• Terug

“Niemand kan twee heren dienen”

Degene, die het leven liefheeft, bezorgt zichzelf de dood. En die het bereidwillig opgeeft, zal in eeuwigheid leven. Het aardse leven is toch alleen maar het voorstadium van de eeuwigheid, en wanneer jullie het aardse leven nu niet los willen laten, betreft jullie liefde nog te zeer de aardse dingen en jullie kunnen met zo’n liefde in het hart niet zalig worden, als jullie toch niet in staat zijn om het hart voor het geestelijke te openen en dus ook geen geestelijk leven te leiden. Maar geestelijk leven is het wezen van gelukzaligheid.

Neem een volledig onbruikbaar geworden fles en doe er water in, dan zal jullie moeite om het water erin te houden, vergeefs zijn. Evenzo is ook de geringste weerstand hinderlijk, als het water door een zeer fijne opening geleid moet worden. En bekijk nu iemand met een volledig naar het aardse leven toegekeerd hart. Hij kan steeds opnieuw geestelijke waarheden horen, ze zullen niet in hem kunnen blijven hangen, maar zonder gehoord te worden, wegsterven. En evenzo kan de geestelijke waarheid niet in het menselijke hart binnendringen, als de ingang tot hem door hindernissen, zoals aardse verleidingen en wereldse prikkels, versperd is.

En zonder geestelijke waarheden kan de ziel van de mens weer niet rijpen, want de ziel heeft deze nodig als geestelijk voedsel, terwijl alle aardse vervulling slechts voedsel voor het lichaam is. Echter valt met de dood het lichaam weg, dus is alleen de ziel maar voor het leven in de eeuwigheid bestemd. Deze is nu verkwijnd en nagenoeg levenloos, als de mens alleen het aardse leven maar liefheeft en naar de vervulling hiervan verlangd heeft.

“Degene, die zijn lichaam uit liefde voor Mij opgeeft, zal het eeuwige leven hebben, en Ik geef niet zoals de wereld jullie geeft”. Deze woorden van de Heer zijn richtinggevend voor het leven op aarde. Dat, wat jullie na moeten streven, is niet te vergelijken met de vreugden van de wereld. Jullie moeten niet je lichaam dienen en elk verlangen vervullen, want dit lichaam sterft. Als jullie echter alles, wat de begeerten van het lichaam aangaat, voor de Heer en Heiland opofferen, als jullie het lichamelijke leven naar de achtergrond schuiven en op aarde alleen maar aan het leven van de ziel denken, worden voor jullie eens de hemelse vreugden klaargemaakt. En dat, wat jullie opgeven, zal jullie duizendvoudig vergolden worden.

Maar als jullie geloven om beide tegelijkertijd te kunnen doen, als jullie geloven de wereld te kunnen dienen en tegelijkertijd de ziel geestelijk voedsel te kunnen doen toekomen, dan roept de Heer jullie toe: “Niemand kan twee heren dienen”. Degene, die zich naar de aarde en haar genietingen toekeert, vindt de weg naar boven niet. Degene, die naar de wereld verlangt, is dienaar van degene, die probeert jullie naar beneden te trekken. En jullie kunnen niet tegelijkertijd opwaarts gaan en niet God de Heer dienen, want jullie verkeren dan in tegenspraak met dat, wat jullie moeten doen, zowel naar boven alsook naar beneden.

De geestelijke vooruitgang vereist het afzien van al het wereldse, en als jullie in de situatie komen om voor beide geplaatst te worden en jullie een besluit moeten nemen, dan is het nu jullie vrije wil, waar jullie voor kiezen. Het is echter nooit mogelijk om een compromis te sluiten en dus van de hemelse Vader te eisen om een streven naar beide zijden te billijken. De mens moet uit eigen beweging het besluit nemen om de weg naar boven te kiezen en de wereld op te geven, of in het verlangen naar de wereld de ondergang van zijn ziel op de koop toe te nemen en dus verloren te zijn voor het eeuwige leven in de heerlijkheid. En daarom is het onvergelijkelijk veel beter om in het aardse leven gebrek te lijden en af te zien van aardse vreugden, dan voor eeuwig uitgesloten te zijn van hemels genot en zaligheid.

Amen

« Personne ne peut servir deux patrons.... »

Celui qui aime la vie, se crée lui-même la mort, et celui qui la donne de bonne volonté, vivra dans l'Éternité. La vie terrestre est vraiment seulement le stade préalable pour l'Éternité, et si maintenant vous ne voulez pas laisser la vie terrestre, c’est que votre amour est encore trop tourné vers des choses terrestres, et avec un tel amour dans le cœur vous ne pouvez devenir bienheureux, vu que vous ne pouvez pas ouvrir le cœur à ce qui est spirituel et donc vous ne voulez pas mener une vie spirituelle. Mais la vie spirituelle est la source de la Béatitude. Si vous prenez un conteneur devenu totalement inutilisable et que vous y mettez de l'eau, votre peine sera vaine pour garder l'eau. De la même manière la moindre résistance sera un obstacle si l'eau doit s’évacuer à travers une ouverture étroite. Et maintenant observez un cœur totalement tourné vers la vie terrestre. Il peut entendre des Vérités spirituelles encore et encore, celles-ci ne pourront pas rester en lui, mais elles retentiront sans être entendues. Et vraiment ainsi la Vérité spirituelle ne peut pas pénétrer dans le cœur de l'homme, si son accès est barré par des obstacles qui sont des séductions terrestres et des charmes du monde. Et sans les Vérités spirituelles l'âme de l'homme ne peut pas mûrir, parce que l'âme comme telle a besoin de la Nourriture spirituelle, tandis que chaque satisfaction terrestre est seulement la nourriture du corps. Mais avec la mort le corps est caduc, et seule l'âme est destinée à la Vie dans l'Éternité. Celle-ci est ridée et presque sans vie, si l'homme a aimé seulement la vie terrestre et a désiré seulement sa satisfaction. « Qui donne sa vie par amour pour Moi, aura la Vie éternelle car Je ne donne pas comme le monde vous donne .... » Ces Paroles du Seigneur donnent l'orientation pour la vie sur la Terre. Ce à quoi vous devez aspirer n'est pas comparable avec les joies du monde. Vous ne devez pas servir votre corps et satisfaire tous ses désirs, parce que ce corps passe. Mais si vous sacrifiez au Seigneur et au Sauveur tout ce qui à rapport aux désirs du corps, si vous mettez la vie corporelle en second et que vous pensez seulement à la Vie de l'âme sur la Terre, vous vous préparez pour plus tard des joies célestes, et pour ce à quoi vous avez renoncé vous serez récompensé des milliers de fois. Mais si vous croyez pouvoir faire les deux les choses en même temps, si vous croyez servir le monde et pouvoir faire arriver en même temps à l'âme la Nourriture spirituelle, alors le Seigneur vous crie : « Personne ne peut servir deux patrons.... » Celui qui se tourne vers la Terre et ses joies, ne trouve pas la voie vers le Haut ; celui qui désire le monde est le serviteur de celui qui cherche à vous tirer en bas, et vous ne pourrez pas arriver en haut et servir le Seigneur en même temps, parce qu'alors vous serez en conflit entre les choses que vous devez faire, entre celles vers le Haut et celles vers le bas. Le progrès dans le spirituel exige le renoncement à tout le mondain, et si vous arrivez dans la situation d’être mis en face des deux choses et de devoir vous décider, c’est maintenant votre libre volonté qui choisira, mais il n'est jamais possible de conclure un compromis et donc de proposer au Père céleste d'approuver une tendance vers les deux parties. L'homme doit se décider si sa tendance est d’aller vers le Haut et renoncer au monde, ou bien d’accepter le naufrage de l'âme dans le désir pour le monde et ainsi perdre la Vie éternelle dans la Magnificence. Et donc il est incomparablement mieux de languir dans la vie terrestre et de renoncer à toutes les joies terrestres, qu'être éternellement expulsé de la Joie et de la Béatitude céleste.

Amen