De schepping van God is eindeloos. En ze getuigt van Zijn almacht, Zijn wijsheid en Zijn wil om lief te hebben. Naarmate het wezen dichter bij de eeuwige Godheid is, des te duidelijker hoorbaar voor de zintuigen uit zich de grootte en verhevenheid van de Schepper.
Maar in een toestand van rijpheid als lichtwezen met God verenigd te zijn, betekent tegelijkertijd het begrijpen van alle scheppingswonderen. Het betekent een ononderbroken beleven en verlevendigen van de totale schepping en dus de meest gelukzalige toestand, volledig binnen de wil van het hoogste Godswezen handelend en deelachtig te zijn aan de gelukzaligheden van de eeuwigheid.
Deze toestand is voor de mensen op aarde niet te begrijpen. En opnieuw is het van het grootste belang om deze toestand na te streven, omdat de tijd op aarde het wezen juist als proeftijd verleend werd. Hiermee kan het zich in een toestand van rijpheid brengen en blijft hem zo een ongelofelijk strijden in het hiernamaals bespaard.
Want is in het hiernamaals eenmaal het inzicht gekomen, dan is het zijn enige doel om deze toestand te bereiken. In het leven op aarde echter is zijn volledige wil voldoende om daarnaartoe te gaan, waarvoor in het hiernamaals de grootste worsteling nodig zal zijn. De lichttoestand van het wezen is de vervulling van het hele vurige verlangen. Hij is de belichaming van alle liefde.
Verheven is het scheppingswerk van God en Zijn enorme liefde ligt hieraan ten grondslag. En het zou een vermetelheid genoemd mogen worden om de Schepper van dit alles te willen verloochenen. Echter kan de Schepper juist alleen dan door de mensen herkend worden, wanneer Hij in alle verhevenheid voor de geest gehaald wordt, want een voor de mens voor te stellen, gemakkelijk te begrijpen wezen zou waarlijk als Schepper van het totale universum nog minder denkbaar zijn.
Wie zoiets op grond van Zijn almacht, wijsheid en liefde laat ontstaan, moet voor de mens, zolang hij zich niet in de lichttoestand bevindt, onvoorstelbaar en boven alles verheven blijven en kan daarom alleen maar geestelijk begrepen en in blind geloof erkend worden. Maar de geloofwaardigheid wordt zichtbaar door scheppingswonderen van allerlei aard aan de mensen bewezen. En het is een veel grotere dwaasheid om een Schepper van eeuwigheid af, af te wijzen, dan Hem blindelings te erkennen, wanneer de mens met open ogen en hart alles beschouwt, wat rond hem leeft en hem ononderbroken de liefde, almacht en wijsheid van God bekendmaakt.
Amen
VertalerLa creación de Dios es infinita..... y da testimonio de Su omnipotencia, Su sabiduría y Su voluntad de amar. Cuanto más cerca está el ser de la deidad eterna, cuanto más claramente se expresa la grandeza y la sublimidad del Creador a su sentidos. Pero estar unido a Dios en el estado de madurez como un ser de luz al mismo tiempo significa captar todos los milagros de la creación, significa una experiencia ininterrumpida y una vivificación de toda la creación y, por lo tanto, el estado más bendito, como actuando completamente en la misma voluntad del más supremo ser de Dios y participando de todos los placeres de la eternidad.
Este estado es incomprensible para el hombre en la tierra y nuevamente es de mayor importancia luchar por este estado, porque el tiempo en la tierra fue otorgado al mismo ser como un periodo de prueba, para que pueda ponerse en un estado de madurez y se libra de una lucha increíble en el más allá. Porque una vez que ha llegado al reconocimiento en el más allá, entonces su único objetivo consiste en alcanzar este estado..... en la vida terrestre, sin embargo, la plena voluntad de uno es suficiente para llegar a lo que se necesita una lucha extrema en el más allá. El estado de luz del ser es el cumplimiento de todo anhelo, es el epítome de todo amor.
La obra de Dios en la creación es sublime y se basa en su gran amor..... Y sería presuntuoso querer negar a un Creador de todo eso. Sin embargo, el Creador sólo puede ser reconocido por el hombre cuando uno se Lo imagina en todo lo sublime, porque un ser que el hombre puede imaginar y comprender fácilmente sería realmente menos concebible como el creador de todo el universo.
Quien dejó que tal cosa sugiera en virtud de Su omnipotencia, sabiduría y amor. Debe seguir siendo inimaginable para el hombre mientras que no esté en el estado de luz, sigue siendo inimaginable y sublime de todas las cosas y, por lo tanto, solo puede ser captado espiritualmente y reconocido con fe ciega, pero la credibilidad del hombre se demuestra visiblemente por los más diversos tipos de milagros de la creación, y es una locura mucho mayor rechazar a un Creador desde la eternidad que reconocerlo ciegamente cuando el hombre mira con los ojos y el corazón abiertos todo lo que vive a su alrededor y continuamente le habla del amor, omnipotencia y sabiduría de Dios.....
Amén
Vertaler