• Terug

Begrip van het bovennatuurlijke

De onbewuste toestand van vooringenomenheid tegen al het bovennatuurlijke is vaak de oorzaak van blind door het aardse leven gaan. Want begrijpelijkerwijs kan steeds pas een zekere kennis de weg verlichten. Maar deze kennis moet eerst weer door onderzoek verkregen worden. Maar alles wat buiten de aarde ligt, moet weer met gebruikmaking van deze krachten, die bovennatuurlijk genoemd worden, onderzocht worden. Deze krachten mogen dus niet uitgeschakeld worden, maar het werkzaam zijn van zulke krachten moet erkend worden.

De verbinding met zulke krachten moet nagestreefd worden om in het aardse leven helderziend te worden. En dat vereist een zekere toewijding. Maar het vereist tevens ook de wil van de mens om zich met het geestelijke te verbinden. Want dit streven heeft niets gemeen met het willen hebben van aards bezit. Degene, die bovennatuurlijke dingen probeert te doorgronden, zal geen aards voordeel verwachten of op het oog hebben, maar enkel en alleen aan zijn ziel denken. Hij zal zichzelf bovendien aan deze krachten toevertrouwen en daardoor erkennen, dat deze wetend zijn en dus elke lering van hen aan willen nemen. Hij zal de superioriteit van deze krachten opmerken en zichzelf aan hen onderwerpen. En nu kunnen de krachten in het hiernamaals hun gehele invloed op een zo’n bereidwillig mensenkind uitoefenen.

Een zich zo aan deze krachten overgevend mensenkind moet dus in geestelijk opzicht ver in het voordeel zijn. Want hij vertoeft in zekere zin aan de bron van alle kennis. En ofschoon veel hem ook nog onverklaarbaar lijkt, laat hij toch al het bovennatuurlijke gelden en hij heeft het diepste begrip voor geestelijke waarheden.

Maar al te vaak vermengen de verkeerde en de goede opvattingen over het bovennatuurlijke zich. En dat is er de oorzaak van, dat alleen daar, waar men de wil heeft om datgene wat juist is te laten gelden, het juiste begrip te vinden is. Daar is de wil om de waarheid te vinden aanwezig en overeenkomstig daarmee is ook de geest in de mens werkzaam. En als deze geest hem nu wijst op hetgeen buiten het aardse bestaat, dan herkent de mens ook zulke aanwijzingen als waarheid en begrijpt nu ook veel eerder het werkzaam zijn van geestelijke krachten in het hiernamaals. En nu lijkt het niet meer bovennatuurlijk voor hem, maar natuurlijk.

Pas nu is het bovennatuurlijke voor hem de verklaring voor alles, wat tot nog toe onbegrijpelijk was. En hij voelt het, dat hij pas nu in de waarheid staat, omdat hij zich aan deze krachten overgeeft. Pas nu lijkt alles hem zinvol en de toestand van vooringenomenheid tegen het bovennatuurlijke maakt plaats voor de toestand van de meest volkomen instemming hiermee. Hij heeft nu een grens overschreden, waarvan hij geloofde, dat hij niet gerechtigd was om te overschrijden of waarvan hij eenvoudigweg niet wilde toegeven dat het bestond.

Hij is dus naar een ander rijk, dat zijn denkvermogen tot nog toe niet wilde bevatten, gegaan. Hij zwerft nu in alle richtingen door dit rijk. Hij gaat steeds weer naar nieuwe gebieden, die vreemd voor hem zijn en waarvan de bestudering hem bekoort. En dit laat hem vrolijk worden in zijn aardse leven. Want nu pas is de zin van het aardse leven begrijpelijk voor hem. Pas nu kent hij zijn opdracht en dit alles geeft hem een verhoogde levenslust, omdat het bovennatuurlijke nu niet meer gescheiden is van wat zijn gevoel begrijpt.

Pas de geestelijke verbondenheid met het leven buiten de aarde, het erkennen ervan, laat de mensen zich bewust verdiepen in de meest veelvoudige vraagstukken, terwijl van tevoren al deze vraagstukken onopgemerkt bleven of als onoplosbaar afgedaan werden, als ze echt in het hart van de mens opdoken, maar de mens meestal helemaal niet beroert, want hij verspilt zijn gedachten niet aan hetgeen hem onbelangrijk lijkt. En degene, die vooringenomen is tegen dat, wat voor hem niet tastbaar of zichtbaar is, zal daarom totaal niet onder de indruk zijn en onwetend blijven. Hij verspert voor zichzelf de weg tot elk besef, want het laatste is zonder geestelijke kracht niet te vinden.

Maar geestelijke kracht is iets, wat voor de mensen onzichtbaar en ongrijpbaar is. Geestelijke kracht is onafhankelijk van de aarde en haar wetten. Geestelijke kracht is met de zintuigen van de mens niet op te merken, maar altijd door het hart in ontvangst te nemen. Ze is dus nooit door peinzen te doorgronden. Ze is bovennatuurlijk. Ze behoort tot dat rijk, dat eindeloos is, dat meer is dan de aarde. De geestelijke kracht is de levensstroom, die alles wat bestaat, doorstroomt. Die van God uitgaat en naar alles, wat de schepping van God is, geleid wordt. En de aarde is slechts een deeltje van de totale schepping. Het moet dus begrijpelijk voor de mensen zijn, dat deze aarde geen doel en eindbestemming tegelijk kan zijn. Dat het doel van de wezens die de aarde bewonen veeleer een andere wereld moet zijn. Een wereld, die hun zinnen nog niet kunnen bevatten, die dus bovennatuurlijk is.

Amen

KONCEPT NADNARAVNEGA....

Nezavedno stanje predsodkov do vsega nadčutnega je pogosto vzrok za slepo hojo skozi zemeljsko življenje, saj je razumljivo, da lahko pot osvetli le določeno spoznanje, to spoznanje pa je mogoče ponovno pridobiti le z raziskovanjem.... Vendar pa je vse, kar leži zunaj Zemlje, mogoče raziskati samo z uporabo tistih sil, ki se imenujejo nadčutne, zato teh ne smemo izključiti, temveč je treba spoznati delovanje teh sil. Zavestno si je treba prizadevati za povezavo z njimi, da bi postali jasnovidni za življenje na Zemlji. To pa zahteva določeno predanost, hkrati pa tudi človekovo voljo, da se poveže z duhovnim. To prizadevanje namreč nima nič skupnega z zemeljsko željo po posedovanju.

Kdor si prizadeva spoznati nadčutne stvari, ne bo pričakoval ali si prizadeval za kakršno koli zemeljsko korist, ampak bo mislil samo na svojo dušo;  prav tako se bo tem silam prepustil in s tem spoznal, da imajo znanje in bo zato želel sprejeti kakršen koli njihov nauk. Čutil bo superiornost teh sil in se jim podredil, in tako lahko sile v onstranstvu na takega voljnega zemeljskega otroka tudi v celoti vplivajo. Oseba, ki se prepusti tem močem, mora biti zato v duhovnem smislu v veliki prednosti, saj je dejansko pri viru vsega znanja, in čeprav se ji številne stvari še vedno zdijo nerazložljive, vseeno sprejema vse nadnaravno in ima najgloblje razumevanje za duhovne resnice.... Vse prepogosto se mešajo napačni in pravi pojmi o nadčutnem, kar je vzrok, da je pravo razumevanje mogoče najti le tam, kjer ima človek voljo sprejeti, kar je prav. Tam je prisotna volja do resnice in v skladu s tem je dejaven tudi duh v človeku, in ko ga ta duh zdaj usmerja k tistemu, kar obstaja zunaj tega, kar je povezano z Zemljo, potem človek tudi prepozna takšne navedbe kot resnico in zato veliko prej razume tudi delovanje duhovnih sil na drugi strani in se mu to ne zdi več nadnaravno, ampak naravno....

Šele zdaj mu nadnaravno razloži vse, kar je bilo prej nerazumljivo in čuti, da šele zdaj, ker se prepusti tem silam, stoji v resnici. Šele zdaj se mu zdi, da ima vse smisel, in stanje predsodkov do nadčutnega se umakne stanju popolne potrditve tega. Zdaj je prestopil mejo, za katero je verjel, da je nima pravice prestopiti, ali pa preprosto ni hotel priznati, da obstaja.... Tako je prestopil na drugo področje, ki ga njegov um prej ni hotel sprejeti.... Zdaj se po tem kraljestvu sprehaja v vse smeri, vedno znova naleti na nova področja, ki so mu tuja in katerih raziskovanje ga spodbuja in osrečuje v njegovem življenju na Zemlji. Šele zdaj namreč razume smisel življenja na Zemlji, šele zdaj pozna svojo nalogo in vse to mu daje še več veselja do življenja, (ker) nadčutno ni več ločeno od tega, kar njegova čutila dojemajo. Tako duhovna povezava z življenjem zunaj Zemlje.... in njeno prepoznavanje.... človeku omogočata, da se zavestno poglobi v najrazličnejše probleme, medtem ko so prej vsi ti problemi ostajali nerešeni ali pa so bili zavrnjeni kot nerešljivi, ko so se zares pojavili v človekovem srcu.... vendar ga večinoma sploh ne dotakne, saj ne zapravlja misli za stvari, ki se ji zdijo nepomembne.

In zato bo tisti, ki ima predsodke do tistega, kar mu ni otipljivo ali očitno, ostal popolnoma nenavdušen in neveden.... Zapre si pot do vsega znanja, saj slednjega ni mogoče najti brez duhovne moči.... Duhovna moč pa je za človeka nekaj nevidnega in neoprijemljivega.... duhovna moč je neodvisna od Zemlje in njenih zakonov, duhovne moči človek ne more občutiti s čutili, lahko pa jo kadar koli sprejme v svoj srce. Zato je ni mogoče nikoli doumeti s čutili.... je nadčutna. Pripada tistemu kraljestvu, ki je neskončno, ki je več kot Zemlja. Je duhovna moč življenjskega toka, ki teče skozi vse, kar obstaja.... ki izhaja iz Boga in oskrbuje vse, kar je Božje stvarstvo.... Zemlja je le delček celotnega stvarstva, zato mora biti človeku razumljivo, da ta Zemlja ne more biti hkrati namen in cilj, da mora biti cilj bitij, ki živijo na Zemlji, drug svet.... svet, ki ga njihovi čuti še ne morejo dojeti, ki je zato nadčuten....

Amen.