Een onvrijwillige maar uiterst heilzame levensbeproeving heeft de mens te doorstaan, wanneer hij door zijn uiterlijke gestalte niet in staat is aan aards genot te hangen, dat wil zeggen: wanneer hem door een of andere handicap de gelegenheid tot onverdeeld levensgenot onthouden is en hij zo noodgedwongen moet afzien van aardse vreugden. Hij is nu weliswaar in groot gevaar in verbittering aan zijn Schepper te denken of Hem zelfs geheel en al af te wijzen, daar hem de wil van een Godheid die naar zijn mening de stervelingen onrechtvaardig met gaven bedeelt, onbegrijpelijk is. Wanneer hij echter ondanks zijn tegenslag een diep geloof heeft, is hem de geestelijke vooruitgang veel eerder mogelijk, omdat het voor hem gemakkelijk wordt, de wereld met haar verlokkingen te weerstaan en hij door het gebrek aan aardse vreugden zich veel meer met geestelijke vraagstukken bezighoudt - die hem veel eerder de staat van rijpheid bezorgen. Zo komen deze mensen vaak in korte tijd tot de juiste opvatting omtrent hun leven. Zij verlangen van het leven niet meer de volkomen vervulling, maar wachten op de tijd die aan hun aards bestaan een einde maakt, ervan overtuigd dat dan pas het ware leven begint en hun aardse levenswandel overeenkomstige gevolgen heeft in het hiernamaals.
En zo heeft dus de gehandicapte mens op aarde een zeker voordeel, omdat voor hem het zich ontzeggen van aardse vreugden bij wijze van spreken gemakkelijker wordt gemaakt dan voor een welgeschapen mens die voortdurend aan de verzoekingen van de wereld is blootgesteld. Maar alleen dan, wanneer hij in dezen zijn aandeel levert, wanneer hij in overgave aan de wil van God, zijn lot dat hem is opgelegd accepteert en hij zijn Schepper dankbaar is dat Hij hem het leven gaf. Is zulk een mens geestelijk actief, dan zal hij ook spoedig de vorm van zijn lichaam niet meer als tegenspoed zien maar het geestelijk leven als een begerenswaardig doel beschouwen. Hij zal alsmaar trachten zijn geestelijke kennis te verrijken en hij zal ook de medemensen liefde schenken en vanwege zijn lot niet mopperen of zelfs tegen God in opstand komen.
Amen
VertalerO ser humano tem de passar um teste de vida involuntário, mas extremamente salutar,quando se vê incapaz de prestar homenagem aos prazeres terrenos na sua forma exterior, ou seja, quando é privado da oportunidade de gozar indivisivelmente da vida, devido a algum tipo de deformidade, sendo assim forçado a renunciar aos prazeres terrenos. Ele está agora em grande perigo de pensar no seu Criador em amargura ou mesmo de rejeitá-lo completamente, porque a vontade de uma Deidade, que em sua opinião injustamente dá presentes às crianças terrenas, é incompreensível para ele. Mas se, apesar de seu infortúnio, ele permanece em profunda fé, o progresso espiritual é muito mais possível para ele, pois se torna fácil para ele resistir ao mundo com suas tentações e, na ausência de prazeres terrenos, ele gasta muito mais tempo com problemas espirituais que o levam muito mais cedo ao estado de maturidade. Assim, estas pessoas chegam frequentemente à visão correcta da sua vida num curto espaço de tempo.... Já não exigem dele o cumprimento total, mas esperam pacientemente o tempo que lhes dará fim, convencidos de que só então a vida certa terá o seu início e a mudança na Terra terá o efeito correspondente no além. Assim, a pessoa deformada na Terra tem uma certa vantagem em que é mais fácil para ela renunciar aos prazeres terrenos do que para uma pessoa em boa forma, que está constantemente exposta às tentações do mundo, mas apenas se ela fizer a sua parte, isto é, se suportar devotamente o destino que lhe foi imposto de acordo com a vontade de Deus e agradecer ao seu Criador por lhe ter dado a vida. Se tal pessoa for espiritualmente ativa, logo não mais considerará sua forma como um infortúnio, mas verá a vida espiritual como um objetivo desejável. Ele só se esforçará para aumentar seu conhecimento espiritual, e também dará amor a seus semelhantes e não resmungará ou mesmo se rebelará contra Deus por causa de seu destino....
Amém
Vertaler