• Terug

Weg naar de hoogte vol doornen – Het woord van God is een versterking

Het is een mateloze genade voor jullie mensen, als jullie het goddelijke woord waardig worden. Want te midden van de duistere nacht schijnt voor jullie het helderste licht en jullie kunnen onbezorgd de levensweg tot het einde gaan en jullie hoeven niet te vrezen om in de duisternis verkeerd gewezen te worden. De genade van God heeft jullie mensen eeuwig en altijd goed geleid, zolang jullie de genade verlangd en gebruikt hebben. Maar hoe vaak was de weg vol doornen en onbegaanbaar en wilden jullie bijna opgeven of naar een gangbaardere weg vluchten. Maar deze weg leidt niet opwaarts, maar voortdurend neerwaarts.

En de weg naar de hoogte moet op elke manier tegenstand bieden. Deze moet overwonnen en moeizaam stap voor stap afgelegd worden, als hij jullie naar het juiste doel moet leiden. Maar de liefde van God kent elke hindernis en Hij zou het mensenkind graag de gang door het aardse leven makkelijker maken. Hij zou hem graag helpen, zodat het niet de moed verliest en moedeloos wordt. En dus geeft Hij hem verkwikking en lafenis voor zijn moeizame weg. Hij laat het kind niet zonder kracht, maar voorziet het liefdevol van geestelijke spijs, opdat het geen acht slaat op de ongemakken van de weg en gemakkelijk en moeiteloos alle hindernissen overwint om uiteindelijk tot de Vader te geraken.

En wie daar dus gesterkt naar toe gaat, verlangt nooit meer naar de minder moeilijke, maar daarentegen aanzienlijk gevaarlijkere weg. Want hij ziet de gestalte van de goddelijke Heiland, Die hem liefdevol aan het einde van de weg tegemoetziet. En het verlangen naar Hem laat het mensenkind steeds flink doorstappen. Het neemt met gemak de moeilijkste hindernissen, want de liefde voor de goddelijke Heiland is de drijfveer. Ze is tegelijkertijd aansporing en kracht.

Maar zonder de goddelijke hulp zou het mensenkind moe worden van de strijd tegen alle tegenspoed van het leven. Het zou de doornen en het kreupelhout van de weg naar boven niet kunnen doorbreken en spoedig afgemat langs de weg blijven liggen. Maar aan deze zwakheid heeft de Vader in de hemel wijselijk gedacht en voorzorgsmaatregelen getroffen, zodat hij in de grootste nood hulp krijgt. En dus geeft Hij Zijn woord, en hiermee kracht en versterking aan het mensenkind.

En degene, die het ontvangt, bevindt zich in Zijn genade. Hij heeft talloze genaden voor Zijn kinderen op aarde klaar staan en ze zijn allemaal door innig gebed voor jullie toegankelijk. Maar Zijn woord is de belichaming van de genadevolle Vaderliefde. Want Zijn woord verschaft het kind onmetelijke kracht. Degene, die het woord heeft, ontbreekt het nooit aan kracht. Maar bij hem moet het geloof ook vast en onwrikbaar zijn, want als hij in het diepste geloof staat, is hij tot alles in staat. Er wordt hem door het woord geleerd om de kracht goed te gebruiken. Maar als het geloof ontbreekt of te zwak is, gebruikt hij deze kracht niet in die mate, zoals het hem toekomt.

Laat daarom eerst het geloof zo sterk worden, dat jullie geen tegenstand meer vrezen. En pas dan begrijpen jullie de macht en de kracht van het woord. En als jullie de stem van de Heer horen, dan is de toestroom van deze kracht voor jullie verzekerd. En als jullie deze ontvangen, gebruik haar dan ook op de juiste manier. En deel haar uit. Geef haar aan degenen, die net als jullie de moeilijke weg over doornen en klippen gaan, opdat ze gesterkt in de geest de weg voortzetten, die omhoog naar de goddelijke Heiland leidt. Die verlangend de handen naar hen uitstrekt en hen thuishaalt in het Vaderhuis.

Amen

Weg zur Höhe dornenvoll.... Gottes-Wort Stärkung....

Es ist eine Gnade ohne Maßen für euch Menschen, so ihr des göttlichen Wortes gewürdigt werdet, denn inmitten finsterster Nacht leuchtet euch hellstes Licht, und ihr könnet unbesorgt den Lebensweg zu Ende gehen und brauchet nicht zu fürchten, in der Dunkelheit falsch gewiesen zu werden. Die Gnade Gottes hat euch Menschen immer und stets recht geleuchtet (geführt), solange ihr sie begehrt und genützet habt, doch wie oft war der Weg dornenvoll und unpassierbar, und ihr wolltet schier versagen oder euch flüchten auf einen gangbareren Weg.... doch dieser führt nicht aufwärts, sondern ständig abwärts. Und der Weg zur Höhe muß Widerstände bieten aller Art, er muß überwunden und mühsam Schritt für Schritt zurückgelegt werden, soll er euch dem rechten Ziel zuführen. Doch Gottes Liebe weiß um jedes Hindernis und möchte dem Erdenkind den Gang durch das Erdenleben erleichtern, Er möchte ihm helfen, daß es nicht verzagt und mutlos werde, und so gibt Er ihm Erquickung und Labsal für seinen beschwerlichen Gang.... Er läßt das Kind nicht ungekräftigt, sondern versorgt es liebevoll mit geistiger Speise, auf daß es der Beschwerden des Weges nicht achte und leicht und mühelos alle Hindernisse überwinde, um endlich zum Vater zu gelangen. Und wer also gestärkt den Weg dahinschreitet, den verlangt es nimmermehr nach dem weniger mühseligen, dagegen ungleich gefahrvollen Weg.... Denn er sieht am Ende des Weges die Gestalt des göttlichen Heilands, Der ihm liebevoll entgegenschaut, und das Verlangen nach Ihm läßt das Erdenkind immer rüstiger ausschreiten.... es nimmt die beschwerlichsten Hindernisse mit Leichtigkeit, denn die Liebe zum göttlichen Heiland ist die Triebkraft, sie ist Ansporn und Kraft zugleich.... Doch ohne die göttliche Hilfe würde das Erdenkind erlahmen im Kampf gegen alle Widerwärtigkeiten des Lebens. Es würde die Dornen und das Gestrüpp des Weges nach oben nicht durchbrechen können und bald ermattet am Wege liegenbleiben.... Doch dieser Schwäche hat der Vater im Himmel wohlweislich gedacht und Fürsorge getroffen, daß ihm Hilfe werde in größter Not. Und so gibt Er Sein Wort.... und durch dieses Kraft und Stärkung dem Erdenkind. Und wer es empfängt, der steht in Seiner Gnade.... Er hat unzählige Gnaden bereit für Seine Kinder auf Erden, und alle sind euch zugänglich durch inniges Gebet.... Doch Sein Wort ist der Inbegriff der gnadenvollen Vaterliebe.... denn Sein Wort vermittelt dem Kind unermeßliche Kraft.... Wer das Wort hat, dem mangelt es nimmermehr an Kraft, nur muß auch der Glaube dessen fest und unerschütterlich sein, denn im tiefsten Glauben stehend vermag er alles. Es wird ihm gelehret durch das Wort, die Kraft recht zu gebrauchen.... doch so der Glaube mangelt oder zu schwach ist, nützet er diese Kraft nicht in dem Maße, wie sie ihm zusteht. Darum lasset zuerst den Glauben zu jener Stärke werden, daß ihr keinen Widerstand mehr fürchtet.... und ihr begreifet dann erst des Wortes Macht und Kraft.... Vernehmet ihr die Stimme des Herrn, so ist der Zustrom dieser Kraft euch sicher.... und so ihr solche empfanget, so nützet sie auch in der rechten Weise.... Und teilet sie aus.... teilet sie jenen mit, die gleich euch den beschwerlichen Weg über Dornen und Klippen gehen, auf daß sie gestärkt im Geiste den Weg fortsetzen, der zur Höhe führt zum göttlichen Heiland.... Der verlangend die Hände ihnen entgegenstreckt und sie heimholt ins Vaterhaus....

Amen