Zie, hoe de zee van goddelijke liefde zich uitstort over alle schepselen. Hoe de bron van genade zich onophoudelijk opent en de volheid van Gods liefde zich aan Zijn wezens meedeelt. Steeds zijn zichtbare en onzichtbare krachten bereid het door de liefde van God gewilde uit te voeren en zo werkt de liefde van de Heer onbegrensd. Eeuwig en altijd. Zijn wil is macht, Zijn liefde kracht en Zijn wijsheid schept uit wil en liefde. Ieder ding is dus een in alle wijsheid uitgevoerd liefdeswerk van God. Het is uit zichzelf ontstaan, doordat de liefde van God werkzaam werd en zo’n liefdeswerk moet daarom ook het hoogste zijn. Het geschapene moet aanschouwelijk en tastbaar of zichtbaar de wil en de liefde van God bekendmaken en kan dus ook nooit meer terug in een niets verzinken, want al het geschapene is kracht. Maar de kracht wordt niet minder, maar vermeerdert zich als het ware tot in het oneindige.
Een geschapen wezen, als product van deze scheppingskracht, waarvan de oorsprong de goddelijke liefde is, moet dus eveneens die liefde en die kracht in zich bergen. Ook al in het kleinste deeltje. Ieder wezen bergt een vonk van deze goddelijke liefde en kracht in zich. Het wezen heeft nu, in het bijzondere bezit van een vrije wil, de opdracht om deze vonk evenzo steeds groter te laten worden. Dat wil zeggen in vereniging met de liefde van God de eigen kracht van de liefde te vergroten en zich zo weer met de oerkracht, de essentie van de liefde, te verenigen, opdat alles wat van God uitgegaan was, weer naar Hem terugkeert.
Voor wie dit niet begrijpt: stel je een krachtfabriek voor die kracht produceert en zulks weer afgeeft. Hoe meer kracht nu vereist wordt, des te meer wordt er ook voortgebracht. Maar de fabriek krijgt alle toegevoerde kracht onverminderd terug in de vorm, die door de gebruikte kracht verkregen werd. Er heeft zich dus alleen maar een omvorming van de oerkracht voltrokken, maar niet het geringste deel van die kracht is verloren gegaan. En er kan dus ook nooit het geringste in het heelal meer verloren gaan of vernietigd worden, omdat het steeds alleen maar in een andere vorm, beantwoordend aan de wil van de Heer, in het gehele heelal getuigenis aflegt van de nooit eindigende wil van de eeuwige Godheid om vorm te geven. Dit is voor jou wel begrijpelijk, maar niet hoe de kracht als zodanig zich vermeerdert in het door God geschapen wezen.
De lichtbron droogt in eeuwigheid niet op, want goddelijke kracht kan nooit worden opgebruikt, ofschoon ieder wezen zijn bestaan enkel en alleen aan deze krachtbron te danken heeft. Ononderbroken vermeerdert zich het licht en de kracht door de uitstralingen in het heelal. Deze zijn noch begrensd noch van één of andere invloed afhankelijk, maar ononderbroken uitingen van de werken en de liefde van God, die alleen maar dan zouden afnemen als de wil van God om te scheppen minder zou worden. Maar dit kan niet gebeuren, want het zou een gebrek aan liefde betekenen en daar God toch de liefde is Zelf, moet ze ook onophoudelijk scheppend werkzaam zijn en steeds weer nieuwe levende wezens voortbrengen, naar wie de nooit eindigende liefde van de Vader uitgaat.
Des te meer nu de scheppingsdrang werkzaam is, des te talrijker zijn de wonderen van de schepping. En omdat ieder scheppingswerk kracht uit God is, vermeerdert deze kracht zich dagelijks en ieder uur tot in het oneindige, want er komen voortdurend en overal in het hiernamaals de meest veelsoortige scheppingswerken uit de wil van God voort. En de schepping zal niet één seconde in vormgeving en grootte teruggaan of minder worden, maar in plaats daarvan omvangrijker en veelvormiger worden door de eeuwige onoverwinnelijke scheppingswil van God, die uit de oneindige liefde van God ontspringt. En de Heer heeft daarom ook in ieder geschapen wezen weer de liefde en de wil om zich te ontwikkelen gelegd die dan het wezen, als hij zich de vrije wil eigen gemaakt heeft, tot de hoogste voleinding brengen moet, opdat de kracht van God, die eeuwige liefde is, alleen altijd maar vermeerderd wordt en als zodanig het hoogste geluk in de hemel en op aarde teweegbrengt want het toonbeeld van alle goddelijkheid en daarmee de hoogste zaligheid is de liefde.
Amen
VertalerVoyez comme la Mer de l'Amour divin coule à flots sur toutes les créatures, comme si la Source de la Grâce était ouverte continuellement, et que la plénitude de l'Amour de Dieu se communique à Ses êtres. Des Forces visibles et invisibles sont toujours prêtes à exécuter ce qui est voulu par l'Amour de Dieu, et ainsi l'Amour du Seigneur agit de façon illimitée, toujours et éternellement. Sa Volonté est Puissance, Son Amour est Force, et Sa Sagesse crée à partir de la Volonté et de l'Amour. Chaque chose est par conséquent une chose qui a été exécutée en toute Sagesse à partir d’un Acte d’Amour de Dieu, elle s’est levée toute seule tandis qu'était actif l'Amour de Dieu, et un tel Acte d'Amour doit donc être la chose la plus sublime, ce qui est crée doit annoncer d’une manière imaginable et compréhensible ou bien visiblement la Volonté et l'Amour de Dieu et par conséquent ne peut jamais plus se dénouer en rien, mais augmenter pour ainsi dire à l'infini. Un être créé, en tant que produit de cette Force de création, dont l'Origine est l'Amour divin, doit donc cacher en lui aussi l'Amour et la Force, même pour une part la plus infinitésimale. Chaque être cache en lui une étincelle de cet Amour et Force divins. Maintenant l'être, en particulier celui qui possède la libre volonté, a la tâche, de porter cette étincelle à une forme toujours plus grande, donc par l'unification avec l'Amour de Dieu augmenter sa force d'amour et s'unir ainsi de nouveau avec la Force Primordiale, le Symbole de l'Amour, pour que tout ce qui est procédé de Dieu retourne de nouveau à Lui. À celui à qui cela n'est pas compréhensible, qu’il s’imagine une installation de production d'énergie qui engendre continuellement de l'énergie et qui la donne. Plus d'énergie est maintenant demandée, plus il y en a de produite, mais l'installation reçoit en retour tout ce qui a été produit comme énergie sous la forme qui a été gagnée à travers l'énergie employée, donc il s’est déroulé seulement une transformation de la Force Primordiale, mais il ne s’est pas perdue la moindre partie de Force. Et ainsi dans le Cosmos il ne peut jamais se perdre ou bien être détruite la plus petite partie de Force, parce qu’elle correspond à la Volonté du Seigneur, toujours seulement sous une autre forme; le Cosmos entier donne témoignage de la Volonté de l'éternelle Divinité qui jamais veut cesser de former. Cela t'est bien compréhensible, et comme la Force en tant que telle n'augmente pas dans les êtres créés par Dieu. La Source lumineuse ne s'épuise jamais dans l'Éternité, parce que la Force divine ne peut jamais se consommer, même si chaque être doit son existence toujours à cette Source de Force. La Lumière et la Force augmentent sans interruption à travers les Rayonnements dans le Cosmos. Ceux-ci ne sont ni limités ni ne dépendent de n'importe quelle influence, mais ils sont l'ininterrompue Manifestation de Activité et de l'Amour de Dieu qui diminueraient seulement si la Volonté de Créer de Dieu le voulait. Mais cela ne peut pas se passer, parce que cela signifierait un manque d'Amour, et vu que Dieu est justement l'Amour Même, il doit aussi être incessamment créateur et engendrer toujours de nouveau de nouveaux êtres vivants vers lesquels s’est tourné l'Amour du Père qui ne finit jamais. Maintenant plus la Poussée de créer est active, plus nombreux sont les Miracles de la Création, et vu que chaque Œuvre de Création est Force de Dieu, celle-ci augmente quotidiennement et à chaque instant à l'infini, parce que de la Volonté procèdent toujours continuellement et partout dans le Cosmos à des Œuvres de Création les plus diverses, et la Création comme Telle ne reculera ou ne diminuera même pas d’une seconde en formation et en grandeur, mais deviendra par contre toujours plus volumineuse et multiple en formation à travers l'invincible Volonté de Créer de Dieu, qui provient de l'infini Amour de Dieu. Et le Seigneur a mis en place dans chaque être crée l'amour et la volonté de former qui doivent ensuite porter l'être, si sa libre volonté le désire, à la plus haute perfection, pour que la Force de Dieu, qui est l'éternel Amour, soit toujours seulement augmentée et comme telle suscite le bonheur le plus sublime dans le Ciel et sur la Terre, parce que le Symbole de toute Divinité et avec Elle de la suprême Béatitude est l'Amour.
Amen
Vertaler