• Terug

Geestelijke armoede – Geestelijke rijkdom – Het afstand doen van het aardse

Het is een onuitsprekelijk geluk, wanneer het denken van de mens op het eeuwig onvergankelijke gericht is. Al het geestelijke van de huidige tijd zoekt enkel het aardse en is in het verlangen naar de wereld bijna onovertrefbaar geworden. Hij komt bijna nooit in een staat van zelfbeschouwing en de mens blijft in zijn wezen oppervlakkig, vol wellust en aards gezind en hij zou zich toch voortdurend zijn geestelijke armoede voor moeten stellen, zijn lege innerlijke leven en de buitengewoon gevaarlijke toestand van zijn ziel en onafgewend zou hij zich in moeten spannen om zich uit deze droevige toestand van de ziel te bevrijden.

Alleen degene, die naar God en Zijn rijk verlangt, kan opgenomen worden in de kring van degenen, die kennis hebben en dus uit de eeuwige bron putten. En deze geestelijke kennis is zo onmetelijk waardevol. Het ondersteunt de ziel enorm in haar opwaartse ontwikkeling en als ze ook de nutteloosheid van het aardse leven herkent, als voor haar in het aardse leven ook geen lichamelijke genietingen en vreugden zijn weggelegd, dan heeft ze toch het geloof in de onvergankelijkheid, in een eeuwig leven en diens heerlijkheid en is veel rijker en gelukkiger te noemen, dan ze ooit met het aardse genot zou kunnen zijn.

En alle machten van de wereld kunnen niet geven, wat God de Heer de Zijnen belooft, want ze kunnen niets uit zichzelf geven, wat de Heer niet geeft of wat zijn wil van eeuwigheid is. Daarentegen zal Hij de Zijnen innerlijk geluk en geestelijke gaven in overvloed doen toekomen en ook aardse goederen in overvloed, als de mens naar geestelijke rijkdom verlangt en in de liefde voor de Heer en zijn naasten volhardt.

Maar hoe schamel zal de wereld hem bedenken. Hoe vernietigend gering zullen de successen zijn, waarop een mens aan het einde van zijn dagen kan bogen en welk een gebrek aan geestelijke goederen zal de nutteloosheid van het aardse leven kenmerken en welk een smartelijk berouw zal zo’n onvolmaakte ziel gewaarworden.

Maar de hemel zal open zijn voor het mensenkind, dat zich alle aardse vreugden ontzegd heeft en zich naar de eeuwigheid toegekeerd heeft. Het aardse leven is waarlijk kort. Wat de mens hierin ontbeerd heeft, zal hem rijkelijk in het leven in het hiernamaals gegeven worden en hij zal daar weer onschatbare goederen terugvinden, als hij deze op aarde verzameld heeft en aan het latere leven gedacht heeft.

De mens vraagt de geest uit God naar dingen, die voor hem nog onbegrijpelijk zijn en deze geest wil hem begrip brengen. Als hij echter de bodem niet voorbereid aantreft, kan hem ook geen antwoord gegeven worden, want om dit antwoord te ontvangen, is de wil nodig om zich af te keren van het aardse genot en enkel geestelijke verheffing te zoeken. Deze vergoedt hem duizendvoudig, wat hij opgeeft, want aards geluk is als schuim, het vergaat en laat niets achter, wat van waarde is voor de eeuwigheid.

Maar geestelijk streven verzamelt geestelijke rijkdom en spoort de mensen tot een steeds ijveriger binnendringen in geestelijke kennis aan en de goddelijke zegen zal niet uitblijven. En zo’n mensenkind zal in overvloed bedacht worden, zodat het geen gebrek hoeft te lijden, als het het aardse leven verlaten heeft. Want de Heer deelt van Zijn rijkdom aan liefde uit aan degene, die naar Hem en Zijn liefde verlangt._>Amen

Pauvreté spirituelle – Richesse spirituelle – Renoncement terrestre

C’est un bonheur indescriptible lorsque le sens de l'homme est tourné vers l'éternel-impérissable. Chaque esprit du temps actuel cherche seulement ce qui est terrestre et votre désir pour le monde est devenu presque irrésistible; il n'entre presque jamais dans un état d'auto-contemplation et l'homme dans sa nature reste superficiel, plein de luxure et de pensées terrestres, alors qu’il devrait constamment tenir compte de sa pauvreté spirituelle, sa vie intérieure est vide et l’état de son âme outre mesure compromis, et il devrait chercher constamment à se libérer de cette situation douloureuse de l'âme. Seul celui qui désire Dieu et Son Royaume, peut être accueilli dans l'enceinte des sages et ainsi puiser dans le Puits éternel, et ce savoir spirituel est immensément précieux, vu qu’il promeut toujours l'âme dans son développement vers le Haut, et ainsi elle reconnaît l'utilité de la vie terrestre, si elle-même dans la vie terrestre ne s’adonne pas aux jouissances et aux joies corporelles, elle a de toute façon la foi dans l'immortalité de l'âme, dans une Vie éternelle et dans sa Magnificence, où elle sera beaucoup plus riche et plus heureuse que comme elle ne pourra jamais l’être dans la jouissance terrestre. Et tout le pouvoir du monde ne peut pas donner ce que Dieu le Seigneur a promis aux Siens, parce qu'il ne peut rien donner qui lui soit propre et que le Seigneur ne donne pas car cela est Sa Volonté depuis l'Éternité; par contre Il donnera aux Siens dans une très grande mesure le bonheur intérieur et des Dons spirituels et même du bien terrestre en surabondance, si l'homme désire la richesse spirituelle et persiste dans l'amour pour le Seigneur et pour son prochain. Mais combien pauvrement il sera récompensé par le monde. Combien destructeurs et insignifiants seront les succès qu’un homme pourra montrer à la fin de ses jours, et quelle absence de bien spirituel marquera l'inutilité de sa vie terrestre, et quel douloureux repentir se fera sentir à une telle âme imparfaite. Mais le Ciel sera ouvert pour le fils terrestre, qui renonce à toutes les joies terrestres et qui s'est tourné vers l'Éternité. La vie terrestre est vraiment brève, et ce dont l'homme aura été privé dans celle-ci, lui sera donné abondamment dans cette Vie, et les biens inestimables qu’il a amassés sur la Terre en pensant à la Vie future il les retrouvera là. L'homme demande à l'Esprit de Dieu des choses qui lui sont encore incompréhensibles, et Il veut lui en fournir la compréhension. Mais s'il ne trouve pas le sol préparé, il ne peut pas lui arriver de réponse. Parce que pour la recevoir, il faut la volonté de renoncer à la jouissance terrestre et chercher seulement l'édification spirituelle. Celle-ci lui rend mille fois plus que ce qu’il donne, parce que le bonheur terrestre est comme l’écume, il passe et ne laisse rien qui est de la valeur pour l'Éternité, mais l'aspiration spirituelle ramasse des richesses spirituelles et stimule l'homme toujours seulement à pénétrer avec plus de ferveur dans le savoir spirituel divin, et la Bénédiction divine ne manquera pas, et un tel fils terrestre peut être pourvu en très grande mesure, pour qu'il n'ait pas à languir, lorsqu’il doit laisser la vie terrestre. Parce que le Seigneur répand Sa Richesse d'Amour à ceux qui désirent Lui et Son Amour.

Amen