• Terug

Uiterlijke handelswijze van de mens – Innerlijk leven

Niet altijd laat de uiterlijke handelswijze van een mens de geestelijke toestand herkennen en niet altijd heeft het geestelijk streven zo’n uitwerking, dat het de buitenstaander een heldere blik toestaat in het innerlijke leven van de desbetreffende persoon. En zo zullen vaak van de kant van de mensen verkeerde conclusies getrokken worden. De handelswijze verenigt zich schijnbaar niet met dat, wat de mens in werkelijkheid nastreeft en kan daarom vaak tot verkeerde gevolgtrekkingen leiden. En toch wordt zo’n versluiering van het ware feit eveneens door de Heer toegelaten, opdat de mensen zich inspannen om een rechtvaardig oordeel te vellen en niet een mens te verheffen of ook te richten op basis van wat uiterlijke te zien is.

Degene, die zich met de bedoeling om God de Heer te dienen steeds inspant om het uiterlijke handelen altijd in overeenstemming te brengen met alle innerlijke gewaarwordingen zal de medemensen nauwelijks aanleiding geven tot bewuste misleiding. Hoe zuiverder en vrijer het innerlijke leven van de mens zich ontwikkelt, des te gemakkelijker zal zijn hele gang op aarde uiterlijk te herkennen zijn. En de medemens zal er dienovereenkomstig toe aangespoord worden om dezelfde geestelijke rijpheid te verkrijgen, want hij herkent nu immers duidelijk de invloed van goede geestelijke krachten.

Daarentegen zal degene, die zich verbergt, dat wil zeggen die de medemensen niet het ware beeld van zijn ziel laat zien, ook het gevaar lopen om miskend te worden en zijn opdracht op aarde zal overeenkomstig moeilijker te vervullen zijn. De geestelijke krachten staan degene, die zich afsluit, immers niet in dezelfde mate bij, zoals dat bij een mensenkind het geval is, die ook naar buiten toe elk gebod van liefde vervult. Daarom zullen zulke mensen, die hun vroomheid ook uiterlijk bewijzen, gelovig toegelaten worden, want de mens begrijpt het vaak pas, als de diepe betekenis uit al het handelen te herkennen is.

De geest van degene, wiens handelswijze echter volledig in strijd is met de geboden van de naastenliefde, kan nooit van goddelijke oorsprong zijn. En de gevolgen van zijn activiteiten zullen nooit een veredeling van de medemensen tot gevolg hebben, maar het getal van degenen, die zijn handelen verachten en veroordelen, zal steeds groter worden. En bijgevolg zal een dergelijk mens niet of nauwelijks geschikt zijn om de wet van de liefde voor God en de naasten onder de mensheid op te laten leven, want als zijn eigen handelen niet met dit bovenstaande gebod overeenstemt, vindt hij ook weinig medemensen, die zich inspannen om hem na te doen. En daarom geldt ook hier het woord: “Aan hun vruchten zullen u hen herkennen”. En hier moeten jullie steeds acht op slaan, wanneer twijfel over de waarde van een mens zich van u meester maakt.

Amen

Il modo d’agire esteriore dell’uomo - La vita interiore

Non sempre il modo d’agire esteriore di un uomo fa riconoscere lo stato spirituale, e non sempre ha l’effetto del tendere spirituale così da permettere un chiaro sguardo nella vita interiore a colui che sta all’esterno dello stesso. E così da parte degli uomini vengono sovente tratte delle false conclusioni, il modo d’agire non è apparentemente in sintonia con ciò a cui in realtà l’uomo aspira, e sovente potrà condurre a conclusioni errate. Ed un tale velamento del vero dato di fatto è pure concesso dal Signore, affinché gli uomini si sforzino ad emettere un giusto giudizio, ed a non elevare o anche giudicare un uomo secondo ciò che si riconosce nell’esteriore. Chi si sforza sempre nell’intenzione di servire il Signore, di portare l’agire esteriore costantemente in sintonia con tutta la percezione interiore, non darà quasi motivo al mondo ad una cosciente guida nell’errore. Più l’uomo forma chiara e libera la sua vita interiore, sarà anche più facile riconoscere nell’esteriore tutto il suo cammino sulla Terra, e rispetto a questo il prossimo sarà spinto a giungere alla stessa maturità spirituale, perché riconosce ora appunto l’influenza della buona Forza spirituale, invece l’uomo che si nasconde, cioè non fa vedere ai prossimi la sua vera immagine dell’anima, correrà anche il pericolo di venire misconosciuto, e quindi il suo compito terreno sarà più difficilmente risolvibile, dato che le Forze spirituali non stanno a disposizione nello stesso rapporto a colui che si chiude, come questo è il caso di un figlio terreno che anche nell’esteriore adempie il Comandamento dell’amore. Perciò vengono molto di più accolti tali uomini credenti che dimostrano anche nell’esteriore la loro religiosità, perché l’uomo afferra sovente soltanto quando il profondo significato è riconoscibile da tutto l’agire. Il modo d’agire però di colui, che contraddice totalmente i Comandamenti dell’amore per il prossimo, il suo spirito non può mai essere di origine divina, e gli effetti del suo agire non avranno mai per conseguenza una nobilitazione del prossimo, ma il numero di coloro che disprezzano e giudicano il suo agire, diventa sempre maggiore, e di conseguenza un tale uomo non sarà mai o poco idoneo, di far rivivere fra l’umanità le Leggi dell’amore per Dio ed il prossimo, perché se il suo proprio agire non corrisponde a questo Comandamento più alto, trova anche pochi prossimi che si sforzano ad imitarlo, e perciò vale anche qui la Parola: ai loro frutti li riconoscerete.... “, e la dovete sempre osservare quando vi assalgono dei dubbi sul valore dell’uomo.

Amen