• Terug

Werkzaam zijn van de geest – Kracht uit God

Het werkzaam zijn van de geest is alleen zo te begrijpen, dat de mens zich een kracht voorstelt, die in hem werkzaam is. Hij moet een onderscheid maken tussen de aard en de manier van de werkzaamheid van de geest en van de ziel. De ziel is de levensadem en elk lichaam zal leven als de ziel in hem woont. Hij kan echter met deze ziel een leven leiden, dat in zekere zin mechanisch genoemd zou kunnen worden. Dat het lichaam wel alle functies uitvoert, die voor het aardse leven bevorderlijk zijn, wat hij zonder de ziel dus niet zou kunnen.

Maar hij doet dat zonder enige verbinding met God. Hij gebruikt alleen de van God gekregen levensbekwaamheid, maar niet voor God, maar uitsluitend voor zichzelf en voor de aan God tegengestelde macht. Hij heeft eerst God om zijn aardse leven gevraagd met het doel om dichter bij Hem te komen, maar nu vervult hij dit doel niet, maar hij eist de werkzaamheid van de ziel ten volle op.

Hij heeft niet gevraagd om de kracht uit God, de goddelijke geest, die de enige mogelijkheid is om God te naderen. Hij heeft op de goddelijke vonk, die hem eens als kostelijke gave van God ten deel viel, geen acht geslagen. De liefdesgeest, het goddelijke in de mens, was niet werkzaam en dus werd de geestvonk niet tot leven gewekt en kon de kracht uit God niet op de mens overgedragen worden. God kan Zich niet in de geest aan de mens openbaren. De verbinding met God is niet tot stand gebracht, dus de toenadering kan ook niet plaatsvinden. Er is geen mogelijkheid om de scheiding te overbruggen, zolang de geest uit God niet in de mens werkzaam is.

De geest uit God is goddelijke kracht. De mens kan leven en toch dood zijn, als de geestelijke wedergeboorte niet plaatsgevonden heeft. Het contact met God moet gezocht worden. Door werkzame liefde voor de naaste moet het goddelijke in hem tot ontwaken gebracht worden. En vervolgens zal de geest uit God in de mens werkzaam worden. Hij zal de ziel beïnvloeden om al het denken, doen en willen van deze geest aan hem ondergeschikt te maken. De ziel zal geen rekening meer houden met het verlangen van het lichaam, maar enkel en alleen aandachtig naar de goddelijke geest in zich luisteren. Nu zal God Zichzelf uiten.

De geest uit God is in elk mens gelegd, maar niet elk mens gebruikt dit heerlijkste in zich. En dan blijft zijn leven op aarde een mislukt leven en heeft dit leven het wezen geen vooruitgang gebracht, want zonder de geest uit God in zich op te wekken, kan de eenwording met de Vadergeest niet plaatsvinden, wat echter wel het enige doel in het aardse leven is.

Amen

L’agire dello spirito - La Forza da Dio

L’agire dello spirito è da intendere solamente nel modo, che l’uomo si immagini una Forza che è attiva in lui. Deve fare una differenza nel modo e genere dell’attività dello spirito e quella dell’anima. L’anima è il respiro di Vita, ed ogni corpo vivrà, quando in lui abita l’anima. Ma con quest’anima può condurre una vita, che potrebbe essere chiamata per così dire meccanica, che il corpo svolga bensì tutte le funzioni che sono necessarie per la vita terrena, che senza l’anima non potrebbe fare. Ma lo fa senza qualsiasi collegamento con Dio. Lui sfrutta solo la facoltà di vivere ricevuta da Dio, ma non per Dio, ma esclusivamente per sé ed il potere opposto a Dio. Dapprima ha richiesto coscientemente la sua vita terrena da Dio allo scopo dell’avvicinamento a Lui, ma ora non adempie questo scopo, ma si avvale pienamente dell’attività dell’anima. Non ha richiesto la Forza da Dio, dallo spirito divino, che è l’unica possibilità per l’avvicinamento a Dio. Ha lasciato inosservato la scintilla divina, che gli era stata data come Dono più prezioso di Dio. Lo spirito d’amore, il divino nell’uomo, non era attivo, e con ciò la scintilla spirituale non è stata risvegliata alla Vita, e la Forza da Dio non ha potuto essere trasmessa all’uomo. Dio non può rivelarSi all’uomo nello spirito, non è stabilito il collegamento con Dio, quindi non può aver luogo l’avvicinamento, non c’è nessuna possibilità di pontificare la separazione, finché lo spirito da Dio non è attivo nell’uomo. Lo spirito da Dio è Forza da Dio. L’uomo può vivere ed essere comunque morto, se non ha avuto luogo la rinascita spirituale. Dev’essere cercato il contatto con Dio, il divino in lui dev’essere portato al risveglio attraverso l’attivo amore per il prossimo, e così lo spirito da Dio nell’uomo diventa attivo. Influenzerà l’anima a subordinare tutto il pensare, fare e volere a questo spirito in sé; l’anima non terrà più conto del desiderio del corpo, ma ascolterà unicamente lo spirito divino in sé; ora Dio Stesso Si manifesterà. In ogni uomo è posto lo spirito da Dio, ma non ogni uomo utilizza questo più delizioso Dono in sé, ed allora la sua vita sulla Terra rimane mancata e non ha portato all’essere nessun progresso, perché senza risvegliare lo spirito da Dio in sé, non può aver luogo l’unificazione con lo Spirito del Padre, che però è l’unico scopo nella vita terrena.

Amen