• Terug

Een betrouwbaar kenmerk van het verlangen naar de waarheid

De kern van de waarheid kan pas dan gevonden worden, wanneer er bewust naar verlangd wordt. De mensen staan weliswaar in het geloof, dat steeds dát de waarheid is, wat voor hen aannemelijk lijkt en omdat de mensen dus op verschillende manieren bereid zijn om aan te nemen, zou het verschillende waarheden moeten geven. Maar de zuivere waarheid blijft eeuwig en altijd dezelfde. En degene, die haar nastreeft, kan nooit verdwalen.

Maar wanneer streeft de mens naar de waarheid? Als toch elk mens denkt naar niets anders dan naar de waarheid te verlangen? Een zeker kenmerk van het verlangen naar de waarheid is het bereidwillig opgeven van datgene, wat de mens voorheen als waarheid erkend heeft en een bereidwillig openen van het hart om de waarheid van boven te ontvangen. Dit laat zijn wil naar de zuivere waarheid blijken, want hij zal steeds in alle overleveringen een zeker gebrek herkennen. Hij zal nu wel mensenwerk weten te onderscheiden van datgene, wat direct van boven komt.

En als het hem om de zuivere waarheid te doen is, moet hij allereerst alles afscheiden, wat van menselijke oorsprong is. Hij moet zich nauwkeurig aan het ontvangen goddelijke woord houden en zo weinig mogelijk proberen om zich dat, wat schools aan de medemensen overgedragen werd, tot geestelijk eigendom te maken. Hij moet enorm consequent blijven. Dat wil zeggen dat hij steeds eerst het woord van boven tot zich laat spreken, voordat hij het omgevormde woord als waarheid erkent. Hij moet een bepaalde zekerheid hebben ten opzichte van de tegenstander, die dat vaak veranderde woord, dat niet met de goddelijke wil overeenkomt, vertegenwoordigt.

Hij mag met zijn verstandsmatige denken niet tevreden zijn, maar altijd en overal de raad van God te hulp vragen en dus steeds naar de kracht uit God verlangen om nu de zuiverste waarheid te herkennen en hij moet bereid zijn om zijn vooropgezette meningen op te geven, als deze niet overeenstemmen met hetgeen van boven aangeboden werd.

Amen

Recurso seguro do desejo pela verdade....

O núcleo da verdade só pode ser encontrado quando é conscientemente desejado. É verdade que as pessoas acreditam que a verdade é sempre a que lhes parece aceitável, e como as pessoas estão dispostas a aceitá-la de formas diferentes, deveria haver, portanto, verdades diferentes. Mas a pura verdade permanece sempre e para sempre a mesma. E aquele que se esforça por isso não pode andar em erro. Mas quando é que o homem luta pela verdade.... quando todo o homem pensa que não deseja mais nada senão a verdade. Uma certa característica do desejo de verdade é a entrega voluntária do que o ser humano reconheceu anteriormente como verdade e uma abertura voluntária do coração para receber a verdade do alto. Isto demonstra a sua vontade pela verdade pura, pois reconhecerá sempre uma certa falta em todas as tradições, saberá agora bem distinguir o trabalho humano daquele que vem directamente de cima. E se ele só está preocupado com a pura verdade, deve primeiro eliminar tudo o que é de origem humana. Ele deve aderir exatamente à palavra divina que recebeu e tentar fazer o mínimo possível de propriedade espiritual do que foi ensinado aos seus semelhantes. Ele deve permanecer tremendamente consistente, ou seja, deixar sempre a Palavra de cima falar primeiro com ele, antes que ele reconheça a Palavra transformada como verdade. Ele deve ter uma certa certeza em relação ao adversário que representa a palavra muitas vezes mudada que não corresponde à vontade divina. Ele não deve estar satisfeito com seu pensamento intelectual, mas sempre e em qualquer lugar buscar o conselho de Deus e assim desejar sempre a força de Deus para reconhecer a verdade mais pura, e deve estar disposto a desistir de suas opiniões preconcebidas se elas não concordarem com o que é ordenado de cima.....

Amém