• Terug

Waarde van geestelijke kennis – Aardse kennis

Het ontbreekt de mens aan de juiste kennis, zolang hij nog niet binnengedrongen is in geestelijke kennis, want dit brengt hem pas dichter bij de kennis. De aardse kennis draagt er wel toe bij het aardse leven aan te kunnen en te voldoen aan diens eisen, maar het heeft niet de minste invloed op de toestand van de ziel, waarvoor dezelfde zorg moet gelden als voor de lichamelijke toestand, die echter in het aardse leven belangrijker gevonden wordt.

Geestelijke kennis is voeding voor de ziel; alleen datgene wat nuttig is voor de ziel geeft haar kracht voor haar levenstaak. Degene, die zorgt voor geestelijke kennis, hoeft niet bezorgd te zijn om zijn ziel, want ze ontvangt nu voldoende van wat ze nodig heeft voor de opwaartse ontwikkeling, terwijl de aardse kennis alleen maar resultaat oplevert voor het lichaam en het aardse welzijn bevordert. Het moet duidelijk zijn voor de mens, dat alle streven in het aardse leven toch alleen maar een nuttig doel moet dienen en dus moet het ware doel van zowel het aardse, alsook de geestelijke kennis aan een nadere beschouwing onderworpen worden, in hoeverre het met het verlangen van de mens overeenkomt en het waard is nagestreefd te worden.

De aardse kennis draagt aan het verhogen van het aardse welzijn bij, maar dat laatste is het grootste gevaar voor de ziel, als er met het verlangen van het lichaam rekening gehouden wordt, dus dat wil, voelt en denkt, wat het welbehagen van het lichaam vergroot. Het gevaar voor de ziel ligt in geestelijke stilstand, die onvermijdelijk plaatsvindt als er alleen op het lichaam acht geslagen wordt. Maar het lichaam heeft slechts een kort vastgestelde levensduur. Daarna staat de ziel leeg en zonder verdienste aan de poort van de eeuwigheid en onuitsprekelijke kwellingen zijn het gevolg van de verkeerde wil, de nagestreefde aardse kennis, die hem in het hiernamaals de minste verlichting oplevert.

Degene, die echter geestelijke kennis nastreeft, bereikt op aarde al een hoge rijpheidsgraad, want dat, wat hem als geestelijke kennis gegeven werd, spoort de ziel aan voor haar opwaartse ontwikkeling te zorgen. Ze slaat geen acht op het lichaam en ze spant zich voortdurend in om in overeenstemming met de geestelijke kennis het aardse leven te benutten, wat haar al op aarde het grootste succes op zal leveren en ze onbeschrijflijk verlossend gewaarwordt in het hiernamaals.

Want geestelijke kennis te hebben, betekent een binnendringen in het heersen en werkzaam zijn van God. Het betekent kennis te hebben van de krachtstroming uit God, van Gods liefde, almacht en wijsheid, van de uitstraling van Zijn geest, van het doel en de zin van de hele schepping en de genadegaven, die de mens zich verwerven kan, wanneer hij maar wil. De kennis van dit alles is de drijfveer tot het bewuste werken aan zichzelf. Het laat het lichamelijke verlangen op de achtergrond treden en het verlangen naar God tot levensinhoud worden. Geestelijke kennis bevordert dus de toestand van de ziel en brengt de mens in zo’n toestand, dat die zich al op aarde tot een lichtwezen vormt.

Geestelijke kennis levert de ziel in de eerste plaats kennis op, maar slaat ook acht op het lichaam, want die wordt nu ook gegeven, wat het nodig heeft als er in de eerste plaats aan de ziel gedacht wordt en er ter wille van de ziel geen acht geslagen wordt op de lichamelijke verlangens. En het verscheiden van deze wereld zal gemakkelijk zijn en de ziel naar de eeuwige heerlijkheid leiden, want ze gaat met een onuitsprekelijke rijkdom naar de overkant. Ze neemt alle schatten, die ze door geestelijke kennis al op aarde verworven had, in zekere zin mee. Ze bezit iets, wat haar nooit meer afgenomen kan worden en het binnengaan in de eeuwigheid zal voor haar geluk en eeuwige gelukzaligheid betekenen.

Amen

Valor del conocimiento espiritual.... Conocimiento espiritual....

El hombre carece del conocimiento adecuado mientras no haya penetrado aún en el conocimiento espiritual, porque sólo esto le acerca a la cognición. El conocimiento terrenal ciertamente contribuye a dominar la vida en la tierra y satisfacer sus exigencias, pero no tiene la más mínima influencia sobre el estado del alma, a la que se debe prestar el mismo cuidado que al estado físico, al que, sin embargo, se la da más importancia en la vida terrenal. El conocimiento espiritual es el alimento del alma; es lo único beneficioso para el alma que le da fuerza para la tarea de la vida. Quien cultiva el conocimiento espiritual no necesita preocuparse por su alma, porque ahora recibe suficiente de lo que necesita para un desarrollo superior, mientras que el conocimiento terrenal sólo trae éxito al cuerpo y promueve el bienestar en la Tierra.

El hombre debe tener claro el hecho de que todos los esfuerzos en la vida terrenal deben servir a un propósito útil y, por lo tanto, debe examinarse el verdadero propósito del conocimiento terrenal y espiritual para ver hasta qué punto corresponde al deseo del hombre y, por lo tanto, que apunta a algo que vale la pena llegar a ser. El conocimiento contribuye a aumentar el bienestar terrenal, pero el peligro último es para el alma si tiene en cuenta los deseos del cuerpo, es decir, si quiere, siente y piensa lo que aumenta el bienestar del cuerpo. Es peligro del alma reside en el estancamiento espiritual que evitablemente se produce cuando se respeta sólo el cuerpo. Pero el cuerpo sólo tiene un corto periodo de existencia, después del cual el alma permanece vacía y sin mérito a las puertas de la eternidad, y tormentos indescriptibles son las consecuencias de la voluntad equivocada, del conocimiento terrenal por lo que se esfuerza, que no le traerá ni el más mínimo alivio en el más allá.

Sin embargo, quien se esfuerza por el conocimiento espiritual ya alcanza un alto grado de madurez en la tierra, porque el conocimiento espiritual que se le imparte, impulsa al alma a asegurar su desarrollo superior. Ella no presta atención al cuerpo y trata constantemente de usar su vida en la tierra de acuerdo con el conocimiento espiritual, lo que le traerá el mayor éxito en la tierra y se percibe como indescriptiblemente liberador en el más allá. Porque permanecer en el conocimiento espiritual significa penetrar en el gobierno y la obra de Dios; Significa tener conocimiento de fluir del poder de Dios, del amor, sabiduría y la omnipotencia de Dios, de la irradiación de Su Espíritu, del propósito y significado de toda la creación y de los dones de la gracia que el hombre puede alcanzar si sólo quiere. El conocimiento de todo esto es la motivación para trabajar conscientemente en uno mismo; permite que el deseo físico pase a un segundo plano y el anhelo por Dios se convierta en el sentido de la vida.

El conocimiento espiritual entonces promueve el estado del alma y permite al hombre transformarse en seres de luz incluso en la tierra. El conocimiento espiritual benéfica primero el alma, pero tampoco deja de lado al cuerpo, porque ahora también se le da de lo que necesita, si se piensa primero en el alma y se ignoran los deseos físicos por el bien del alma. Y el salir de este mundo será fácil y conducirá al alma hacia la gloria eterna, porque pasará al otro lado con riquezas indescriptibles, llevándose consigo todos los tesoros que ha adquirido a través del conocimiento espiritual en la tierra. Ella tiene algo que jamás le podrán quitar, y entrar en la eternidad significa felicidad y dicha para ella....

Amén