• Terug

Zelfmoord?

Het bewustzijn de nacht van de dood te hebben veroorzaakt en zichzelf te hebben beroofd van de tijd van genade, die de belichaming op aarde is, is verlammend voor de ziel. Het aardse leven met al zijn moeilijkheden is bij benadering niet zo smartelijk als de duistere nacht van de dood en daar is vooralsnog geen uitweg uit, totdat ze zich bewust wordt van de draagwijdte van haar handelen en ze beseft, dat ze onverantwoordelijk handelde, toen ze haar aardse leven opgaf.

Het zwaarste leed, aan de Heer geofferd, zal voor de mensen draagbaarder lijken, maar wie in de nood niet aan de Heer denkt, kan niet getroost worden en geeft de boze machten om hem heen macht over zichzelf. En deze boze machten gebruiken deze willoosheid van de mens en sporen hem aan tot een daad, die hij nadien bitter berouwt.

En het is van zo’n groot belang, dat de eeuwigdurende strijd van het aardse leven overwonnen wordt. Het is zo buitengewoon belangrijk om dankbaar te zijn voor elke dag van het aardse leven, die de mens steeds nieuwe tegenstand brengt en deze tegenstand te herkennen als noodzakelijk voor het zielenheil van de mens. Het is echter onuitsprekelijk nadelig voor de ziel, als ze het leven op aarde eigenmachtig verkort en de mens nu alle genaden en middelen kwijtraakt, omdat ze de kracht tot tegenstand niet vond.

자살?.

자살을 했다는 의식이, 이 땅에 육신을 입는 은혜의 시간을 스스로 빼앗았다는 의식이 혼을 마비시킨다. 이 땅의 삶의 모든 어려움은 죽음의 어두운 밤의 고통에 전혀 미치지 못한다. 혼이 자신의 행동 범위를 의식하고, 혼이 이 땅의 삶을 포기했을 때, 자신의 무책임하게 행동했음을 깨닫기 까지는 탈출구가 없다.

가장 무거운 염려를 주님께 드리는 사람에게 이 염려가 더 견딜 수 있게 보인다. 그러나 위험한 순간에 주님을 기억하지 않는 사람은 위로를 받을 수 없고, 자신의 주변의 악한 권세들이 자신에 대한 권한을 갖게 한다. 악한 권세들은 인간의 무기력함을 이용하고, 나중에 그가 몹시 후회하게 될 일을 행하도록 촉구한다. 날마다 사람에게 어려움을 주는 이 땅의 삶에 대해 감사하는 일이 아주 중요하다. 이런 어려움을 사람의 혼의 구원을 위해 필요한 것으로 깨닫는 일이 아주 중요하다. 그러나 혼이 저항할 힘을 찾지 못해, 스스로 자신의 이 땅의 생명을 단축시켜, 사람이 이제 모든 은혜와 수단을 잃게 된다면, 혼에게 말할 수 없게 불리하게 된다.