Het lijden van Jezus aan het kruis wordt in zijn betekenis nog niet goed door de mensen herkend. De onbegrijpelijke liefde voor Zijn mensenkinderen bewoog de eeuwige Godheid om Zich in een mens op aarde te belichamen om daardoor de tot nog toe onoverbrugbare kloof tussen de Vader en de kinderen op aarde overbrugbaar te maken. Om deze kinderen een weg te laten zien, die naar Hem leidt. Nu heeft de goddelijke liefde Zelf door het verlossingswerk van Jezus Christus de brug geslagen.
De Heer heeft als mens zo onuitsprekelijk geleden aan het kruis. Hij heeft alle kwellingen van de kruisdood geproefd. En dit uit de diepste liefde voor de mensheid. Die liefde, waar de mensheid gespeend van was, bewoog Hem om voor deze mensheid te sterven en haar daardoor de verlossing van de diepste zondenschuld te brengen. Woorden zijn niet in staat om de pijn en kwellingen, die Jezus aan het kruis te doorstaan had, uit te drukken. Hij leed onmenselijke pijnen, want Zijn lichaam was door de eenwording van de ziel met de geest in de volste harmonie met alles, wat zuiver, helder en licht was.
En dit lichaam werd door de duistere macht het duistere domein in gesleurd. Degenen, die de hand aan Hem legden, waren zondige, duistere gestalten, door demonen gedreven tot wreed handelen. De vrees van de zuivere, door en door tot liefde geworden ziel, was onmetelijk groot en de aanraking door deze in haat werkende demonen was onbeschrijflijk martelend. Als slechts een mens zoals ieder ander deze dood te verdragen zou hebben gekregen, zou het verlossingswerk niet van zo’n betekenis geweest zijn. Maar de kwellingen van Jezus overstegen die van een mens duizendmaal, omdat niet alleen het lichaam op zich leed, maar veel meer de ziel, omdat ze in het licht stond en door de duisternis diep verdeemoedigd werd.
Geen mens op aarde kan het verlossingswerk in zijn volle omvang overzien. Pas in de toestand van licht begrijpt hij de betekenis hiervan en de onnoemelijke liefde, die de Mensenzoon ertoe bewogen heeft om het zwaarste leed op Zich te nemen. En de mensheid slaat zo’n geringe acht op Zijn dood, dat ze er niet voor terugschrikt om het geloof in Jezus Christus als Verlosser van de wereld op te geven. En ze is er zich niet van bewust, welke onmetelijke zonde ze daardoor op zich laadt en hoe niets anders haar compensatie kan bieden voor dit menselijk grootste liefdeswerk dat de mensheid geschonken werd.
Amen
VertalerLa magnitud del sufrimiento de Jesús en la cruz aún no es plenamente reconocida por los hombres. El increíble amor por Sus hijos terrenales movió a la deidad eterna a encarnarse en un ser humano en la tierra, para hacer transitable la brecha hasta ahora insuperable entre el Padre y los hijos en la tierra, para mostrar a estos hijos un camino que lo lleva a Él. Ahora el amor divino Mismo ha construido el puente a través de la obra de Redención de Jesucristo....
El Señor ha sufrido tan indescriptiblemente como un ser humano en la cruz, Él ha probado todos los tormentos de la muerte en la cruz, y esto por el amor más profundo por la humanidad.... El amor, del cual la humanidad estaba carente, lo movió a morir por esta humanidad y, por lo tanto, le trajo la redención del pecado más profundo. Las palabras no pueden reflejar el dolor y la angustia que Jesús soportó en la cruz. Él sufrió unos dolores inhumanos porque Su cuerpo estaba en plena armonía a través de la unificación del alma con el espíritu, con todo lo que era puro y claro, lo que era brillante y lucido.... Y este cuerpo fue arrastrado a la oscuridad por la fuerza oscura....
Los que le ponían la mano encima eran figuras pecaminosas y oscuras impulsados por demonios para actuar cruelmente. El miedo del alma pura, que se había convertido por completo en amor era inconmensurablemente grande y el contacto de estos demonios que obraron en el odio era indescriptiblemente doloroso.... Si solo una persona común tuviera que soportar esta muerte, la obra de Redención no habría sido tan importante.... Pero los dolores de Jesús excedieron mil veces más los de un ser humano, porque no solo el cuerpo sufrió en sí, sino más bien el alma porque estaba en la luz y fue profundamente humillada por la oscuridad....
Ningún ser humano en la tierra puede valorar la obra de redención en su totalidad; solo en el estado de luz capta la grandeza y el amor indescriptible que ha causado al Hijo del Hombre a soportar el sufrimiento más duro. Y la humanidad respeta Su muerte tan poco que no rehúye renunciar a la creencia en Jesucristo como el redentor del mundo. Y ella no se es consciente del pecado inmensurablemente que se carga por eso y cómo nada más puede reemplazarlo por esta gran obra humana de amor que se ha ofrecido para la humanidad....
Amén
Vertaler