• Terug

Zegeningen van het diepe geloof – Vervulling van het gebed – Kennis

De zegeningen van een diep geloof zullen de mensen gewaarworden als ze in grote nood verkeren. Wanneer ze aards zonder hulp zijn en zich in vertrouwen tot de goddelijkheid wenden, dan is alleen hun geloof het anker, die het betrouwbaarst redding belooft. En zo weet de mens niet in hoeverre hij er vaak zelf de reden van is, dat zijn verzoek om hulp ingewilligd wordt. Want het ontbrekende geloof brengt de vervulling van zijn gebed in gevaar. Terwijl een vast en onwrikbaar geloof al de vervulling in zichzelf is. Want degenen, die in de Heer geloven, zijn Zijn ware kinderen, die de Vader niets onthoudt en dus lichamelijk en geestelijk aan hun verzoeken gehoor schenkt.

Een gelovig mensenkind zal ook nooit zijn eigen wil voorop zetten, maar zich bij alle verzoeken en smeken aan de goddelijke wil onderwerpen en dankbaar en gelaten alles uit de hand van de Vader in ontvangst nemen. En de Heer beloont hen om hun geloof en laat hen in de nood en ellende niet verlaten en hulpeloos achter.

En nu is de mens ook in staat om te begrijpen, dat juist het ongeloof steeds meer waarneembaar leidt tot de aardse nood. Hij zal begrijpen, dat de schijnbare hardvochtigheid en liefdeloosheid van de Godheid, die er dus ook de aanleiding van zijn, dat de mens de Godheid vaak helemaal afwijst, door de mensen zelf veroorzaakt is. Dat de God van de liefde het gebed van degene, die niet diep gelovig bidt, maar slechts bij wijze van proef vraagt, dat met zijn wensen rekening gehouden wordt, niet verhoren kan. Dit zou een gevaar voor de mens zijn, want het zou steeds slechts de verwaandheid, het ongeloof en het zuiver materialistische denken bevorderen, in plaats van te verminderen en in geestelijk opzicht slechts een bedervende uitwerking hebben. En als de mens de kracht van het geloof niet beseft en bij zichzelf gewaarwordt, blijven de geestelijke vragen voor hem onopgelost, want hij begrijpt het pas als hij gelooft.

De geestelijke resultaten zijn aards niet te bewijzen en alleen het diepe geloof kan de leemte opvullen, die het menselijke verstand open laat. En alleen in diep geloof ligt ook de kracht om voorbij de menselijke kennis wijs te worden. Elke gedachte, die aan het diepe geloof te gronde ligt, is opgenomen geestelijk goed en als zodanig onloochenbare waarheid. En als het geloof de mens tot die sterkte brengt, dat hij door niets aan het wankelen gebracht kan worden, komen hem onophoudelijk gedachten toe, die niets anders zijn dan aan hem overgedragen geestelijke kracht, die in het dus gelovige mensenkind buitengewone bekwaamheden tot ontplooiing laat komen. En is dus alleen het geloof er de oorzaak van, als de mens de meeste ondenkbare hindernissen overwint en ze dus meester kan worden, want hij doorstaat de strijd met hulp van de geestelijke kracht, die de Vader in de hemel aan Zijn mensenkind laat toekomen, omdat het Hem in volledig geloof vertrouwt.

En dus is elk gebed, dat uit het diepste van het hart komt en zonder twijfel naar de Vader omhoog gestuurd wordt, buitengewoon zegenrijk, omdat de mens juist dan in het diepste geloof staat en de zegeningen van zo’n geloof hem in onbeperkte mate ten deel vallen.

Amen

BLAGOSLOV DUBOKE VJERE.... ISPUNJENJE MOLITVE.... ZNANJE....

Blagoslov duboke vjere ljudi će osjetiti kad su u velikoj nevolji.... Kad su zemaljski bez pomoći i s povjerenjem se obraćaju Božanstvu, njihova vjera jedino je sidro koje predstavlja najsigurniji spas, i čovjek ne zna do koje mjere je često on sam uzrok za to da se na njegovu molbu za pomoć odgovara.... Jer nedostatak vjere ugrožava ispunjenje njegove molitve, dok je čvrsta, neuzdrmljiva vjera već sama u sebi ispunjenje, jer oni koji vjeruju u Gospodara, su Njegova prava djeca, kojoj Otac ništa ne uskraćuje, te tako tjelesno i duhovno uslišava njihove molbe....

Zemaljsko dijete koje je u vjeri pak nikada neće u prvi plan stavljati svoju vlastitu volju, nego će se u svim molbama i prošnjama podređivati Božanskoj volji te zahvalno i podatno iz Očeve ruke primati sve.... A time Gospodar nagrađuje njihovu vjeru i u nevolji i bijedi ne ostavlja ih napuštene i bespomoćne. Tako da onda čovjek može sračunati da baš odsustvo vjere sve osjetnije rađa zemaljsku nevolju.... on će shvatiti da je naizgledna tvrdoća (grubost) i ne-Ljubav-nost Božanstva, koja je znači i uzrok toga da čovjek često Božanstvo uopće odbacuje.... Prizvana (proizvedena) od samog čovječanstva.... da Bog Ljubavi ne može uslišiti molitvu onih koji ne mole u dubokoj vjeri, nego samo pokušavajući traže da im se ispune njihove želje....

To bi bila opasnost za čovjeka, jer to bi oholost, nevjeru i čisto materijalistički način razmišljanja uvijek samo poticalo umjesto da smanjuje, i uvijek bi bilo na duhovnu propast; i ako čovjek ne prepozna i na sebi samome ne osjeti snagu vjere, i duhovno pitanje ostaje mu neriješeno, jer shvaća tek onda kad uzvjeruje. Duhovni rezultati zemaljski se ne mogu dokazati, i samo duboka vjera može popuniti praznine koje nastaju u ljudskom razumu, a samo u dubokoj vjeri nalazi se i moć za to da se bude mudar iznad ljudskog znanja.

Svaka misao, koja je utemeljena u dubokoj vjeri, je primljeno duhovno dobro i kao takvo sasvim izvjesna Istina, i ako čovjek dakle vjeru dovede do te snage da ona ničim ne može biti uzdrmana, pritječu mu misli, koje nisu ništa drugo doli njemu prenesena duhovna snaga, koja u tom zemaljskom djetetu koje vjeruje na taj način omogućava da se razviju izvanredne sposobnosti pa je na taj način jedino vjera uzrok za čovjekovo nezamislivo nadvladavanje prepreka i gospodarenje njima, jer on pobjeđuje uz pomoć duhovne snage, koju Otac na Nebu dostavlja Svom zemaljskom djetetu, pošto Mu ono s punim povjerenjem vjeruje. Prema tome, svaka molitva koja se iz najveće dubine srca i bez dvojbe uzdiže k Ocu neobično je blagotvorna, pošto baš tada čovjek stoji u najdubljoj vjeri i blagoslovī takve jedne vjere pripadaju mu u neograničenoj mjeri....

AMEN