• Terug

School van de geest – Leven op aarde als vormingsplaats

Elk afzonderlijk schepsel is onderworpen aan de wet, dat de school van de geest doorlopen moet worden. En hij moet gedwongen door alle ontwikkelingsperioden heen om echter in het laatste stadium van de dwang ontheven te zijn en het staat hem nu vrij om voor zichzelf de mogelijkheden, die de geestelijke ontwikkeling dienen, te benutten.

Het mensenkind kan op de meest uitputtende wijze onderwezen worden, als het maar onderwezen wil worden. Er staat hem te allen tijde geestelijke kracht ter beschikking, die het inwijdt in alles, wat voor het heil van de ziel wetenswaardig is. Er komen hem ook onophoudelijk geestelijke waarschuwingen toe, die het door de innerlijke stem horen kan. En dit alles is steeds slechts middel tot het doel, om zo die geestelijke staat van rijpheid te bereiken, die hem in die hoogte brengt, die voor het aardse wezen de lichtsfeer betekent, en die zich aanzienlijk onderscheidt van het buiten deze sfeer liggende verblijf van de onvoltooide wezens.

Zolang de mens er niets aan doet om zijn geestelijke toestand te verbeteren, zolang hij slechts puur aards om zijn welzijn bezorgd is, zal de toestand van de ziel steeds dezelfde blijven, zoals het bij het begin van zijn leven op aarde was. Dan is de ziel op een dood punt aanbeland. Ze streeft niet naar opwaartse ontwikkeling, zoekt noch geestelijk voedsel, noch inzicht en verandert haar toestand niet in het minst.

Echter snelt de tijd op aarde voort en dagen en jaren worden nutteloos doorgebracht. Want de ziel neemt aan het hele leven op aarde geen deel. Alleen het lichaam. Wat het aandeel van de ziel zou zijn, is voor de mensen niet tastbaar en dus vaak niet begerenswaardig.

En toch is dit het enige belangrijke op aarde, dat de geest gewekt wordt en tot ontplooiing komt. Want pas dan, wanneer de ziel tot een steeds hoger inzicht komt en dus de school van de geest bewust doorloopt, is het leven op aarde de vormingsplaats voor de mensen. En het resultaat van de staat van volmaaktheid is, dat het binnengaan in lichtsferen na de lichamelijke dood zeker is en dit is dus het doel van de belichaming als mens.

Amen

영의 학교. 이 땅의 삶은 성장을 위한 장소.

모든 각각의 피조물은 영의 학교를 이수하는 법의 지배를 받는다. 피조물은 모든 성장 단계 동안 강제로 이 의무를 수행해야만 한다, 그러나 마지막 단계에서 묶임에서 벗어나고, 그는 이제 이런 기회를 영의 성장을 위해 활용할 자유를 얻는다. 이 땅의 자녀는 단지 가르침을 받기를 원한다면, 그는 가장 충실하게 가르침을 받을 수 있다. 그에게 언제든지 영의 힘이 제공되고, 혼의 구원을 위해 알만한 가치가 있는 모든 것을 알 수 있다. 그에게 계속해서 그가 내면의 음성을 통해 들을 수 있는 영적인 경고가 주어진다. 이 모든 일은 항상 단지 저 높은 곳에 도달하기 위해 영적으로 성숙한 상태에 도달하려는 목적을 위한 수단이다. 높은 곳은 이 땅의 존재에게 빛의 영역을 의미하고, 완성에 이르지 못한 존재들이 거하는 이 영역의 밖과 현저하게 구별이 된다.

인간이 자신의 영의 상태를 개선하기 위해 아무 일도 하지 않는 한, 인간이 단지 순전히 이 땅에 자신의 안녕에 관해 관심을 두는 한, 혼의 상태는 항상 이 땅에 존재하기 시작할 때와 동일하게 유지될 것이다. 그러면 혼은 사망의 지점에 도달한다. 혼은 더 높은 성장을 위해 추구하지 않고, 영적인 양식이나, 영적인 지식을 구하지 않고, 그러므로 혼의 상태가 최소한이라도 변하지 않는다. 그럴지라도 이 땅의 시간은 빨리 지나가고, 날과 년들을 무의미하게 잘못 보낸다. 왜냐하면 혼은 모든 경험에 관여하지 않고, 단지 몸만이 관여하기 때문이다.

사람이 혼에게 속한 일은 파악할 수 없는 일이고, 이로써 추구할 만하게 보이지 않는다. 그러나 영이 깨어나, 성장하는 일이 이 땅에서 유일하게 중요한 일이다. 왜냐하면 혼이 더 높은 지식에 도달하여, 영의 학교를 의식적으로 마치고, 그의 결과가 육체의 죽음 후에 빛의 영역으로 들어가는 일을 보장해주는, 다시 말해, 인간으로서의 육신을 입은 목적과 목표인 온전한 상태가 되면, 이 땅의 삶이 비로소 사람에게 성장의 학교가 되기 때문이다.

아멘