• Terug

Het uur van de dood

Bij het zien van de naderende dood licht de geest in een flits op, en het wordt de mens plotseling duidelijk in hoeverre hij in een verkeerd geloof stond. Want een kracht, welke hij niet gewillig genoeg weerstond, overwon hem tot nog toe. Maar nu komt het besef, dat zijn wil alleen voldoende geweest zou zijn om deze kracht te weerstaan, dat hij zich daardoor uit de ban van deze boze macht had kunnen ontwringen. Maar omdat hij in plaats daarvan niets gedaan heeft voor de bevrijding van zijn ziel, is dit besef heel deprimerend en dat maakt het uur van de dood tot een uur van strijd.

Hij strijdt nu met alle kracht tegen deze boze macht en probeert zich aan de boeien te ontworstelen. En de mens weet niet, hoe zegenrijk zo’n uur vaak nog voor de van de wereld scheidende mens kan zijn. Hoe het hem soms toch lukt om sterker te zijn dan de tegenstander, en hij door zijn grote verlangen naar de goddelijke Heiland en Verlosser deze boze macht reeds uit kan bannen en het binnengaan in het eeuwige rijk toch een vredige en zaligmakende kan zijn.

En als de levensstrijd beëindigd is, dan begint in het hiernamaals nog wel een geweldig worstelen om volmaaktheid. En de ziel zal nog veel in te halen hebben. Maar als ze op aarde eenmaal het besef heeft, dan is het streven in het hiernamaals een bewust streven. De ziel probeert met buitengewoon inspannende werkzaamheid de verkeerd benutte tijd op aarde in te halen. Ze heeft steeds alleen maar het verlangen om te geven, want ze is volledig tot liefde geworden en vervult de opdracht die haar gegeven werd.

Daarom kan een vroegtijdig weggenomen worden van de aarde alleen maar blijmoedig verwelkomd worden, als de ziel met heldere geest het doel van het leven op aarde herkend heeft en nu de uiteindelijke bevrijding uit de materie haar grootste doel geworden is. Want het is de wil van God, dat elke ziel voor de andere werkzaam is, en dat, als deze wil niet op aarde vervuld werd, in het hiernamaals dezelfde worsteling om de dwalende zielen beginnen moet, want alleen zo is de volkomen verlossing mogelijk.

Amen

Death hour....

In view of the approaching death the human being's spirit brightens up in a flash and it suddenly becomes clear to him how far he had been of wrong faith.... for until now a force had wrestled him down which he was not willing enough to resist; But now he realizes that his will alone would have been enough to resist this force, that he was thereby able to escape the spell of the evil powers, but instead did nothing to free his soul, this realization is very depressing and turns the hour of death into an hour of struggle.... he is now struggling against them with all strength and trying to free himself from the chains and the human being does not know how beneficial such an hour can often be for the departing person.... how he sometimes succeeds in being stronger than the opposing power, and through his great desire for the divine saviour and redeemer he can already banish it and the entry into the eternal kingdom can be a peaceful and blissful one. And once the battle of life is over, an immense spiritual struggle for perfection in the beyond will certainly still begin, and the soul will still have a lot of catching up to do, yet once it has recognized on earth then the striving in the beyond is a conscious one, the soul seeks to make up for the wrongly used earthly time in extremely strenuous activity, it only ever has the desire to give, for it has completely become love and solves the task set for it. For this reason a timely demise on earth can actually only be joyfully welcomed if the soul of bright spirit has recognized the purpose of earthly life and the final liberation from matter has now become its greatest aim. For this is God's will that every spirit is active for the other, and that, if this will was not fulfilled on earth, the same struggle for the erring souls must begin in the beyond, for only then is complete redemption possible....

Amen