• Terug

Omleiden en doorgeven van de kracht uit God

Er worden door de almacht van de goddelijke Schepper talloze schepselen geboren en deze wezens wijden zich nu aan de taak, die de Schepper hun gegeven heeft. De aardse werkzaamheden van deze wezens zijn heel uiteenlopend, maar geestelijk vervullen ze allemaal dezelfde taak om alles, wat met hen in aanraking komt, te voeden met goddelijke kracht, waarvan het omleiden en doorgeven hun taak is. Ze dienen dus in zekere zin als tussenstation. Ze zijn de verzamelbakken, die in de gehele schepping nodig zijn, opdat de kracht uit God zich een weg baant tot in de meest duistere hoeken, want schepselen zijn overal, ofschoon vanwege hun nietigheid niet altijd zichtbaar voor de ogen.

Maar er is geen tegenstand, die niet door de schepselen bestrooid wordt en omdat elk van deze kleinste schepselen door de wil van God geschapen werd om nu eenmaal een missie te vervullen en deze missie hierin bestaat om de kracht uit God, die voor het aardse leven noodzakelijk is, door te geven, dan moet de geestelijke werkzaamheid van de schepselen enorm belangrijk zijn, dus in de eerste plaats de beweegreden voor het ontstaan van deze wezens. Dus in zekere zin leeft elk wezen door de hulp van andere wezens, omdat de kracht uit God van wezen tot wezen overgedragen wordt. Maar dan past elk schepsel zich aan het goddelijke scheppingsplan aan en wordt dus ook tot aardse werkzaamheid voorbestemd, die weer nuttig is voor het gehele scheppingswerk.

In de schepping is er niets zonder leven, omdat het voortdurend levenskracht van God ontvangt. Deze kracht moet zich in talloze ontvangststations verzamelen en weer naar andere stations omgeleid worden. Dit proces kan alleen met geestelijke ogen bekeken worden. Maar het zal voor de mens in de uitbeelding van een drainagesysteem, dat eerst al het haar toestromende opvangt om het dan verder te leiden zoals het voor de aardbodem nuttig is, zodat de aanvoer dus nooit zonder plan verspild wordt, begrijpelijk zijn.

Amen

Desviar y reenviar la fuerza de Dios....

Innumerables seres vivos nacen a través de la omnipotencia del Creador divino, y estos seres ahora persiguen la tarea que el Creador les ha asignado. La actividad terrenal de estos seres es muy diferente, pero espiritualmente todos cumplen la misma tarea de alimentar todo con la fuerza divina lo que entra en contacto con ellos, cuyo deber consiste en desviar y reenviarla. Así que en cierto modo sirven como una estación intermedia.... son los recipientes colectores que se necesitan en la creación en general, para que la fuerza de Dios penetre en los rincones más oscuros, porque los seres vivos están en todas partes, incluso si son pequeñísimos y no siempre visibles a simple vista.

Pero no hay objeto que no esté poblado por estos seres vivientes, y como cada uno de estos más pequeños seres vivientes fue creado por la voluntad de Dios para cumplir una misión, y esa misión precisamente consiste en transmitir la fuerza de Dios que es necesaria para la vida terrenal, por lo que la actividad espiritual de estos seres debe ser de enorme importancia, es decir, ante todo el motivo del surgimiento de estos seres, ya que la fuerza de Dios se transfiere de un ser a otro, pero luego cada ser vivo se ajusta al plan divino de la creación y, por lo tanto, también está determinado para una actividad terrenal, que nuevamente beneficia a toda la obra de la creación.

No hay nada en la creación sin vida, ya que constantemente recibe fuerza vital de Dios. Esta fuerza tiene que acumularse en innumerables estaciones receptoras y ser redirigida a otras estaciones. Este proceso solo se puede mirar con el ojo espiritual, pero será comprensible para la gente en la descripción de un sistema de drenaje que primero colecta todo lo que fluye, para luego pasarlo de una manera que sirva al suelo, es decir, que la afluencia de fuerza nunca se desperdicia sin plan....

amén