• Terug

“Niemand kan twee heren dienen”

Degene, die het leven liefheeft, bezorgt zichzelf de dood. En die het bereidwillig opgeeft, zal in eeuwigheid leven. Het aardse leven is toch alleen maar het voorstadium van de eeuwigheid, en wanneer jullie het aardse leven nu niet los willen laten, betreft jullie liefde nog te zeer de aardse dingen en jullie kunnen met zo’n liefde in het hart niet zalig worden, als jullie toch niet in staat zijn om het hart voor het geestelijke te openen en dus ook geen geestelijk leven te leiden. Maar geestelijk leven is het wezen van gelukzaligheid.

Neem een volledig onbruikbaar geworden fles en doe er water in, dan zal jullie moeite om het water erin te houden, vergeefs zijn. Evenzo is ook de geringste weerstand hinderlijk, als het water door een zeer fijne opening geleid moet worden. En bekijk nu iemand met een volledig naar het aardse leven toegekeerd hart. Hij kan steeds opnieuw geestelijke waarheden horen, ze zullen niet in hem kunnen blijven hangen, maar zonder gehoord te worden, wegsterven. En evenzo kan de geestelijke waarheid niet in het menselijke hart binnendringen, als de ingang tot hem door hindernissen, zoals aardse verleidingen en wereldse prikkels, versperd is.

En zonder geestelijke waarheden kan de ziel van de mens weer niet rijpen, want de ziel heeft deze nodig als geestelijk voedsel, terwijl alle aardse vervulling slechts voedsel voor het lichaam is. Echter valt met de dood het lichaam weg, dus is alleen de ziel maar voor het leven in de eeuwigheid bestemd. Deze is nu verkwijnd en nagenoeg levenloos, als de mens alleen het aardse leven maar liefheeft en naar de vervulling hiervan verlangd heeft.

“Degene, die zijn lichaam uit liefde voor Mij opgeeft, zal het eeuwige leven hebben, en Ik geef niet zoals de wereld jullie geeft”. Deze woorden van de Heer zijn richtinggevend voor het leven op aarde. Dat, wat jullie na moeten streven, is niet te vergelijken met de vreugden van de wereld. Jullie moeten niet je lichaam dienen en elk verlangen vervullen, want dit lichaam sterft. Als jullie echter alles, wat de begeerten van het lichaam aangaat, voor de Heer en Heiland opofferen, als jullie het lichamelijke leven naar de achtergrond schuiven en op aarde alleen maar aan het leven van de ziel denken, worden voor jullie eens de hemelse vreugden klaargemaakt. En dat, wat jullie opgeven, zal jullie duizendvoudig vergolden worden.

Maar als jullie geloven om beide tegelijkertijd te kunnen doen, als jullie geloven de wereld te kunnen dienen en tegelijkertijd de ziel geestelijk voedsel te kunnen doen toekomen, dan roept de Heer jullie toe: “Niemand kan twee heren dienen”. Degene, die zich naar de aarde en haar genietingen toekeert, vindt de weg naar boven niet. Degene, die naar de wereld verlangt, is dienaar van degene, die probeert jullie naar beneden te trekken. En jullie kunnen niet tegelijkertijd opwaarts gaan en niet God de Heer dienen, want jullie verkeren dan in tegenspraak met dat, wat jullie moeten doen, zowel naar boven alsook naar beneden.

De geestelijke vooruitgang vereist het afzien van al het wereldse, en als jullie in de situatie komen om voor beide geplaatst te worden en jullie een besluit moeten nemen, dan is het nu jullie vrije wil, waar jullie voor kiezen. Het is echter nooit mogelijk om een compromis te sluiten en dus van de hemelse Vader te eisen om een streven naar beide zijden te billijken. De mens moet uit eigen beweging het besluit nemen om de weg naar boven te kiezen en de wereld op te geven, of in het verlangen naar de wereld de ondergang van zijn ziel op de koop toe te nemen en dus verloren te zijn voor het eeuwige leven in de heerlijkheid. En daarom is het onvergelijkelijk veel beter om in het aardse leven gebrek te lijden en af te zien van aardse vreugden, dan voor eeuwig uitgesloten te zijn van hemels genot en zaligheid.

Amen

"Niemand kann zweien Herren dienen...."

Der das Leben liebt, schafft sich selbst den Tod, und der es willig dahingibt, wird leben in Ewigkeit. Es ist das irdische Leben doch nur das Vorstadium für die Ewigkeit, und wenn ihr nun das irdische Leben nicht lassen wollt, gilt eure Liebe noch zu sehr den irdischen Dingen, und ihr könnet mit solcher Liebe im Herzen nicht selig werden, vermöget ihr doch nicht das Herz dem Geistigen zu öffnen und also auch kein geistiges Leben zu führen.... Doch geistiges Leben ist der Inbegriff der Seligkeit. Nehmet einen völlig unbrauchbar gewordenen Behälter und gebet Wasser hinein, so wird eure Mühe eine vergebliche sein, das Wasser darin zu behalten.... Desgleichen ist auch der geringste Widerstand hinderlich, soll das Wasser durch eine feinste Öffnung hindurchgeleitet werden.... Und nun betrachtet ein dem irdischen Leben voll zugewandtes Herz.... Es kann vernehmen noch und noch geistige Wahrheiten, es werden diese nicht in ihm hängenbleiben können, sondern vertönen, ohne gehört zu werden. Und ebenso kann die geistige Wahrheit nicht eindringen in des Menschen Herz, so der Eingang zu ihm durch Hindernisse, welche sind irdische Lockungen und Reize der Welt, versperrt ist. Und es kann wieder ohne geistige Wahrheiten die Seele des Menschen nicht reifen, denn es braucht die Seele solche als geistige Nahrung, während alle irdische Erfüllung nur Nahrung des Körpers ist. Jedoch ist mit dem Tode der Körper hinfällig, also nur die Seele für das Leben in der Ewigkeit bestimmt. Diese ist nun verkümmert und nahezu leblos, so der Mensch nur das Erdenleben liebt und Erfüllung dessen begehret hat. "Wer seinen Leib dahingibt aus Liebe zu Mir, der wird das ewige Leben haben, und nicht, wie die Welt euch gibt, so gebe Ich euch...." Es sind diese Worte des Herrn richtunggebend für das Leben auf Erden. Das, was ihr erstreben sollt, ist nicht zu vergleichen mit den Freuden der Welt. Ihr sollt nicht eurem Leib dienen und jegliches Verlangen erfüllen, denn dieser Leib geht dahin.... So ihr jedoch alles, was des Leibes Begehren bedeutet, aufopfert dem Herrn und Heiland.... so ihr das körperliche Leben hintenanstellt und nur des Lebens der Seele auf Erden gedenket, werden euch dereinst himmlische Freuden bereitet, und das, was ihr hingebt, wird euch tausendfach vergolten werden.... So ihr aber glaubet, beides zugleich tun zu können, so ihr glaubet, der Welt dienen und gleichzeitig der Seele geistige Nahrung zukommen lassen zu können, so rufet euch der Herr zu: "Niemand kann zweien Herren dienen...." Der sich der Erde zuwendet und ihrer Lust, findet den Weg nicht nach oben; der die Welt begehret, ist Diener dessen, der euch herabzuziehen versucht, und ihr könnet nicht zur Höhe gelangen und Gott dem Herrn dienen zu gleicher Zeit.... denn ihr stehet dann selbst im Widerspruch zu dem, was ihr tun sollt, sowohl nach oben als auch nach unten. Der Fortschritt im Geistigen erfordert den Verzicht auf alles Weltliche, und so ihr in die Lage kommt, vor beides gestellt zu werden und euch zu entscheiden, so ist es nun euer freier Wille, was ihr wählet, jedoch niemals ist es möglich, einen Kompromiß zu schließen und also dem himmlischen Vater das Ansinnen zu stellen, ein Streben nach beiden Seiten zu billigen.... Es muß sich der Mensch entscheiden aus eigenem Antrieb, den Weg nach oben zu wählen und die Welt dahinzugeben, oder im Verlangen nach der Welt den Untergang seiner Seele in Kauf nehmen und somit für das ewige Leben in Herrlichkeit verloren zu sein. Und darum ist es unvergleichlich besser, zu darben im Erdenleben und auf alle irdischen Freuden zu verzichten, als ewig ausgestoßen zu sein von himmlischer Lust und Seligkeit....

Amen