• Terug

De wil van de mens wordt beoordeeld, niet de daad - Arbeid aan de ziel

De aandrang van het hart is beslissend voor het handelen van de mensen. En elke daad zal daarom de mens kenschetsen, welke gezindheid in hem aanwezig is. Het is echter van belang dat de mens ten uitvoer kan brengen wat hij van plan is. Maar vaak wordt hem dat op de een of andere manier belet. Steeds blijft zijn wil dan de maatstaf van zijn gezindheid, niet dat wat hij realiseert als dit laatste niet in overeenstemming is met zijn wil. De mens kan dus wel gedwongen onder een of andere beïnvloeding een goede daad verrichten. Deze daad kan hem echter niet worden aangerekend, omdat ze niet vanuit zijn innerlijk gevoel werd geboren en omdat hij ze zonder deze dwang nooit zou hebben verricht. Evenals omgekeerd de wil om een goede daad te verrichten die niet kan worden uitgevoerd als goede daad wordt aangerekend. En zo oordeelt de Heer ook hier weer in strengste rechtvaardigheid. Hij kent de harten van de mensen. Hij kent elke opwelling, elke gedachte, en voor Zijn ogen kan niets verborgen blijven.

Als u mensen zich nu overgeeft aan het geloof dat alle goede gedachten worden beoordeeld als volbrachte daad, dan zal dit uw denken veredelen. U zult beginnen u steeds rekenschap te geven van uw meest innerlijke gevoelens, van alle woorden en gedachten. U zult zelfs elke goede daad met kritische ogen bekijken en u steeds afvragen of ze helemaal in overeenstemming was met uw denken. En dat is arbeid aan de ziel. Het voortdurend zichzelf observeren, het voortdurend streven opwaarts te gaan en zich een buitengewoon sterk ontwikkeld waarheidsgevoel eigen maken, dat alles is bewuste arbeid aan de ziel.

De mens moet zich op de eerste plaats opvoeden tot liefde, doordat hij zich steeds beijvert de medemens te helpen. Hij moet een zeker geestelijk overwicht hebben op alles wat hem te slim af zou kunnen zijn en hem iets liet volbrengen wat niet overeenkomt met de innerlijke drang van zijn hart. Hij moet dus, als een verkeerde invloed hem tot schijnbare vervulling van zijn levensloopbaan zou willen aansporen, zijn hele wil hier tegenover stellen en gehoor geven aan de innerlijke stem die hem zijn juiste levenswandel voorschrijft. Hij moet dus door zijn wil om God te dienen tot elke goede daad worden aangezet. Hij moet zich eraan gelegen laten liggen dat willen en handelen steeds met elkaar in overeenstemming zijn. Dat dus nooit de daad afwijkt van de wil, maar dat wil en daad zich steeds in dezelfde richting bewegen en nu zijn innerlijk voortdurend gevormd wordt, tot de wil helemaal één is geworden met de goddelijke wil en de daad waardevol is voor God.

Amen

행위가 평가받는 것이 아니라 사람의 의지가 평가를 받는다. 혼에 대한 작업.

심장의 충동이 사람이 행하는 일에 결정적인 역활을 한다. 그러므로 모든 행동이 사람 안에 어떤 생각이 있는지를 나타낸다. 그러나 사람이 자신이 행하려는 의도를 가진 일을 행할 수 있게 되는 일이 중요하다. 그러나 자주 행하는 데 어떻게 든 방해를 받는다. 그러면 그의 의지가 그의 생각을 판단하는 기준이다. 그러나 그가 수행하는 일이 그의 의지에 합당하지 않다면, 그가 수행하는 일이 그의 생각을 판단하는 기준이 될 수 없다. 따라서 사람은 어떤 종류의 영향 아래 선한 행위를 강요받아 수행할 수 있다. 그러나 그런 선한 행동은 자신의 내면에서 나온 것이 아니고, 강요가 없이는 결코 행하지 않았을 것이기 때문에 인정받을 수 없는 것과 마찬가지로 실행에 옮길 수 없는, 선한 행동을 하려는 의지는 선한 행동을 한 것으로 간주를 받는다.

그러므로 주님은 여기서 다시 가장 엄격한 공의로 판단한다. 그는 인간의 심장을 깨닫는다. 그는 모든 동요와 모든 생각을 안다. 그의 눈 앞에 아무것도 숨길 수 없다. 만약 너희 사람들이 모든 선한 생각이 완성된 행동으로 인정을 받는다는 믿음을 갖는다면, 이런 일은 너희의 생각을 고귀하게 만들 것이다. 너희는 항상 너희의 가장 깊은 내면의 느낌과 모든 말과 생각에 대해 점검하는 일을 시작할 것이다. 너희는 심지어 모든 선행을 비판적인 눈으로 보고, 선행이 너희의 생각에 완전히 합당한 지 항상 스스로에게 질문하게 될 것이다.

자신을 향해 끊임없는 관찰하는 일이, 끊임없이 위를 향해 추구하는 노력을 하는 일이, 아주 강하게 성장된 진리에 대한 감각을 갖추는, 이런 모든 일이 의식적으로 혼에 대한 일을 하는 일이다. 사람은 먼저 자신의 이웃 사람을 돕기 위해 끊임없이 노력함으로써 자신을 사랑하도록 양육해야만 한다. 그는 자신의 가장 깊은 심장의 충동과 일치하지 않는 무언가를 성취하게 하는 유혹에 넘어가게 할 수 있는 모든 것에 대항할 어느정도 혼적인 월등함을 가져야만 한다. 따라서 나쁜 영향력이 그가 자신의 삶의 여정을 겉보기의 성공을 향해 나가도록 촉구한다면, 그는 자신의 모든 의지로 이에 저항해야만 하고, 그에게 올바른 삶을 알려주는 내면의 음성에 귀를 기울여야만 한다.

다시 말해 그는 하나님을 섬기려는 자신의 의지를 통해 모든 선행을 하도록 자극을 받아야만 한다. 그는 의지와 행동이 항상 일치하게 만드는 일에 관심을 가져야만 한다. 그러므로 절대로 행동이 의지에서 벗어나지 않고, 항상 의지와 행동이 같은 방향을 향하고, 의지가 하나님의 의지와 완전히 하나가 되고, 행동이 하나님 앞에서 가치가 있게 될 때까지, 이제 항상 계속하여 그의 내면을 형성하는 일에 관심을 가져야만 한다.

아멘