurtenis is.

Amen

Casamento com Deus....

A unificação do espírito com o Pai-Espírito é o ato mais consagrado que a vida terrena pode dar a um ser humano, pois é a coisa mais feliz que se pode conceder a uma pessoa. Mas apenas poucas pessoas chegam à perfeição na Terra, que é o pré-requisito para o casamento com o Senhor. Por isso o homem deve ter-se tornado puro amor e renunciar a toda a alegria terrena, e então encontrará o cumprimento do seu desejo através do próprio amor divino, que não pode ser comparado com a felicidade terrena, nem pode ser sentido na mesma medida em que é espiritual. O ambiente terrestre também pressupõe a sensação terrestre.... O casamento com Deus, porém, é um processo espiritual que só se sente espiritualmente e só se torna perceptível terrenamente, de tal maneira que o homem não é mais adequado para a vida terrena e habita constantemente em regiões mais elevadas. Portanto, enquanto o ser humano ainda tiver de cumprir sua tarefa terrena, esse casamento espiritual raramente terá lugar, pois impede a união por razões facilmente explicáveis. Ela mantém o ser humano na Terra e é a razão para o constante retorno do espírito à Terra e aos seus deveres. Por outro lado, porém, a vontade do ser humano é decisiva e, portanto, uma pessoa que tem a firme vontade de alcançar Deus pode também alcançar a sua meta e ainda fazer justiça à tarefa terrena, desde que invoque a força espiritual a que tem direito e a utilize para realizar o trabalho terreno, deixando assim à criança terrena tempo e lazer para poder enviar o espírito para cima, e agora o espírito, completamente livre de inibições, pode unir-se ao divino Pai-Espírito. O processo de união pode ser percebido de formas diferentes, pois os sentimentos de cada ser humano são diferentes e, portanto, o que é dado ao ser humano como a mais alta felicidade também deve ser percebido de forma diferente. O casamento espiritual pode ganhar o ser humano a palavra audível, ou seja, o momento em que a voz no coração soa clara e audivelmente como um sininho é o momento da união espiritual com Deus. E esta voz desencadeia um sentimento inconcebível de felicidade, pois o amor de Deus tomou completamente a criança terrestre e atraiu-a para Si. Mas a união com Deus também pode ocorrer sem qualquer evidência visível.... de que apenas uma criatura que brilha com amor pelo Senhor se sente tomada pelo amor paterno divino e é felizmente feliz, mas isso não pode ser percebido fisicamente, mas se expressa apenas na capacidade de ver espiritualmente. Este estado é feliz para a criança terrena, porém, muitas vezes a torna incapaz de cumprir as exigências terrenas, mas isso não a afeta, pois sente que seu fim físico está próximo. O casamento espiritual com Deus é quase sempre o sinal da partida iminente do mundo, mas só será sempre compreensível para aqueles que também lutam espiritualmente para cima, enquanto que uma pessoa meramente de espírito terreno só passará um julgamento incrédulo e rejeitador sobre ele, porque o seu intelecto não pode compreender o que é apenas um processo puramente espiritual....

Amém