• Terug

Staat van licht – Scheppingswerk – Schepping

De schepping van God is eindeloos. En ze getuigt van Zijn almacht, Zijn wijsheid en Zijn wil om lief te hebben. Naarmate het wezen dichter bij de eeuwige Godheid is, des te duidelijker hoorbaar voor de zintuigen uit zich de grootte en verhevenheid van de Schepper.

Maar in een toestand van rijpheid als lichtwezen met God verenigd te zijn, betekent tegelijkertijd het begrijpen van alle scheppingswonderen. Het betekent een ononderbroken beleven en verlevendigen van de totale schepping en dus de meest gelukzalige toestand, volledig binnen de wil van het hoogste Godswezen handelend en deelachtig te zijn aan de gelukzaligheden van de eeuwigheid.

Deze toestand is voor de mensen op aarde niet te begrijpen. En opnieuw is het van het grootste belang om deze toestand na te streven, omdat de tijd op aarde het wezen juist als proeftijd verleend werd. Hiermee kan het zich in een toestand van rijpheid brengen en blijft hem zo een ongelofelijk strijden in het hiernamaals bespaard.

Want is in het hiernamaals eenmaal het inzicht gekomen, dan is het zijn enige doel om deze toestand te bereiken. In het leven op aarde echter is zijn volledige wil voldoende om daarnaartoe te gaan, waarvoor in het hiernamaals de grootste worsteling nodig zal zijn. De lichttoestand van het wezen is de vervulling van het hele vurige verlangen. Hij is de belichaming van alle liefde.

Verheven is het scheppingswerk van God en Zijn enorme liefde ligt hieraan ten grondslag. En het zou een vermetelheid genoemd mogen worden om de Schepper van dit alles te willen verloochenen. Echter kan de Schepper juist alleen dan door de mensen herkend worden, wanneer Hij in alle verhevenheid voor de geest gehaald wordt, want een voor de mens voor te stellen, gemakkelijk te begrijpen wezen zou waarlijk als Schepper van het totale universum nog minder denkbaar zijn.

Wie zoiets op grond van Zijn almacht, wijsheid en liefde laat ontstaan, moet voor de mens, zolang hij zich niet in de lichttoestand bevindt, onvoorstelbaar en boven alles verheven blijven en kan daarom alleen maar geestelijk begrepen en in blind geloof erkend worden. Maar de geloofwaardigheid wordt zichtbaar door scheppingswonderen van allerlei aard aan de mensen bewezen. En het is een veel grotere dwaasheid om een Schepper van eeuwigheid af, af te wijzen, dan Hem blindelings te erkennen, wanneer de mens met open ogen en hart alles beschouwt, wat rond hem leeft en hem ononderbroken de liefde, almacht en wijsheid van God bekendmaakt.

Amen

Estado da Luz.... Criação.... Criação....

A criação de Deus é infinita e testemunha a Sua onipotência, a Sua sabedoria e a Sua vontade de amar. Quanto mais próximo o ser estiver da Deidade eterna, tanto mais audivelmente a grandeza e majestade do Criador se expressa aos seus sentidos. Mas estar unido a Deus no estado de maturidade como um ser de luz significa ao mesmo tempo a compreensão de todos os milagres da criação, significa uma experiência ininterrupta e vivificante de toda a criação e, portanto, o estado mais bem-aventurado de estar agindo completamente na mesma vontade do Ser supremo de Deus e participando de todas as delícias da eternidade. Este estado é incompreensível para o ser humano na Terra, e mais uma vez é da maior importância lutar por este estado, porque o tempo terreno foi concedido ao ser eterno como um período experimental para que ele possa se colocar em um estado de maturidade e ser poupado de uma luta incrível no além. Por uma vez alcançada a realização no além, seu único objetivo é atingir este estado.... No entanto, na vida terrena a sua plena vontade é suficiente para a alcançar, para a qual é necessária uma luta extrema no além. O estado de luz do ser é o cumprimento de todo anseio, é o epítome de todo amor. A obra de criação de Deus é sublime e o Seu maior que grande amor está subjacente a esta.... E seria chamado de presunçoso querer negar um Criador de tudo isso. Contudo, o Criador só pode ser reconhecido pelo ser humano se for imaginado em toda a sublimidade, pois um Ser que possa ser imaginado pelo ser humano e facilmente compreendido seria verdadeiramente ainda menos concebível como Criador de todo o Universo. Aquele que, em virtude de Sua onipotência, sabedoria e amor, deixou que tal se tornasse realidade, enquanto não estivesse no estado de luz, deve permanecer inconcebível para o ser humano e acima de tudo e, portanto, só pode ser espiritualmente compreendido e reconhecido na fé cega, mas a credibilidade é visivelmente provada ao ser humano através de milagres da criação dos mais diversos tipos, E é muito maior loucura rejeitar um Criador desde a eternidade do que reconhecê-lo cegamente quando o ser humano olha com olhos e coração abertos para tudo o que vive à sua volta e o informa constantemente do amor, omnipotência e sabedoria de Deus....

Amém