• Terug

Onsterfelijkheid van de ziel – Genadeschenking

Hoor dan de stem van de Heer en sla er acht op: Jullie beroven jezelf van de grootste genade, als jullie de onsterfelijkheid van de ziel in twijfel trekken. Want in de veronderstelling, dat het leven zijn einde gevonden heeft met het afleggen van het aardse lichaam, verlangen jullie niets meer, wat voor de eeuwigheid bestaan blijft. Jullie zijn dus als het ware tevreden met de verzorging van jullie lichaam op aarde en jullie vragen geen enkele hulp voor het leven na de dood. En jullie denken niet aan de geest, maar nemen genoegen met dat, wat alleen maar bevorderlijk is voor het lichaam.

En als jullie niet vragen, kan de hulp jullie niet verleend worden. Het leven van het lichaam eindigt dan met de dood van het lichaam, maar niet het leven van de ziel. Het nieuwe verblijf van de ziel, waarvan jullie zelf de ontwikkeling bepalen door jullie levenswandel op aarde, zal in overeenstemming zijn met het lichamelijke leven. Jullie zullen uit eigen kracht tot niets meer in staat zijn, maar precies zoals op aarde jullie zintuigen gebruiken en dus vrede en leed gewaarworden. En dit is voor elke ziel het onafwendbare lot, dat ze de rechtvaardige boete of het rechtvaardige loon op zich moeten nemen en dat ze er niet aan kan ontkomen.

En het is daarom op aarde van het grootste belang om rekening te houden met het voortleven van de ziel, omdat zonder het geloof daarin, de mens de genade van God niet gebruikt. Dat wil zeggen dat hij gelooft de goddelijke hulp niet nodig te hebben en hij richt al het denken en handelen alleen maar op de vervulling van aardse plichten. En dit laat hem op een erge achterstand komen, als hij in de eeuwigheid over zijn geestelijke verdiensten ondervraagd wordt.

Niets bedrukt de ziel meer, dan de onbenutte mogelijkheden in het leven op aarde. En elk leven op aarde zal onbenut voor de eeuwigheid blijven, als zonder geloof in een voortleven van de ziel ook het begrip ‘eeuwigheid’ onbegrijpelijk voor de mensen is, want wie zorgt voor de eeuwigheid, als hem eenvoudigweg het geloof daarin ontbreekt? En dus schiet een ziel wel aards de rust erbij in, maar het kan alleen maar dan van de vrede van de hemel genieten, wanneer ze op aarde onafgebroken werkzaam was voor het leven in het hiernamaals. Of ze moet op moeitevolle wegen nu daar proberen te geraken, wat haar in het vleselijke lichaam vele malen gemakkelijker gevallen zou zijn.

En zo roep Ik alle twijfelaars op aarde toe: Denk aan het leven na de dood en leef niet met het waanidee, dat met de dood van het lichaam alles ten einde is. Maar weet, dat juist pas dan het echte leven begint. Weet, dat jullie op aarde enkel een proeftijd door moeten maken, maar dat dan het eigenlijke leven pas begint en dat dit leven volledig afhankelijk is, van hoe jullie het aardse leven benut hebben. Want de zekerheid, dat ze het aardse leven voorbij liet gaan en ze nu bij het ingaan in het hiernamaals haar armoede aan geestelijke schatten moet beseffen, is verschrikkelijk voor de ziel. En benut daarom het leven, zolang jullie nog in het volledige bezit van jullie krachten zijn. En vraag onophoudelijk om genade, want alleen zij maakt voor jullie de geestelijke vooruitgang mogelijk en maakt voor jullie de weg naar het eeuwige thuis vrij.

Amen

L'immortalité de l'âme – L'apport de Grâce

Écoutez la Voix du Seigneur et faites-y attention : Vous vous volez de la plus grande Grâce, lorsque vous doutez de l'immortalité de l'âme, parce que dans la croyance que la vie trouve sa fin avec le décès du corps terrestre, vous ne désirez rien de ce qui subsiste pour l'Éternité. Vous êtes pour ainsi dire satisfaits avec la mesure de votre corps sur la Terre et vous ne demandez aucune aide pour la vie après la mort. Mais vous ne pensez pas à l'esprit, et vous vous contentez avec ce qui est bien pour le corps. Mais si vous ne demandez pas, il ne peut pas vous être concédé d'Aide. Certes vous terminez la vie corporelle avec la mort du corps, mais pas la Vie de l'âme. Le nouveau séjour de votre âme sera conforme à votre chemin de vie sur la Terre ; il sera déterminé de lui-même, comparativement à votre vie corporelle, vous ne pourrez plus rien faire rien avec votre propre force, mais vraiment comme sur la Terre vous utiliserez vos sens et donc vous sentirez des joies et aussi des souffrances, et cela est l'inévitable destin de chaque âme car elle doit prendre sur elle la juste expiation ou bien la juste récompense et elle ne peut pas y échapper. Et donc il est de la plus grande importance de tenir compte dès la vie sur la Terre de la continuité de la vie de l'âme, parce que sans cette foi l'homme ne peut pas se servir de la Grâce de Dieu, il croit ne pas avoir besoin de l'Aide divine et donc il tourne toutes ses pensées et ses actes seulement vers la satisfaction de ses devoirs terrestres, et cela le met très en retard lorsqu’il doit rendre compte dans l'au-delà de ses mérites spirituels. Rien n’opprime davantage l’âme que des possibilités rendues inutile lors de la vie terrestre. Et toute vie terrestre sera rendue inutile pour l'Éternité car, sans la foi dans une continuité de la vie de l'âme, le concept « Éternité » est insaisissable par l'homme, pourquoi pourvoirait-il à l'Éternité, s'il lui manque simplement la foi dans celle-ci? Et donc lorsqu’une telle âme entre dans le repos terrestre, elle ne peut être exposée au soleil dans la paix du Ciel que seulement si sur la Terre elle était incessamment active pour la Vie dans l'au-delà. Sinon maintenant elle doit chercher à y arriver en empruntant une voie fatigante, ce qui dans le corps de chair lui aurait été beaucoup plus facile. Et ainsi Je crie à tous les incertains sur la Terre : Pensez à la Vie après la mort, et ne vivez pas dans l’idée folle qu’avec la mort du corps tout serait fini, mais sachez que seulement alors commence la vraie Vie, sachez, que sur la Terre vous devez seulement passer et réussir un temps d'épreuve, et que seulement après commence la vraie Vie et celle-ci dépend totalement de la façon dont vous aurez employé la vie terrestre. Parce que pour l'âme c’est une certitude terrible que d'avoir laissé passer la vie terrestre et maintenant, à l'entrée dans l'au-delà, de devoir reconnaître sa pauvreté en trésors spirituels. Donc utilisez la vie tant que vous êtes encore dans la pleine possession de vos forces et demandez incessamment la Grâce, parce qu'elle seule vous rend possible le progrès spirituel et vous libère la voie vers l'éternelle Patrie.

Amen