• Terug

Oerkracht

Alle stromingen gaan vanuit de oerkracht het heelal in. Elke nog zo geringe uitstraling werkt tot leven brengend en opwekkend. En wanneer nu de oertoestand de uiting van kracht in alle dingen en scheppingen is en er dus aan niets gedacht kan worden wat niet door de oerkracht voortgebracht zou zijn, dan moet ook elk scheppingswerk van God kracht in zichzelf zijn. En dit weliswaar in die mate, zoals zijn aard de almacht en wijsheid van God in alle scheppingen tot uitdrukking brengt.

Hoe doelmatiger de bestemmingen zijn die aan deze scheppingswerken toegedacht zijn, des te begrijpelijker zal deze kracht voor de mensen tevoorschijn komen. En zo moet natuurlijk in de mens, als het schepsel van God, aan wie de edelste bestemming toegedacht is, de goddelijke kracht aanwezig zijn. Want hij is een door de oerkracht opgewekte en levende stralenbundel, die de goddelijke wil en liefde voortgebracht en in het heelal uitgezonden heeft, dat zich in de vorm verdichtte en eeuwig en altijd een deeltje van deze oerkracht is.

De diversiteit van de geschapen wezens zal steeds de veronderstelling toelaten dat ook de overvloed aan kracht ongelijk verdeeld is en ook verschillend tot uitdrukking komt. En deze veronderstelling is juist, want elk wezen is altijd in die mate bekwaam om zijn kracht te laten werken, voor zover de voor het wezen bestemde werkzaamheid hiermee overeenkomt. Elk wezen is uit zichzelf werkzaam. Het is een volledig geïsoleerd, in het heelal staand schepsel aan wie een zekere opdracht als taak gegeven is. En deze taak vervult hij door de in hem werkende kracht, die weer niets anders is dan de onmiddellijke uitstraling van de goddelijke oerkracht.

Wie het wonder van de schepping nauwkeuriger bekijkt, herkent de geest van God, de eeuwig onveranderlijke en eeuwig nooit opdrogende kracht, overal. Alles wat leeft, is door deze kracht doordrongen. En alles wat dood is, ontbeert deze kracht. Dat nu juist alle leven kracht in zichzelf is en dat de afwezigheid van dezelfde kracht voor een ding de dood betekent, is nog begrijpelijker.

En zodra nu deze kracht werkzaam wordt, zal alles leven. Die kracht is goddelijk en is daarom onvergankelijk en eeuwig dezelfde. Ook als ze een wezen duizenden jaren bewoont. Ze zal altijd haar vetrekpunt in God, de eeuwige oerkracht, hebben en daar ook naar terugverlangen, omdat de energieproducent de uitstralingen in het heelal onverminderd terug krijgt en de kringloop eeuwig en altijd hetzelfde is.

En zo is elk geschapen wezen uitgezonden in het heelal met een heel wijs doordachte bedoeling. Het moet zich van zijn kracht, die uit God is en dus het wezen als een gelijk product laat herkennen, bewust worden. Als dezelfde kracht in het kleinste deel; zoals de goddelijke kracht de oerkracht van al het bestaan is.

Amen

Urkraft....

Da força elementar, todas as correntes vão para o universo. Toda radiação, por menorque seja, tem um efeito revigorante e despertador, e se a expressão da força de todas as coisas e criações é o estado original e, portanto, nada pode ser imaginado que não seja produzido pela força original, então toda obra da criação deve ser também a força de Deus em si mesma, e isto na medida em que sua natureza expressa a onipotência e sabedoria de Deus em toda a criação..... Quanto mais intencionais forem os destinos designados para essa obra da criação, tanto mais compreensivelmente essa força se tornará aparente para o ser humano, e assim o ser humano, como criatura de Deus à qual é designado o destino mais nobre, deve naturalmente ter também a força divina dentro dele, pois ele é um feixe de raios despertados e animados pela força elementar, que a vontade e o amor divinos geraram e enviaram ao universo, que se condensou em forma e é sempre e para sempre uma partícula dessa força elementar. A diversidade dos seres criados permitirá sempre a suposição de que a abundância de força também é distribuída de forma diferente e também é expressa de forma diferente. E esta suposição é correta, porque todo ser é sempre capaz de deixar a sua força funcionar na medida em que corresponde à atividade destinada ao ser. Cada ser está activo por si mesmo.... É uma criatura completamente isolada no universo que é responsável por uma determinada tarefa, e cumpre essa tarefa em virtude da força que trabalha dentro dela, que por sua vez não é outra coisa senão a emanação direta da força elementar divina. Qualquer pessoa que olha mais de perto para os milagres da criação reconhece o espírito de Deus, o poder eternamente imutável e sem fim em toda parte. Tudo o que vive é permeado por este poder e tudo o que está morto carece dele, o que é ainda mais compreensível que precisamente toda a vida é poder em si mesma e a falta do mesmo poder significa a morte por uma coisa. E agora, assim que este poder se torna activo, toda a vida se torna.... O poder é divino e por isso é imortal e eternamente o mesmo.... se ele também anima um ser através de milênios. Terá sempre o seu ponto de partida em Deus, o eterno poder elementar, e desejará também voltar para lá, porque o produtor de energia recebe as radiações de volta ao universo sem diminuir e o ciclo é sempre e eternamente o mesmo.... E assim cada ser criado é enviado para o universo com uma intenção bem pensada.... É tomar consciência do seu poder, que é de Deus e assim permite que o ser seja reconhecido como o mesmo produto.... como o mesmo poder na parte mais ínfima, pois existe o poder divino como o poder original de todos os seres....

Amém