Werelden zullen vergaan en de zonnen zullen hun schijnsel verliezen. Maar de genade van God zal eeuwig en onveranderlijk aan Zijn schepselen geschonken worden. Want wat uit Hem voortgekomen is, gaat ook de weg van de voltooiing en zonder de goddelijke genade is de weg nooit terug af te leggen. Alles is om die reden zo wijs ingericht, zodat het wezen door de stroom van de goddelijke genade gegrepen wordt. Maar alleen als dit wezen zichzelf niet weerspannig van de toestroom van de genade verwijdert.
Degene die in de genade leeft, zal de weg naar voltooiing zonder moeite af kunnen leggen. Maar wie haar afwijst, zal hindernis na hindernis te overwinnen hebben. Zijn ziel zal niet de kracht vinden om zich te bevrijden en machteloos zal de geest in haar sluimeren, niet ontwaakt tot zelfontplooiing, omdat zonder de goddelijke genade het werk van de bevrijding voor het wezen te zwaar is.
Als nu de genade van God de voornaamste voorwaarde voor de verlossing is, dat wil zeggen absoluut noodzakelijk, dan is het nu ook begrijpelijk, hoe zeer de arbeid van de Godheid er op gericht is om de wezens het begrip van de genade uitvoerig te verklaren, want er zijn tot op zekere hoogte onbegrensde mogelijkheden, die de naar voltooiing strevende wezens geboden worden om hun doel te bereiken.
De eeuwige Godheid heeft in haar oneindige liefde en wijsheid heel goed bedacht welk een buitengewoon zware strijd het wezen te doorstaan heeft, maar deze strijd is niet te omzeilen, als een ontwikkeling tot een God gelijkend wezen, dat in alles net zo volmaakt moet zijn zoals de Vader in de hemel Zelf volmaakt is, zich moet voltrekken. Een worstelen uit eigen kracht om deze toestand van volmaaktheid te bereiken, zou door de tegenwerking van de boze macht niet heel succesvol zijn, want de laatste is sterker en het wezen zou niet voldoende tegenstand kunnen bieden.
En zo staat God degenen bij, die Hem belijden, die, bewust of onbewust, in zich het verlangen dragen naar de vereniging met God, en dat op elke manier. De hulp bij het opklimmen naar God. Zo moet alles heten, wat onder het begrip ‘genade’, toegankelijk voor de mensen gemaakt wordt. De mens begrijpt de betekenis van het woord niet in zijn volledige diepte. Overal en op elk moment komt de hulp van God het wezen tegemoet en het wil alleen maar vastgegrepen worden. Een innig gebed om de bijstand van God laat hem deze in zijn hele volheid ten deel vallen.
En daarom kan de mens zich met vol vertrouwen aan zijn arbeid aan de ziel wijden, want hij zal, als hij gelovig is en zich om hulp smekend tot de Vader in de hemel wendt, zo vol genade zijn dat hij van het grootste succes verzekerd is. Hij zal, staande in de goddelijke genadezon, buitengewoon gemakkelijk de gevaarlijkste klippen omzeilen en de lastigste wegen moeiteloos afleggen. Zijn ziel zal het losser worden van de boeien voelen, de geest zal actief worden en de omhulling doorbreken en zich eindelijk met de geest van de liefde uit God verenigen. En alles alleen door de goddelijke genade, die elk wezen kan vragen, die door God nooit beperkt uitgedeeld wordt, maar onbeperkt kan worden ontvangen door iedereen die dit maar verlangt.
De goddelijke Schepper eist van zijn schepselen in grote mate een opwaartse ontwikkeling, maar Hij geeft hen tegelijkertijd de aanwijzingen en middelen in de hand, zodat ze de wens van de Schepper kunnen vervullen. Dus het werk op zichzelf is weer niet moeilijk, als de wil maar hetzelfde nastreeft, want de Heer gebiedt de wil van het wezen niet. Het vormen van deze wil is alleen aan hemzelf overgelaten, maar het gebed om de genade van God kan daar dan krachtige hulp verlenen, want de liefde van God is overal werkzaam, waar een wezen zich tot Hem wendt, en deelt de genaden onbeperkt uit, opdat het onvolmaakte wezen eeuwig en altijd een redmiddel weet, die het in de nood en gevaar grijpen kan, en nooit zal een vragend wezen, dat vurig naar goddelijke genade verlangt, zonder hulp gelaten worden.
(08-01-1939) En talloze wezens zullen de genade van God bij zich bespeuren, zolang ze bereidwillig zijn om te ontvangen. Levend geloof en daadkrachtige liefde laat hen een stroom van de genade van God toevloeien. Steeds zal God bereid zijn om het wezen met hulp tegemoet te komen om de weg naar boven voor hem te vergemakkelijken, om het te beschermen tegen de macht van het kwaad en hem de aaneensluiting met de eeuwige geest van de liefde te verzekeren, want “waarlijk zeg Ik jullie”, spreekt de Heer, “jullie leed op aarde zal gering zijn, als jullie maar van Mijn genade gebruik maken. Jullie zullen de hoogste hoogte kunnen bereiken en in rechtstreeks contact tot Mij treden, en jullie ziel zal zweven in het licht”.
Amen
VertalerWorlds will pass away and the suns will lose their light, but God's grace will descend upon His creatures eternally and unchangeably. For what has emerged from Him also takes the course of perfection, and without divine grace the path can never be travelled. Therefore, everything is arranged so infinitely wisely that the being is seized by the flow of divine grace, if only the being itself does not rebelliously distance itself from the flow of grace.... He who lives in grace will be able to cover the path of perfection without effort, but he who rejects it will have to overcome obstacles upon obstacles.... his soul will not find the strength to liberate itself and the spirit will slumber powerlessly within it, unawakened for self-development, because without divine grace the work of liberation is too difficult for the beings. If, therefore, God's grace is the basic condition for redemption, i.e. it is indispensably necessary, then it is also understandable how much the deity's activity aims to explain the concept of grace to the beings in detail, for the beings striving for perfection are to a certain extent offered unlimited possibilities in order to reach their goal. The eternal deity, in Its infinite love and wisdom, has very well considered the extremely difficult struggle it has to endure, yet this struggle cannot be avoided if a development towards a God-like being is to take place, which is to be as perfect in everything as the father in heaven Himself is perfect.... A struggle of one's own strength to reach this state of perfection would not be very successful given the counter-influence of the evil power, for the latter is stronger and the being would not be able to offer sufficient resistance. And thus God stands by those who profess Him, who consciously or unconsciously harbour the desire for union with God in every way. The help to ascend to God.... this is what everything that is made accessible to people under the term "grace" should be called.... Man does not grasp the meaning of the word in its full depth.... Everywhere and at all times God's help comes to meet the being and only wants to be grasped. A heartfelt prayer for God's help allows it to be granted to him in all fullness, and therefore the human being can devote himself to his soul's work with complete confidence, for if he is faithful and turns to the father in heaven for help he will be so full of grace that supreme success is assured to him. Standing in the divine sun of grace, he will easily circumnavigate the most dangerous cliffs and effortlessly cover the most arduous paths.... his soul will feel the loosening of the shackles, the spirit will become lively and break through the shell and finally unite with the spirit of love from God.... and all this only through the divine grace which every being can ask for.... which can never be distributed by God in a limited way but can be received unmeasured by anyone who only desires it. The divine creator demands a great deal of higher development from His creatures, but at the same time He gives them the instructions and means to fulfil the creator's wish. Thus, again, the work itself is not difficult if only the will strives for the same, for the lord does not command the will of the being.... it is entirely up to the being itself to shape it, yet even then prayer for God's grace can grant powerful help, for God's love is active wherever a being turns to Him and distributes unlimited blessings so that the imperfect being will always and forever know of a lifeline which it can seize in adversity and danger, and a requesting being longing for divine grace will never be left without help....
(8.1.1939) And countless beings will feel God's grace in themselves as long as they are willing to receive it. Living faith and active love let rivers of God's favour flow to them.... God will always helpfully approach the being in order to facilitate its path upwards, to protect it from the power of evil and to ensure its union with the eternal spirit of love, for "truly I say to you", says the lord, "your suffering on earth will be little if only you make use of My grace.... you will be able to reach the highest height and enter into direct contact with Me, and your soul will float in the light...."
Amen
Vertaler