• Terug

Materialisten – Vergankelijkheid van aardse bezittingen

Niets in het aardse leven is hinderlijker voor het opklimmen naar de hoogte, dan de aanhoudende pogingen om de aardse goederen te vermeerderen. Er gaat voor de mens zoveel kracht nutteloos verloren, die hij louter voor dat ene doel, om geestelijke goederen te vermeerderen, had moeten toewenden. Hoe meer hij alleen aardse rijkdom nastreeft, des te minder kan hij zich met de verdere ontwikkeling van zijn ziel bezighouden en de gedachte over wat er na zijn dood van hem zal worden, ligt des te verder weg. Hij laat zich door zulke kort opduikende gedachten niet afschrikken en wendt zijn aandacht steeds alleen naar de aardse werkzaamheid. Hij probeert daar het grootst mogelijke voordeel uit te trekken en blijft dus in een voortdurende verbinding met de materie, die hij echter tijdens zijn aardse leven moet overwinnen.

Dit is des te betreurenswaardiger, omdat het hem nu ook aan kracht tot geestelijk streven ontbreekt, want zijn neiging tot aards bezit lokt alle onzuivere krachten aan, die hem ondersteunen, terwijl de goede geestelijke krachten steeds minder invloed op hem kunnen uitoefenen en zodoende de strijd tussen de goede en boze krachten buitengewoon volhardend gevoerd moet worden en de wil van de mens er in de eerste plaats voor nodig is om een definitieve zege te behalen. En deze wil moet zich van aardse verlangens afkeren, anders is het nooit mogelijk om overmacht te krijgen in de strijd tegen het boze.

Wie onophoudelijk alleen zijn aards voordeel voor ogen heeft, kan onmogelijk met die krachten, die alle materie allang overwonnen hebben, in contact treden. Hij richt door dit verlangen zelf een barrière op tussen zichzelf en de geestelijke krachten, die hem hulp willen bieden. En de menselijke wil moet eerst werkzaam worden om deze barrières af te breken. Pas dan hebben de goede krachten toegang tot hem en kunnen ze hun invloed laten gelden.

Het valt de materialist dus buitengewoon zwaar om datgene, wat geestelijk geboden wordt, te accepteren. Hiervoor ontbreekt hem eenvoudigweg elk begrip, omdat alleen die kracht invloed op hem heeft, die immers de ijverigste tegenstander is van dat, wat als de puurste waarheid de mensen aangeboden wordt. Deze kracht zal natuurlijk de wil om af te wijzen in de mensen versterken.

Het ontbreekt hem aan inzicht. Hij doet vanuit zichzelf niets om dit gebrek op te heffen en het zal dus onnoemelijk moeilijk zijn om een materialist het evangelie te prediken. De woorden van God zullen holle klanken zijn en zijn gedachten zullen na korte tijd weer afdwalen naar zijn aardse zaken, die hem geheel en al beheersen en dus de grootste belemmeringen zijn voor de verdere ontwikkeling van de ziel.

Daarom moet de mens eerst de waardeloosheid van al het aardse leren beseffen, voordat hij succesrijk aan de arbeid aan zijn ziel kan beginnen. Hij moet gewezen worden op de nutteloosheid van zijn aardse leven. Hij moet gewezen worden op de vergankelijkheid van dat, wat zijn hele denken in beslag neemt. Het moet hem voor ogen gebracht worden, dat de mens ten slotte de ondergang van het aardse, zijn verval, niet tegenhouden kan, als het de goddelijke wil is, dat het aan de vernietiging ten prooi valt. Hij zal zijn hele bezit onder zijn handen moeten zien vergaan, om uiteindelijk na te denken over het waardevolle, dat duurzaam is en de aardse dood overleeft.

Amen

유물론자. 이 땅의 소유의 허무함.

이 땅의 삶 가운데 이 땅의 재물을 늘리려는 지속적인 시도보다 높은 곳으로 올라가는 일에 방해되는 일은 없다. 영적 재산을 늘리는 하나의 목표에만 바쳐야만 하는 아주 많은 힘을 쓸모없는 일에 드리는 사람이 있다. 그가 이 땅의 부를 위해 더 많이 노력할수록, 그는 더 적게 그의 혼의 성장에 관심을 갖게 되고, 그의 죽음 후에 그가 어떻게 될지를 향한 생각으로부터 더 멀어지게 된다. 그는 그러한 잠깐 떠오르는 생각에 놀라지 않고, 계속하여 이 땅의 일에만 관심을 돌리고, 이 땅으로부터 가능한 최대의 이익을 얻으려고 노력한다. 따라서 그가 이 땅의 사는 동안 극복해야 할 물질과 끊임없이 연관되어 있다.

그는 이제 영적인 노력을 향한 힘이 부족하기 때문에 더욱 애석한 일이다. 왜냐하면 그의 세상 소유를 향한 집착이 그를 지원하는 모든 순수하지 못한 세력들을 끌어들이기 때문이다. 반면에 선한 세력은 항상 더 적게 그에게 영향을 미칠 수 있다. 그러므로 선한 세력과 악의 세력의 싸움을 대단한 인내를 가지고 싸워야만 한다. 최후의 승리를 이루기 위해 먼저 사람의 의지가 필요하고, 이 의지가 세상의 욕망을 벗어나야 한다. 그렇지 않으면 더 이상 악과의 싸움에서 주도권을 잡을 수 없다.

단지 세상의 이익을 바라는 사람은 오래 전부터 모든 물질을 극복한 세력과 접촉할 수 없다. 이런 욕망을 통해 그는 자신과 자신을 도우려는 영의 세력 사이에 장벽을 세운다. 인간의 의지는 먼저 이런 장벽을 허물기 위해 일해야만 한다. 그러면 비로소 선한 세력이 그에게 접근하여 영향력을 행사할 수 있다. 그러므로 물질주의자가 영적으로 제공되는 것을 받아들이는 일은 아주 어렵다. 그에게는 단지 모든 이해가 부족하다. 왜냐하면 사람들에게 가장 순수한 진리를 제공되는 일에 대해 가장 큰 열심으로 대적하는 세력의 영향이 그에게 미치기 때문이다. 이런 세력은 당연히 사람 안의 거부하려는 의지를 강하게 할 것이다.

그에게 깨달음이 부족하고, 그는 이런 결함을 바로잡기 위해 스스로 아무 일도 하지 않는다. 그러므로 물질주의자에게 복음을 전하는 일은 말할 수 없을 정도로 어려울 것이다. 하나님의 말씀은 단지 공허한 소리이고, 그의 생각은 곧 그를 완전히 다스리는 그의 세상일로 다시 향할 것이고 따라서 혼의 성장에 가장 큰 장애물이 될 것이다.

그러므로 인간은 혼의 일을 성공적으로 시작하기 전에 먼저 이 땅의 모든 것이 헛됨을 깨닫는 법을 배워야만 한다. 그는 자신의 이 땅의 삶의 쓸모가 없는 삶이었음을 깨달아야만 한다. 그는 자신이 하는 모든 생각이 헛된 것임을 깨달아야만 한다. 멸망을 당하는 일이 하나님의 뜻이라면, 결국 인간은 이 땅의 멸망과 자신의 멸망을 막을 수 없음을 분명히 깨닫게 되어야만 한다. 그는 마침내 이 땅의 죽음을 넘어서서 살아남는 가치를 생각하기 위해 자신의 모든 재산이 자신의 손 아래에서 사라지는 일을 봐야만 할 것이다.

아멘