• Terug

Levensbeschouwing afhankelijk van het geloof in een voortleven van de ziel

De levensbeschouwingen van de individuele mensen zijn geheel verschillend, want ze zijn steeds het product van de geestelijke richting van de individuen. Maar zonder twijfel zal de mens zich positief opstellen ten opzichte van het leven, dat wil zeggen het op de één of andere manier als zinvol erkennen, als het zichzelf als een schepsel beschouwt, dat een opdracht op aarde heeft.

Maar voor de mens, voor wie het niet aannemelijk lijkt, dat de gehele schepping een middel tot het doel is en hij als mens in zekere zin de reden voor elk scheppingswerk is, zal het hele leven zinloos lijken en de gedachte, zijn aardse leven eigenmachtig te kunnen beëindigen, omdat hij aanstoot neemt aan al deze gebeurtenissen en al het lijden, dat de mensen van bovenaf opgelegd wordt, is hem aangenaam.

Hij heeft geen goed bewijs voor de aanname, dat het leven van zijn ziel met de lichamelijke dood beëindigd is en toch neemt hij dit met zoveel zekerheid aan, dat hij zijn leven op aarde ernaar inricht. Dat wil zeggen, dat hij zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel leeft, omdat hij het voor onmogelijk houdt, dat hij zich ooit moet verantwoorden. Hij heeft geen echt bewijs en toch stelt hij deze aanname bij zijn gang over de aarde voorop. Zijn levensbeschouwing is gebaseerd op de aanname van het niet-zijn na de dood.

Hij heeft geen aandrang, geen geloof, dat hem leert om anders te denken. Enkel onweerlegbare bewijzen van een voortleven na de dood zouden zijn huidige levensbeschouwing veranderen. Deze kunnen hem echter niet gegeven worden, omdat een op zo’n manier opgewekt geloof geen waarde voor God zou hebben. Dus kan hij een absolute kennis over het verder leven van de ziel niet krijgen. Hij moet de leringen daarover juist alleen maar ‘geloven’. Hij moet zelf in dit geloof doordringen, waartoe hem voldoende hulpmiddelen ter beschikking staan.

Pas wanneer hij deze overtuiging verworven heeft, begint zijn levensbeschouwing te wankelen. Hij zal nu vergelijkingen maken. Hij zal zelfs niet meer dat, waarvoor hij zich voorheen ingezet heeft, willen erkennen. Hij zal een verandering van de uiterlijke levensomstandigheden verwelkomen, die hem behulpzaam zijn, zijn verkeerde meningen geheel op te geven en nu het aardse leven volledig anders te bezien. En dus worstelt de bereidwillige mens zich er doorheen, als hij zijn aandacht aan dit vraagstuk schenkt, dat het hem prikkelt om dit op te lossen en hem dus tot geestelijk onderzoeken aanspoort.

Als de mens nu deze klip overwonnen heeft, is het gevaar voor hem geweken, want nu worden deze gedachten geleid, steeds de eeuwige waarheid tegemoet en hij zal nu ook het aardse leven gelaten en geduldig op zich nemen, want hij weet, dat het aardse leven hem nog slechts een korte tijd ten deel valt en dat hij deze tijd moet gebruiken om de verbinding, die hem verkeerd leerde denken, los te maken. Nu wordt het hem duidelijk, hoe verkeerd de uitkomsten van zo’n misvormd denken zijn.

Het geloof in God is het fundament, waarop elk gebouw moet rusten. Zonder geloof kan de mens immers de waarheid niet gegeven worden en kan hij dus ook niet tot deze levensbeschouwing, die alles bevestigt, komen, dat wil zeggen die de weg is naar het juiste inzicht.

Amen

Abordagem à vida dependente da crença na sobrevivência da alma....

A visão individual da vida é bastante diferente, pois é sempre o produto da direção espiritual do indivíduo. Indiscutivelmente, porém, o ser humano terá uma atitude afirmativa em relação à vida, isto é, reconhecê-la como algo significativo, se ele se considera como uma criatura que tem uma tarefa na Terra. No entanto, o ser humano a quem não parece aceitável que toda a criação seja um meio para atingir um fim e que ele, como ser humano, é até certo ponto a razão de toda a obra da criação, achará sem sentido toda a vida e achará agradável o pensamento de poder terminar a sua vida terrena com a sua própria autoridade, porque se ofende com todos aqueles acontecimentos e sofrimentos que são impostos às pessoas de cima. Ele não tem provas reais para a suposição de que a vida da sua alma termina com a morte corporal e, no entanto, ele assume isso com tanta certeza que organiza a sua vida na Terra em conformidade, ou seja, ele vive sem qualquer senso de responsabilidade, porque ele considera impossível que alguma vez tenha que responder por si mesmo. Ele não tem nenhuma prova real e ainda assim pressupõe esta suposição para a sua caminhada na Terra. Sua visão da vida é baseada na suposição de não existência após a morte. Ele não tem nenhum impulso, nenhuma fé que o ensine a pensar o contrário. Somente uma prova irrefutável de sobrevivência após a morte mudaria sua visão anterior da vida, mas isso não pode ser dado a ele porque uma crença tão desperta não teria valor diante de Deus. Portanto, ele não pode receber conhecimento positivo sobre a continuidade da existência da alma, ele só tem que 'acreditar' nos ensinamentos sobre ela, ele mesmo tem que se levar a acreditar, para o que ele mesmo tem ajuda suficiente à sua disposição. Só quando ele ganha esta convicção é que a sua visão da vida começa a vacilar. Ele agora fará comparações, não mais quererá reconhecer o que antes defendera, acolherá de bom grado uma mudança nas condições externas de vida que o ajudará a abandonar completamente as suas opiniões erradas e agora olhará para a vida terrena de uma maneira completamente diferente. E assim o próprio ser humano disposto a lutar através dele se apenas prestar atenção a este problema, que lhe apela para resolver e assim estimula a pesquisa espiritual. Uma vez que o Homem tenha superado esse obstáculo, o perigo para ele acabou, pois agora os seus pensamentos serão dirigidos, sempre para a verdade eterna, e ele agora também aceitará a vida terrena com humildade e paciência, pois ele sabe que a vida terrena só lhe é concedida por pouco tempo e que ele deve aproveitar esse tempo e cortar a ligação que lhe ensinou o pensamento errado. Agora torna-se claro para ele quão errôneos são os resultados de um pensamento tão educado. A fé em Deus é o fundamento sobre o qual cada edifício deve repousar, mas sem fé a verdade não pode ser transmitida ao ser humano e, portanto, ele não pode alcançar a visão da vida que afirma tudo, ou seja, que é o caminho para a realização correcta....

Amém