• Terug

Onbenut aards leven – Bewuste arbeid - Toestand in het hiernamaals

Het is van een onvergelijkelijk voordeel voor de ziel, wanneer ze zich bewust is van haar opdracht op aarde en ze er nu, al naar vermogen, naar streeft om deze opdracht te vervullen.

Wanneer de mens zich voorstelt, dat de onbenutte tijd op aarde het bitterste zelfverwijt veroorzaakt bij de beëindiging van het leven op aarde, dan zal dit een aansporing voor hem moeten zijn om ijverig aan zichzelf te werken, want de mens schept toch voor zichzelf zijn toestand in het hiernamaals. Hij zal altijd de consequenties van zijn levenswandel moeten dragen. En hij kan in dezelfde mate een buitengewoon mooi leven in het hiernamaals voor zichzelf scheppen, zoals anderzijds een kommervol, onnoemelijk troosteloze toestand zijn lot kan zijn. En dit eveneens door eigen schuld.

En de Vader in de hemel verlangt van Zijn mensenkinderen alleen maar, dat ze zich in de liefde oefenen. Alle mensen moeten zich in de liefde voor elkaar vinden en alleen voor elkaar leven, opdat ze in deze liefde ook God boven alles liefhebben en Hem eer en lof zingen tot in alle eeuwigheid. Want waar de liefde aanwezig is, daar zal de mens zich ook innig met God verbinden. En door die liefde zal ook de gang over de aarde gezegend zijn, want deze kinderen zijn de Vader in de hemel nabij, en de toestand van hun zielen is licht en helder.

En als nu bewust een veredeling van zichzelf nagestreefd wordt, als bewust de genade van God afgesmeekt wordt en ook bewust voortdurend de wil van God vervuld wordt, is de toestand van de ziel heel gemakkelijk tot rijpheid te brengen. Want de mens heeft zijn doel op aarde herkend en zal nu nooit nutteloos en onverantwoordelijk door dit bestaan op aarde gaan. Hij heeft de juiste weg, die naar de hoogte, naar het eeuwige vaderland leidt, gevonden.

Amen

Vida na Terra não usada.... Trabalho consciente.... Estado no futuro....

É de vantagem incomparável para a alma se ela está consciente da sua tarefa terrena e agora se esforça ao máximo para cumprir essa tarefa. Se o ser humano imaginar que o tempo terreno não utilizado desencadeia as mais amargas auto-repreensões no fim da vida terrena, isso terá de ser um incentivo para que ele trabalhe diligentemente sobre si mesmo, pois o ser humano cria o seu próprio estado no além. Ele terá sempre de suportar as consequências para o seu modo de vida e pode criar uma vida extremamente bela para si próprio no além, na mesma medida em que, por outro lado, um estado agonizante, indescritível e desolador pode ser o seu destino, e isto, também, por sua própria culpa. E o Pai que está nos céus só exige dos Seus filhos terrenos que pratiquem o amor.... Todas as pessoas devem amar umas às outras e só viver umas para as outras, para que neste amor também amem a Deus acima de tudo e cantem a Sua honra e louvor por toda a eternidade.... Pois onde o amor habita, o ser humano também se unirá intimamente com Deus, e a mudança terrena também será abençoada pelo amor, pois esses filhos estão próximos do Pai que está nos céus e seu estado de alma é leve e claro. E se uma pessoa se esforça conscientemente para melhorar a si mesma, se apela conscientemente à graça de Deus e cumpre conscientemente a vontade de Deus constantemente, o estado da alma pode facilmente ser levado à maturidade. Pois o Homem reconheceu o seu propósito na Terra e agora nunca passará por esta existência terrena de forma inútil e irresponsável. Ele encontrou o caminho certo que leva para cima, para o eterno lar....

Amém