De ziel verlangt naar bevrijding, ook wanneer ze op aarde een verkeerde weg bewandelt. Ze is zich weliswaar van haar dwaling bewust, maar te zwak om zich uit haar boeien te bevrijden. Anders zou haar geen schuld toe te kennen zijn en zou ze in het hiernamaals geen vergelding te vrezen hebben. Want het staat haar altijd vrij om haar zwakke wil te versterken en te vragen om kracht om zichzelf te verlossen, zodat ze dus slechts haar vrije wil hoeft te gebruiken. Ze moet wel grote moeilijkheden overwinnen om tot de hoogte te geraken, maar er wordt niet te veel of iets onvervulbaars van haar verlangd, omdat haar in dezelfde mate de kracht daartoe ter beschikking staat.
Wanneer ze echter haar vrije wil op de tegenovergestelde manier gebruikt, wanneer ze zich uit eigen beweging naar de tegenstander toekeert, dus de kracht om te handelen en te denken daar vandaan verlangt, dan zal ze ook van daar ontvangen worden en haar weg leidt neerwaarts, het verderf tegemoet. De tegenstander zal nu proberen om het bewustzijn van deze ziel te vertroebelen, doordat hij haar op aarde alles toekent, wat haar tevreden stelt. Hij zal het aardse verlangen vervullen en dus proberen om de ziel te bedwelmen, opdat ze niet te veel moeite doet om vrij te worden van de macht, die haar overheerst.
En hij zou nu een gewonnen spel spelen, wanneer er van goede geestelijke zijde niet ongelofelijk om deze zielen geworsteld zou worden. De tegenstander zal de ziel niet zonder strijd afstaan. En daarom werken de lichtwezens onvermoeibaar op zulke zielen in, door te proberen om via de gedachten hun het grote gevaar bekend te maken, waarin ze zich bevinden.
Daarom zal ook de mens, die zich zonder bezwaar aan de boze macht uitgeleverd heeft, zich af en toe met gedachten bezighouden, die hem niet bevallen, want hij wordt niet zonder waarschuwing gelaten, als hij een verkeerde weg gaat. Als hij nu tot het inzicht komt, dat zijn weg verkeerd is en hij nu de wil heeft om een andere weg in te slaan, dan staat hem ook al de kracht ter beschikking, die hij alleen mag benutten om zich te bevrijden van de boze macht.
Maar als hij de hulp van de kant van de lichtwezens afwijst, dan is hij hopeloos aan de macht van het kwaad prijsgegeven en zulke zielen gaan voor eeuwige tijden verloren. Dat wil zeggen, dat ze eigenzinnig weer die toestand nastreven, die deze zielen sinds onheuglijke tijden gebonden hield. De macht van de tegenstander is des te groter, naarmate de wil van de mens zich meer aan hem uitlevert. En als de wil eerst eenmaal door hem verzwakt is, wordt het steeds moeilijker voor de ziel om zich los te maken uit haar boeien.
En toch is de toestand van een ziel niet hopeloos, zolang goede geestelijke krachten zich voor haar inspannen. Dat wil zeggen, zolang de ziel beide krachten op zich in laat werken, dus zich niet juist tegen de goede geestelijke krachten verzet. Dan bestaat er nog steeds de hoop, dat ze haar wil naar deze krachten toekeert. En dan is het gevaar voor de ondergang van deze ziel voorbij. Dan kunnen de goede geestelijke krachten aan de versterking van de wil bijdragen en het zich losmaken uit de macht van de tegenstander zal steeds makkelijker worden, naarmate de ziel de goede krachten meer macht over zich geeft, zodat deze krachten nu hun gehele invloed kunnen doen gelden. En het zal de ziel lukken om de juiste weg naar de hoogte te vinden.
Amen
Vertaler혼이 이 땅에서 잘못된 길을 갈지라도 혼은 구원을 갈망한다. 혼은 자신의 실수를 잘 알고 있고, 단지 스스로 자신의 사슬에서 벗어나기에는 너무 약하다. 그렇지 않으면 혼에게 죄를 부여할 수 없게 될 것이고, 저세상에서 보복을 두려워할 필요가 없게 되었을 것이다. 왜냐하면 혼에게 언제든지 자신의 약한 의지를 강하게 할 수 있고, 자신의 구원을 위한 힘을 요청할 수 있는 자유가 있기 때문이다. 이로써 혼은 단지 자신의 자유의지를 사용하기만 하면 된다. 혼은 높은 곳에 도달하기 위해 극복해야 할 큰 어려움이 있다. 그러나 혼에게 너무 많은 것이나, 성취할 수 없는 것을 요구하지 않는다. 왜냐하면 혼에게 요구와 같은 정도로 요구를 성취시키기 위한 힘이 제공되기 때문이다.
그러나 만약 혼이 자신의 자유의지를 반대로 사용한다면, 혼이 자신이 동인이 되어 대적자에게 향한다면, 즉 혼이 대적자에게 행하고 생각할 힘을 원하면, 혼은 대적자로부터 힘을 받을 것이다. 혼의 길은 아래의 멸망으로 인도한다. 대적자는 이제 혼에게 혼을 만족한 상태로 만드는 이 땅의 모든 것을 허락하면서, 혼의 의식을 흐리게 만들려고 할 것이다. 대적자는 세상적인 욕망을 성취시켜 줄 것이다. 다시 말해 혼을 마취시키려고 시도할 것이다. 이로써 혼이 자신을 지배하는 권세로부터 해방되기 위한 어떤 노력도 하지 못하게 할 것이다.
그러면 선한 영의 편에서 혼을 위해 엄청난 투쟁을 하지 않는다면, 대작자는 이제 승리했을 것이다. 선한 영은 싸우지 않고 혼을 대적자에게 넘기지 않는다. 그러므로 빛의 존재들은 생각을 통해 혼에게 그들이 처한 큰 위험을 상상할 수 있게 만들려고 시도하면서 지칠 줄 모르고 이런 혼에게 역사한다. 그러므로 주저하지 않고 악한 권세에 굴복한 사람도 때때로 자신을 불편하게 하는 생각을 하게 될 것이다. 왜냐하면 그가 잘못된 길을 간다면, 그는 경고를 받을 것이기 때문이다.
그가 이제 자신의 길이 잘못되었다는 것을 깨닫고, 그에게 이제 다른 길을 택하려는 의지가 있다면, 단지 악한 권세로부터 자신을 해방시키는 데에만 사용할 수 있는 힘이 또한 그에게 이미 제공이 된다. 그러나 그가 빛의 존재의 도움을 거부하면, 그는 희망이 없게 악의 권세에 굴복한다. 이런 혼은 영원한 시간 동안 멸망을 받는다. 다시 말해 혼은 자원하여 다시 자신이 상상할 수 없게 긴 기간동안 묶임을 받았던 상태로 되돌아 간다. 사람의 의지를 대적자에게 더 많이 제공할수록, 대적자의 권세는 더 커진다. 대적자에 의해 그의 의지가 이제 한번 약해지면, 혼이 자신의 사슬을 벗어나기가 항상 더 어려워진다.
그러나 선한 영의 세력이 이런 혼을 위해 노력하는 한, 다시 말해 혼이 두가지의 세력이 자신에게 역사하도록 허용하는 한, 혼이 선한 영의 세력에게 바로 저항하지 않는 한, 희망이 없는 것은 아니다. 그러면 혼이 자신의 의지를 선한 영의 세력에게 돌릴 희망이 아직 있다. 그러면 혼은 멸망을 받을 위험을 피하게 되고, 선한 세력은 혼이 선한세력에게 자신의 모든 영향력을 사용할 수 있도록 혼에 대한 권세를 더 많이 부여할수록, 대적자의 권세로부터 해방되는 일이 더 쉬워질 것이다. 혼은 높은 곳을 향한 올바른 길을 찾는 일에 성공할 것이다.
아멘
Vertaler