• Terug

Onsterfelijkheid van de ziel – Genadeschenking

Hoor dan de stem van de Heer en sla er acht op: Jullie beroven jezelf van de grootste genade, als jullie de onsterfelijkheid van de ziel in twijfel trekken. Want in de veronderstelling, dat het leven zijn einde gevonden heeft met het afleggen van het aardse lichaam, verlangen jullie niets meer, wat voor de eeuwigheid bestaan blijft. Jullie zijn dus als het ware tevreden met de verzorging van jullie lichaam op aarde en jullie vragen geen enkele hulp voor het leven na de dood. En jullie denken niet aan de geest, maar nemen genoegen met dat, wat alleen maar bevorderlijk is voor het lichaam.

En als jullie niet vragen, kan de hulp jullie niet verleend worden. Het leven van het lichaam eindigt dan met de dood van het lichaam, maar niet het leven van de ziel. Het nieuwe verblijf van de ziel, waarvan jullie zelf de ontwikkeling bepalen door jullie levenswandel op aarde, zal in overeenstemming zijn met het lichamelijke leven. Jullie zullen uit eigen kracht tot niets meer in staat zijn, maar precies zoals op aarde jullie zintuigen gebruiken en dus vrede en leed gewaarworden. En dit is voor elke ziel het onafwendbare lot, dat ze de rechtvaardige boete of het rechtvaardige loon op zich moeten nemen en dat ze er niet aan kan ontkomen.

En het is daarom op aarde van het grootste belang om rekening te houden met het voortleven van de ziel, omdat zonder het geloof daarin, de mens de genade van God niet gebruikt. Dat wil zeggen dat hij gelooft de goddelijke hulp niet nodig te hebben en hij richt al het denken en handelen alleen maar op de vervulling van aardse plichten. En dit laat hem op een erge achterstand komen, als hij in de eeuwigheid over zijn geestelijke verdiensten ondervraagd wordt.

Niets bedrukt de ziel meer, dan de onbenutte mogelijkheden in het leven op aarde. En elk leven op aarde zal onbenut voor de eeuwigheid blijven, als zonder geloof in een voortleven van de ziel ook het begrip ‘eeuwigheid’ onbegrijpelijk voor de mensen is, want wie zorgt voor de eeuwigheid, als hem eenvoudigweg het geloof daarin ontbreekt? En dus schiet een ziel wel aards de rust erbij in, maar het kan alleen maar dan van de vrede van de hemel genieten, wanneer ze op aarde onafgebroken werkzaam was voor het leven in het hiernamaals. Of ze moet op moeitevolle wegen nu daar proberen te geraken, wat haar in het vleselijke lichaam vele malen gemakkelijker gevallen zou zijn.

En zo roep Ik alle twijfelaars op aarde toe: Denk aan het leven na de dood en leef niet met het waanidee, dat met de dood van het lichaam alles ten einde is. Maar weet, dat juist pas dan het echte leven begint. Weet, dat jullie op aarde enkel een proeftijd door moeten maken, maar dat dan het eigenlijke leven pas begint en dat dit leven volledig afhankelijk is, van hoe jullie het aardse leven benut hebben. Want de zekerheid, dat ze het aardse leven voorbij liet gaan en ze nu bij het ingaan in het hiernamaals haar armoede aan geestelijke schatten moet beseffen, is verschrikkelijk voor de ziel. En benut daarom het leven, zolang jullie nog in het volledige bezit van jullie krachten zijn. En vraag onophoudelijk om genade, want alleen zij maakt voor jullie de geestelijke vooruitgang mogelijk en maakt voor jullie de weg naar het eeuwige thuis vrij.

Amen

Immortality of the soul.... Grant of Grace....

Ouvi, pois, a voz do Senhor e escutai-a: privai-vos da maior graça, se duvidardes da imortalidade da alma, pois, partindo do princípio de que a vida chegou ao fim com a morte do corpo terreno, nada desejais que dure para a eternidade. Assim você está, por assim dizer, satisfeito com os cuidados do seu corpo na Terra e não pede nenhuma ajuda para a vida após a morte. E você não considera o espírito, mas se contenta com o que só é benéfico para o corpo. E se você não pedir, a ajuda não lhe poderá ser concedida. Você pode muito bem terminar a sua vida corporal com a morte do corpo, mas não com a vida da alma. Numa forma que o seu modo de vida na Terra se determina, a nova permanência da alma estará de acordo com esta vida do corpo, você não poderá mais fazer nada das suas próprias forças, porém, assim como na Terra você usará os seus sentidos e por isso sentirá alegria e também sofrimento, e este é o destino inevitável de cada alma que tem que tomar sobre si a expiação justa ou a recompensa justa e não pode escapar dela. E por isso é da maior importância contar com a vida contínua da alma na Terra, porque sem fé nela o ser humano não fará uso da graça de Deus, ou seja, ele acredita que não precisa da ajuda divina e apenas orienta todo o pensamento e ação para o cumprimento dos deveres terrenos, e isso o fará ficar seriamente para trás se for questionado sobre o mérito espiritual na eternidade.... Nada deprime mais a alma do que oportunidades não aproveitadas da vida terrena.... E toda vida terrena permanecerá por toda a eternidade se o conceito de "eternidade" for incompreensível para o ser humano sem fé na sobrevivência da alma, pois quem se importa com a eternidade se simplesmente lhe falta fé nela?.... E assim uma alma certamente entra no descanso terreno, mas só pode se encostar na paz do céu se ela estava agitada na terra para a vida no além. Ou então deve agora tentar alcançá-la por meios laboriosos, o que teria sido muitas vezes mais fácil para ela enquanto ainda estivesse no corpo de carne. E por isso chamo a todos os cépticos da Terra: Lembre-se da vida após a morte, e não viva sob a ilusão de que tudo termina com a morte do corpo.... mas saiba que só então a vida real começará.... sabe que você só tem que passar um período de experiência na Terra, mas que só então começará a vida real e que esta vida depende inteiramente de como você usou a vida terrena. Pois a certeza é terrível para a alma que deixou passar a vida terrena e agora tem de reconhecer a sua pobreza de tesouros espirituais na entrada para o além. E, portanto, faz uso da vida enquanto ainda estiveres em plena posse das tuas forças e apelares constantemente à graça, pois só ela permite o teu progresso espiritual e abre o caminho para entrares no lar eterno....

Amém