• Terug

Zelfverlossing van de ziel – Streven naar vereniging

De ziel, die verlangen heeft naar geestelijke spijziging, verlost zichzelf. Het bewustzijn van haar uitgaan uit God laat het verlangen naar geestelijke lafenis ontstaan en steeds sterker worden, want ze bemerkt haar verbondenheid met God en een onbedwingbaar verlangen in zich.

Om verenigd in een toestand van licht en in de innigste gemeenschap met de goddelijke Heiland te kunnen zijn, streeft ze met alle kracht naar geestelijke rijpheid. En ze scheidt zich bewust en in korte tijd van alle materie en streeft steeds alleen naar een zuiver geestelijke omgang en gedachtenuitwisseling met de vrienden uit het hiernamaals. En haar moeite zal ook spoedig succes hebben, want er wordt haar nu dus veel steun geboden. En ze wordt onderwezen en met spijs en drank uit de hemel verzadigd en blijft dus in voortdurende verbinding met geestelijke kracht.

De ziel is er nu op bedacht om al hetgeen opgenomen is te benutten om zo spoedig mogelijk de toestand van rijpheid te verwerven en ze wendt zich daarom ook bewust tot de ware bron van geestelijke kennis, tot de goddelijke Vader Zelf. En als de spijziging van Hem Zelf uitgaat, zal het mensenkind zich reeds in korte tijd vrij kunnen maken van elke materiële binding. Het zal steeds vaker lafenis halen en geen gelegenheid onbenut laten, die hem de aanwezigheid van de Heiland op zou kunnen leveren, en zo is hij steeds en op elk moment bereid om het leven op de aarde met het leven in het hiernamaals in te ruilen. Steeds in het geloof en de hoop om daardoor de scheiding van de Vader tot een einde te laten komen en voor eeuwig met Hem verenigd te zijn.

Een ziel, die zich inspant om zichzelf te verlossen doordat ze graag en gewillig van alle vreugden van de wereld afstand doet en volkomen werkzaam blijft in de liefde, zal binnen afzienbare tijd reeds contact hebben met de goddelijke Schepper Zelf. Ze wordt als het ware gegrepen door de geestelijke kracht, die op aarde nog probeert te beïnvloeden, wat zich niet direct tegenwerkend toont.

Hoe bereidwilliger de mens de moeite van deze schenker van kracht tegemoet treedt, des te duidelijker is het volledige effect aan de menselijke ziel te herkennen. En als de mens om kracht vraagt om de wil werkzaam te laten worden en tegelijkertijd ten dienste van de naastenliefde te staan, dan zal spoedig aan de geestelijk actieve zijde ook een succes te noteren zijn. De ziel zal in geestelijke arbeid haar volkomen bevrediging vinden en zal bereid zijn om het verblijf op aarde op elk moment op te geven om in het hiernamaals geheel in geestelijk streven op te kunnen gaan, bevrijd van de huidige ketenen, en in deemoed en liefde de goddelijke Heer en Meester te dienen. Als dit verlangen in de ziel ontwaakt is, wordt er op de aarde met alle wereldse genietingen geen acht geslagen en haar denken wendt zich enkel naar de goddelijke Schepper en ze streeft onophoudelijk alleen naar de definitieve vereniging met de hemelse Vader.

Amen

Auto-redención del alma.... Esforzarse hacia la unificación....

El alma que anhela el alimento espiritual se redime a sí mismo. La conciencia de su origen en Dios hace que surja y se haga cada vez más fuerte el deseo de un refrigerio espiritual, porque siente en sí misma su pertenencia a Dios y tiene un anhelo indomable. Estar unidos en el estado de luz y estar en la más estrecha comunión con el divino Salvador le permite esforzarse con todas sus fuerza por la madurez espiritual, y se separa conscientemente y en muy poco tiempo de toda materia, y siempre se esfuerza solo por una relación y un intercambio puramente espiritual con los amigos del más allá y sus esfuerzos pronto también tendrán éxito porque ahora se le ofrece mucho apoyo, y es instruido y saturado con comida y bebida del cielo y por lo tanto permanece en contacto constante con el poder espiritual.

El alma ahora está decidida a utilizar todo lo que ha recibido para alcanzar la madurez lo antes posible y, por lo tanto, también se dirige conscientemente a la fuente correcta del conocimiento espiritual.... al Padre divino Mismo, y cuando el alimento surge de Él Mismo, el niño terrenal podrá liberarse de todas las ataduras materiales en poco tiempo. Buscará cada vez más el refrigerio y no perderá ninguna oportunidad que la presencia del Salvador pueda brindarle, por lo que siempre y en cualquier momento está dispuesta a cambiar la vida en la tierra por la vida en el más allá, siempre en la fe y la esperanza así poner fin a la separación del Padre y estar eternamente unidos con Él.

Un alma que se esfuerza por redimirse a sí misma renunciando feliz y voluntariamente a todos los goces del mundo y permaneciendo completamente actica en el amor, en un futuro previsible entrará en contacto con el divino Creador Mismo; ella está como presa del poder espiritual que busca influir en la tierra a lo que a ello no se opone conscientemente.

Cuanto más voluntariamente se acerca el hombre a los esfuerzos de estos donantes de fuerza, más evidente es el efecto general en el alma humana, y si el ser humano pide la fuerza para dejar que la voluntad se vuelva activa y al mismo tiempo para estar al servicio del amor al prójimo, de esta manera pronto se registrará el éxito en el lado espiritualmente activo.... el alma encontrará su plena satisfacción en el trabajo espiritual y estará dispuesta a renunciar a su estancia en la tierra en cualquier momento para poder sumergirse plenamente en el esfuerzo espiritual en el más allá, liberado de sus cadenas anteriores, y servir al divino Señor y Maestro en humildad y amor. Cuando este deseo se ha despertado en el alma, la tierra con todos los placeres mundanos queda completamente desapercibida, y su mente ahora de dirige hacia el Creador divino y se esfuerza sin cesar por la unificación final con el Padre celestial....

amén