• Terug

Ongeloof aanleiding voor het wereldgebeuren – Laatste uitstel – Kaders

Nog nooit is de nood op aarde zo groot geweest, dat de eeuwige Godheid zich genoodzaakt zag tot een in zo’n mate gewelddadig ingrijpen, dat de mensheid in aards opzicht een onnoemelijke ellende ten deel zal vallen. Hoe ongeloviger ze haar weg bewandelt, des te harder zal ze door deze ingrepen getroffen worden, want alleen dit ongeloof is de oorzaak van al het lijden. Dit is immers de laatste mogelijkheid om de mensen op een bepaalde manier opvoedkundig te beïnvloeden. Waar men dan ook nog met gesloten ogen aan al het leed en rampspoed voorbijgaat zonder aan de Heer te denken, is elke hulp voor de ziel onmogelijk.

De diepste eenzaamheid en verlatenheid laat de mens pas beseffen, dat één of ander doel aanleiding voor zijn bestaan op aarde is. En pas dan zal de gedachtegang juist geleid worden, wanneer het het streven van de mens is om zijn doel op aarde na te komen. Wat voorheen zijn gemoed bezighield, was aards en dus volledig nutteloos. Pas in de toestand van inzicht is de directe inwerking van geestelijke kracht in zoverre herkenbaar, dat nu alles vorm en leven krijgt, wat de mens tot nog toe slechts vaag via de gedachten trof.

Maar in tijden van het diepste ongeloof is het denken van de mens veel eerder geneigd om plezier te hebben in oppervlakkige, onbelangrijke dingen. En de mens streeft er steeds naar om de korte tijd op aarde zo goed mogelijk aards te benutten, maar alle geestelijke gedachten te verwerpen en daarom hebben de geestelijke krachten weinig invloed op zulke mensen.

Waar nu al hun moeite zonder succes blijft, waar de mens volledig buiten het geestelijke werkzaam zijn staat, is het nu noodzakelijk om middelen aan te wenden, die wel onnoemelijke ellende opleveren, maar niet geheel zonder succes zijn en daarom zullen de gebeurtenissen op aarde, die zichtbaar de vergankelijkheid van aardse goederen alsook van het lichamelijke leven te kennen geven, van dag tot dag toenemen.

De mens wordt onophoudelijk de weg gewezen, die ze moeten gaan, maar deze weg zal hen niet begaanbaar lijken, omdat ze juist niet willen geloven. Ze zullen steeds weer hun wijze verklaringen en bedenkingen tegenover elke natuurramp en ook alle andere gebeurtenissen zetten, maar er nooit de vermaningen en waarschuwingen van de eeuwige Godheid in willen herkennen. En de vreemdste gebeurtenissen zijn, naar hun mening, heel natuurlijke verschijnselen, die kunnen worden verklaard door de natuurkrachten, waaraan geen buitengewone betekenis kan worden toegeschreven.

Een vaker voorkomende herhaling van zulke gebeurtenissen zal tot stand brengen, dat de mensheid er gewend aan raakt en zich hier steeds onverschilliger tegenover opstelt. En het onvermijdelijke gevolg daarvan is, dat de eeuwige Godheid nu overeenkomstig vreselijkere tekenen van Haar almacht en Haar werkzaam zijn aan de mensen geven zal, opdat de geheel verstokte mensen, die nog zwak van geloof zijn, dit als zending van boven herkennen en hun zielen redden, voordat het te laat is.

Zulke tekenen moeten weliswaar steeds binnen de grenzen van wat in de natuur mogelijk is toegestuurd worden om niet met dwang de wil van de mensen te beïnvloeden, maar de geweldige grootte van deze tekenen zullen toch menig mens tot denken aanleiding geven. En degenen, die tot dan toe zuiver wetenschappelijk bezig waren, zullen bij het zien van zulke gebeurtenissen, die aangrijpend en vernietigend in het aardse leven ingrijpen, zelfs achterdochtig worden, wanneer ze zullen beseffen, dat hun onderzoeken en uitkomsten niet standhouden en alle aardse berekeningen ongegrond blijken.

Want het werkzaam zijn van de Heer zal overal zichtbaar worden. Alle mensen zal het buitengewone van Zijn werkzaam zijn opvallen, maar het zal niet als zodanig herkend worden. De mensen zullen te zeer naar een verklaring zoeken, die met hun denken en willen overeenkomt en toch ook het ontoereikende van hun kennis herkennen.

Hun twijfel zal voor deze mensen waarlijk tot zegen zijn, omdat er een begin is tot geloof. Want degene, die er niet voor terugschrikt toe te geven, dat zijn kennis niet toereikend is om tot een verklaring te komen, probeert onwillekeurig, op een geestelijke manier achter een verklaring te komen en zal dan niet langer in onwetendheid of twijfel gelaten blijven, want hij zoekt immers de waarheid en is dus al heel dicht in de nabijheid van de juiste weg geraakt. Als hij dan enkel acht slaat op de opwellingen van zijn hart, zal hij spoedig tot de juiste kennis komen en dit zal zijn ziel tot voordeel strekken.

Er is de mensen nog een kort laatste uitstel verleend en toch zal de dag, dat de dood een grote oogst binnen zal halen, spoedig aanbreken en zalig zijn degenen, die acht slaan op alle tekenen en niet traag worden om aan de ziel te werken. Want God zoekt iedereen op en ook de grote komende gebeurtenis is weer enkel een bewijs van de eindeloze goddelijke liefde, die alle schepselen op aarde betreft en niets onbeproefd laat om deze schepselen te redden uit de hevige nood van de ziel._>Amen

Incredulidade Causa Eventos Mundiais.... reprieve.... Frame....

Nunca antes as dificuldades na Terra foram tão grandes a ponto de a Deidade eterna se ver levada a intervir pela força a ponto de a humanidade estar destinada a experimentar uma miséria inimaginável em termos terrenos. Quanto mais infiel caminhar, mais duramente será atingido por estas medidas, pois só esta falta de fé é a causa de todo o sofrimento, pois esta é a última possibilidade de ainda influenciar as pessoas educadamente de uma certa forma. Onde se passa por todo sofrimento e desgraça, mesmo assim de olhos fechados, sem pensar no Senhor, ali toda ajuda para a alma é impossível. A mais profunda solidão e abandono só permite ao ser humano reconhecer que sua existência terrena é causada por algum outro propósito, e só então o trem de pensamento será corretamente dirigido quando o ser humano se esforçar para cumprir seu propósito na Terra. O que move a sua mente de antemão é terreno e, portanto, completamente inútil.... Somente no estado de realização é reconhecível a influência direta da força espiritual, na medida em que tudo o que antes só tocou vagamente o ser humano agora ganha forma e vida. Em momentos de profunda incredulidade, porém, a mente do ser humano está muito mais inclinada a ter prazer em coisas superficiais, sem importância e sempre se esforça para fazer o melhor uso possível do curto tempo terreno na Terra, mas para rejeitar todos os pensamentos espirituais, e assim as forças espirituais têm pouca influência sobre tais pessoas. Onde todos os esforços permanecem sem sucesso, onde o ser humano está completamente fora da atividade espiritual, é agora necessário usar meios que certamente resultam em miséria indescritível, mas que não são totalmente infrutíferos, e assim os eventos na Terra aumentarão de dia para dia que demonstram visivelmente a transitoriedade dos bens terrenos, bem como da vida corporal.... As pessoas serão constantemente mostradas o caminho que têm de seguir, mas este caminho não lhes parecerá viável porque elas simplesmente não querem acreditar. Uma e outra vez eles irão contrariar cada desastre natural e todos os outros eventos com suas sábias razões e objeções, mas nunca quererão reconhecer as admoestações e advertências da Deidade eterna. E os acontecimentos mais estranhos são, a seu ver, fenómenos bastante óbvios que podem ser explicados pelas forças da natureza e aos quais não deve ser atribuído um significado extraordinário. A repetição frequente de tais acontecimentos só fará com que a humanidade se habitue a eles e se torne cada vez mais indiferente a eles, e a consequência inevitável disto é que a Deidade eterna dará agora às pessoas sinais correspondentemente mais poderosos da Tua omnipotência e actividade, de modo que mesmo aquelas pessoas que são fracas na fé, mas não completamente endurecidas, reconhecerão isto como uma missão vinda de cima e salvarão as suas almas antes que seja tarde demais. Embora tais sinais devam sempre alcançar as pessoas dentro dos limites do que é naturalmente possível para não influenciar forçosamente a sua vontade, as enormes dimensões desses sinais, no entanto, farão muitas pessoas pensar. E até mesmo aqueles que até então tinham sido puramente científicos se tornarão desconfiados quando perceberem que suas pesquisas e resultados não se levantarão e que todos os cálculos terrenos se tornarão inválidos em vista de tais eventos que terão um efeito agitador e devastador na vida terrena. Pois o trabalho do Senhor se manifestará em toda parte.... Todas as pessoas notarão a natureza extraordinária de Sua atividade, mas ela não será reconhecida como tal. As pessoas vão procurar demasiado por uma explicação que corresponda ao seu pensamento e vontade e ainda assim reconhecer a inadequação do seu conhecimento.... Suas dúvidas serão verdadeiramente uma bênção para eles, pois serão o início da fé, pois quem não tiver medo de admitir que seu conhecimento é insuficiente para uma explicação tentará involuntariamente encontrar uma explicação de forma espiritual e então não permanecerá mais ignorante ou duvidoso, pois ele busca a verdade e assim já chegou muito perto do caminho certo. Se ele então apenas prestar atenção à agitação do seu coração, ele logo chegará à realização certa e isso beneficiará a sua alma. As pessoas ainda têm um curto período de graça e, no entanto, muito em breve amanhecerá o dia em que a morte colherá uma grande colheita, e bendito aquele que presta atenção a todos os sinais e não se torna preguiçoso para trabalhar na sua alma. Pois Deus procura por todos, e o grande acontecimento que se aproxima é novamente apenas uma prova do infinito amor divino que se aplica a todas as criações vivas na Terra e, portanto, não deixa nenhuma pedra por virar para resgatar estas criações da adversidade terrível da alma....

Amém