• Terug

De doornenvolle weg naar het eeuwige vaderland

Degene, die ernaar verlangt in de waarheid te staan, bescherm Ik tegen elke dwaling. En de stappen van degene, die zich vol vertrouwen aan Mij overgeeft, opdat Ik hem leid, zullen nooit verkeerd gaan, want Ik waak over hem en Ik voorkom, dat hij ver van de weg afdwaalt.

En hoor nu Mijn stem: De weg naar het eeuwige vaderland is net als een steil oplopend voetpad, dat door struikgewas en doornen voert. Degene, die moedig en vol kracht alle hindernissen overwint, zal zeker het doel bereiken en zich verheugen over zijn klim, want nu hij aan het einde is, liggen alle moeilijkheden van de weg achter hem, maar het prachtigste uitzicht over het hele land, dat onder zijn voeten ligt, bevindt zich voor hem. En hij zal zwelgen in genot om na een moeizame klim het beeld, dat zich nu aan zijn ogen aanbiedt, zo goed in zich op te kunnen nemen. En net zo zal het een mensenkind aan het einde van zijn leven vergaan, als het Mij tot zijn leider kiest en het aan Mijn hand de doornige levensweg afgelegd heeft.

Er zijn weliswaar vele wegen in het aardse leven en vaak zijn ze gemakkelijk begaanbaar en door sierstruiken van allerlei soorten omzoomd en ze verlokken tot rust en beloven de wandelaar, die over deze wegen wandelt, verkwikking en rust, maar deze wandelaar zal nooit zijn doel bereiken. Want zulke wegen leiden met zekerheid ver weg van het doel en in zijn rust en traagheid beseft de mens niet, waar hij op aanstuurt en hij verwijdert zich steeds meer van de juiste weg, die weliswaar met veel moeite afgelegd moet worden en lastig is, maar onvermijdelijk omhoog leidt. Want alleen dit al geeft de zekerheid, dat u de juiste weg gevonden hebt, wanneer het leed u bedrukt, want er zijn doornen en struikgewas op de weg naar het eeuwige vaderland.

Degene, die hier geen acht op slaat en moedig verdergaat, overwint met gemak alle komende en daaropvolgende hindernissen. U mag daar alleen niet voor terugschrikken, u mag de geneugten niet zoeken, maar uw denken moet eenvoudig en onbedorven zijn, dan lijkt de weg naar boven voor u niet zwaar. Overal langs de weg wachten Mijn boden en ze ondersteunen de wandelaar, die moe wordt en op zoek is naar een plaatsje om te rusten. Want zoiets is alleen maar een gevaar voor degenen, die opwaarts streven.

Vastberaden moet de weg met vreugde in het hart vervolgd worden en gedreven door het verlangen om Mij aan het einde van de weg te zien. En alle afleidingen moeten ontweken worden, alle tot rust uitnodigende rustplaatsen moeten gemeden worden, want ze maken de geest van de mensen traag en te lusteloos om de moeizame weg omhoog te gaan. Maar zonder zelfoverwinning, zonder afstand te doen van alle geneugten is het onmogelijk om tot Mij te komen en opnieuw trekt Mijn liefde elk wezen omhoog, als het maar bereidwillig is en zich niet tegen Mij verzet.

En dus druk Ik jou weer op het hart om jouw kleine kruis geduldig op je te nemen, niet moe te worden, ook als de weg voor jou vermoeiend lijkt en je met steeds helderdere ogen en een gelovig hart aan je Heer en Heiland toe te vertrouwen, die ieders lot in Zijn handen houdt en Die de mensen bedenkt, zoals het nodig voor hen is. En Mijn liefde behoedt jou en al Mijn kindertjes ervoor, dat ze de juiste weg niet vinden. Ik bescherm al Mijn schaapjes en draag hen zorgvuldig over onoverkomelijke, moeilijk begaanbare wegen, opdat ze onbeschadigd de hoogte, het eeuwige vaderland bereiken._>Amen

La voie épineuse de la Patrie éternelle

Celui qui désire être dans la Vérité, Je le protège de l'erreur et celui qui se donne à Moi avec confiance, ses pas ne le mèneront jamais à la faute, parce que Je veille sur lui et Je l’empêche de quitter la voie droite. Et maintenant écoute Ma Voix : La voie vers l'éternelle Patrie équivaut à un trottoir qui mène rapidement en haut en passant à travers les buissons et les épines. Celui qui dépasse courageusement et avec force tous les obstacles, arrivera sûrement au but et se réjouira de sa remontée, parce que maintenant qu'il est arrivé au bout, toutes les difficultés sont derrière lui, mais devant il a la magnifique vue sur tout le paysage qui se trouve en bas à ses pieds, il nagera dans une mer de délices de pouvoir accueillir en lui l'image de la fatigante remontée qui maintenant s’offre à ses yeux. Vraiment c’est ainsi que cela se produira pour un fils terrestre à la fin de ses jours, s'il M'a choisi comme guide et a parcouru la voie épineuse de la vie en Me tenant la Main. À travers la vie terrestre passent de nombreuses voies, et souvent elles sont facilement praticables et bordées avec des buissons d'ornement de toutes sortes, elles invitent à s'arrêter et promettent fraîcheur et repos au pèlerin qui parcourt ces voies, mais celui-ci n’atteindra jamais son but, parce que de telles voies mènent avec certitude loin du but et dans son repos et son oisiveté l'homme ne reconnaît pas où il va, et il s'éloigne toujours davantage de la voie qui est certes fatigante et difficile, mais qui mène inévitablement en haut. Lorsque la souffrance due aux épines et aux buissons présents sur la voie vers l'éternelle Patrie vous accable, cela est déjà l’assurance que vous avez trouvé la bonne voie. Celui qui ne s'occupe pas de cela et continue avec courage, dépasse avec facilité tous les obstacles qui se présenteront encore. Vous ne devez pas vous effrayer, ni chercher vos aises, mais vos sens doivent être simples et non déformés, alors même la montée vers le Haut ne vous apparaîtra pas difficile. Partout sur la voie Mes messagers attendent et soutiennent le pèlerin qui veut se fatiguer et cherche des petits coins pour se reposer, mais cela est un danger pour celui qui tend vers le Haut. Il doit continuer sa voie, calme et avec l'allégresse du cœur et poussé par le désir de Me voir au bout. Toutes les distractions doivent être évitées, de même que tous les lieux d'arrêt pour le repos, parce qu'ils rendent paresseux l'esprit de l'homme et c’est à contrecœur qu’il va affronter la fatigante remontée. Mais sans autodépassement, sans renoncement à toutes les aises, il est impossible d’arriver à Moi, et à nouveau Mon Amour attire en haut chaque être, si seulement il est plein de bonne volonté et qu’il ne se rebelle pas contre Moi. Et ainsi Je te mets de nouveau au cœur de porter patiemment ta petite croix, de ne pas te laisser aller, même si la voie te semble fatigante, et avec un œil limpide et un cœur croyant confie-toi toujours à ton Seigneur et Sauveur, qui tient dans Sa Main le destin de chacun et pourvoit les hommes comme c’est nécessaire pour eux. Mon Amour te préserve toi et tous Mes enfants, pour que vous ne vous perdiez pas, Je garde toutes Mes brebis et les porte doucement au-delà des voies infranchissables, difficiles à parcourir, pour qu'elles arrivent en haut indemnes, dans l'éternelle Patrie.

Amen