• Terug

Naastenliefde – Tien geboden

Het gebod van de naastenliefde omsluit alle eisen, die aan de mensen gesteld worden. En de liefde voor God wordt weer bepaald door de naastenliefde. Dus zal de mens op aarde zijn opdracht volledig vervullen, als hij in de liefde voor God en voor de naasten opgaat en zijn leven op deze basis baseert.

Waar het hart in liefde gelukkig kan maken, daar heeft de vijand aan macht verloren, want de liefde is van goddelijke oorsprong, ze maakt gelukkig en wekt op, terwijl de vijandelijke macht probeert te verwoesten, wat de liefde opbouwt. Maar de onbaatzuchtige naastenliefde zal steeds alleen maar zorg dragen voor het welzijn van deze naasten, maar ook nooit het geringste tot zijn nadeel ondernemen, want het zou waarlijk geen ware liefde zijn, als daaruit nadeel voor de mensen voortkomt.

Dus kan het ook alleen maar de bedoeling van de goddelijke Schepper zijn, om in dienst van de naastenliefde een standpunt in te nemen over de tien geboden, die de Heer aan de mensen gegeven heeft. En weliswaar tot een nadere verklaring van de afzonderlijke geboden, die elk voor zich weer beantwoordt aan de eis om de naasten lief te hebben zoals zichzelf en dus samenvattend steeds alleen de onbaatzuchtige liefde voor de naasten als grondslag heeft.

Die geestelijk dezelfde instelling kan ook tot gevolg hebben dat allen, die gelijk van geest zijn, zich in liefde aaneen willen sluiten. Of dat de in de mens sterk geworden liefde zich juist zo uit, dat de mens steeds weer aan de medemensen geven wil, en wel zonder het geringste voordeel voor zichzelf te willen bereiken. Want zodra de belangstelling in een nog zo klein voordeel voor zichzelf overheersend is, blijft elk liefdeswerk voor de naasten een soort speculatie, maar is nooit dat, wat door de hemelse Vader met het gebod van de naastenliefde aan de mensen onderwezen werd. Echter ligt er aan het eigen winstbejag slechts allemaal berekening ten grondslag en wordt er slechts in weinige gevallen de werkzame naastenliefde volgens de bedoeling van God uitgeoefend, waar de mens steeds alleen maar tot geven bereid is, maar nooit nemen of bezitten wil.

Amen

láska k blížnemu.... Desatoro....

Prikázanie Lásky k blížnemu zahŕňa všetky požiadavky dané ľuďom a Láska k Bohu je opäť podmienená Láskou k blížnemu. Človek tak úplne splní svoju úlohu na Zemi, ak rastie v Láske k Bohu a k svojmu blížnemu a na tomto základe stavia svoj život. Kdekoľvek môže srdce v Láske prinášať šťastie, tam nepriateľ stratil moc, pretože Láska je Božského pôvodu, pôsobí šťastie a oživuje, zatiaľ čo nepriateľská sila sa snaží zničiť to, čo Láska vytvára. Nezištná Láska k blížnemu sa však vždy postará o jeho blaho, nikdy však neurobí nič, čo by mu mohlo uškodiť (Rimanom 13:10), pretože potom by to naozaj nebola pravá Láska, ak by z toho pre blížneho vznikla strata. Preto, v úmysle Božieho Stvoriteľa, ohľadne službe Lásky k blížnemu, môže byť tiež iba riadenie sa podľa Desiatich prikázaní, ktoré Pán dal ľuďom, v skutočnosti podľa bližšieho vysvetlenia jednotlivých prikázaní, z ktorých každé je samostatnou požiadavkou milovať blížneho ako seba samého, a teda v súhrne mať nezištnú Lásku k blížnemu ako základ. Rovnaký duchovný prístup môže mať tiež za následok, že všetci, ktorí sú toho istého Ducha, sa spoja v Láske, alebo že Láska, ktorá sa stala silnou v ľuďoch, sa prejavuje takým spôsobom, že človek chce dať blížnemu čoraz viacej, a to bez túžbe aby dosiahol aj najmenšiu výhodu pre seba, pretože akonáhle prevládne záujem o výhodu, aj keď malú, akékoľvek dielo Lásky k blížnemu je naďalej určitou špekuláciou (obchodom), ale nikdy nie je to, čo učil Nebeský Otec v prikázaní milovať svojho blížneho, ale je skôr celý výpočet založený na vlastnej žiadostivosti po zisku a iba v niekoľkých prípadoch bude aktívna Láska k blížnemu vykonávaná v duchu Božom, kde je človek vždy pripravený dať, ale nikdy nechce vziať alebo vlastniť.

AMEŇ