Vergelijk Kundgabe met vertaling

Meer vertalingen:

Menswording – Wereldse vreugden – Zelfverlossing

De kracht van de mens werd eindeloos groter en zijn wil werd machtig, want de macht van de liefde kreeg de overhand over het kwaad. En wie nu in de liefde leeft, kan zich deze macht zo eigen maken dat het aardse bestaan volledig voldoende is om als gezuiverd wezen na de lichamelijke dood het gebied van de eeuwige zaligheid binnen te gaan. Alleen de wil van de mensen bleef onaantastbaar en de tegenstander probeert nu deze wil tot het uiterste te beïnvloeden, opdat de drang naar liefde zwakker wordt en daarmee de zelfverlossing door de liefde in twijfel getrokken wordt. Slechts het voortdurende streven om volgens de wil van God te leven stelt paal en perk aan de inspanning van de tegenstander. Waar de wil zich ernstig op God richt, daar heeft de tegenstander alle macht verloren. Hij probeert weliswaar telkens weer de mensen ten val te brengen, maar deze pogingen zijn zonder succes omdat de liefde voor God alles overheerst.

Zo was de menswording van Christus de overwinning op het kwaad. De macht van de tegenstander was gebroken en de kracht van de wezens op aarde die lief wilden hebben, was in dezelfde mate gestegen en een opstijgen naar God werd nu voor alle geestelijke wezens gewaarborgd. De demonen van het heelal proberen nu met alle list de zielen te bemachtigen en alle begeerten die verderf brengen op te wekken of te versterken, want deze verzwakken weer de wil, die anders sterk is en in staat om tegenstand te bieden. Daarom is ieder aards verlangen een hindernis voor de definitieve hereniging met God, want de wil wendt zich dan niet geheel en al naar de eeuwige Godheid toe, maar wordt gedeeld en zal zich geleidelijk steeds meer naar de wereld neigen, omdat de wil van de mensen steeds zwakker wordt en de verlokkingen van de zijde van het kwaad in gelijke mate sterker.

Op zich is het verlangen naar de wereld geen zonde zolang er niet in strijd met geboden van God gehandeld wordt, maar het afzien van alle wereldse vreugden is als het ware de ladder naar boven, want dan wisselt de mens deze om voor de goddelijke genade. Het lichaam geeft gewillig de vreugden van de wereld op, waarvoor de ziel echter onnoemelijk rijk bedacht wordt met kracht en genade voor haar eigenlijke bestemming. En de ziel voelt zich in deze toestand, waar ze zich in lichte sferen ophoudt, goed, terwijl het lichaam geleidelijk de hang naar de wereld volledig verliest en het offer voor het lichaam steeds makkelijker te dragen is, naarmate de toestand van de ziel volmaakter is.

Maar waar de mensen op aarde, die niet in de genade van God leven, naar streven, is alleen maar schijn en bedrog. Alles vloeit weg en vergaat als schuim. Het verschaft het lichaam slechts voor de tijd op aarde welbehagen, maar brengt de ziel in de gebrekkigste toestand. Dan heeft de mens zijn leven op aarde volledig nutteloos geleefd, niet denkend aan de taak die hij te vervullen had. Dan is dus ook het verlossingswerk, de menswording van God, zonder enige zegen voor zo’n mensenkind gebleven. De brug, die de Heiland naar de mensheid geslagen heeft, wordt door zulke mensen niet betreden. Zij gaan voort op de weg van de duisternis, die de mensen eerst op een dwaalspoor bracht, en zien niet de lichtvolle weg, die de liefde van God voor de mensenkinderen begaanbaar gemaakt heeft. Deze weg is wel smal en een weg van zelfverloochening en stelt hoge eisen aan de ziel, maar hij voert beslist naar het doel. Hij vormt de mens van de wereld tot kind van God, dat zich eindelijk verenigt met de hemelse Vader en zo de weg naar huis vindt, het huis van de Vader._>Amen

Vertaler
Vertaald door: Peter Schelling

L’Incarnation en Homme – les joies mondaines - l'auto-libération

La Force de l'homme était devenue infiniment grande car sa volonté était puissante, parce que l'amour conquérait le dessus en puissance sur le malin et celui qui maintenant vit dans l'amour peut s'approprier ce pouvoir, pour que sa carrière sur la Terre soit pleinement suffisante pour entrer en tant qu’être purifié dans les Champs de l'éternelle Béatitude après la mort corporelle. Mais seule la volonté de l'homme est restée intouchable et maintenant le pouvoir opposé cherche à l'influencer jusqu'à l'extrême, de sorte que soit affaiblie la tendance à l'amour et qu’avec cela soit mise en doute l’auto-libération à travers l'amour. Seulement la tendance constante de vivre dans la Volonté de Dieu impose un arrêt à la force de l'adversaire. Là où la volonté se tourne sérieusement vers Dieu, là le pouvoir contraire a perdu toute force, il cherche de toute façon toujours et toujours de nouveau à mener l'homme à la chute, mais ces tentatives sont sans effet, vu que l'Amour de Dieu est au-dessus de tout. Ainsi l’Incarnation en Homme du Christ a apporté la Victoire sur le mal, le pouvoir de l'adversaire a été cassé et dans la même mesure a crû la Force de l'être terrestre de bonne volonté pour aimer, et maintenant la remontée vers Dieu est assurée à tous les êtres spirituels. Les démons du Cosmos cherchent maintenant avec toutes les astuces possibles à s’emparer de ces âmes en réveillant toutes leurs avidités, parce que celles-ci affaiblissent de nouveau la volonté qui autrement était forte et résistante. Donc tout désir mondain est un obstacle à la réunification définitive avec Dieu, parce qu'alors la volonté ne se tourne pas pleinement vers l'éternelle Divinité, mais elle est divisée et se tourne peu à peu toujours plus vers ce qu’exige le monde, parce que la volonté de l'homme devient toujours plus faible et dans la même mesure les tentations de la part du malin toujours plus fortes. En soi le désir pour le monde n'est pas un péché tant qu’avec cela ne sont pas transgressés les Commandements de Dieu, mais le renoncement à toutes les joies mondaines est pour ainsi dire l'échelle vers le Haut, parce qu'alors l'homme échange contre celles-ci la Grâce divine. Le corps renonce volontairement aux joies du monde, chose pour laquelle l'âme a été pourvue incommensurablement richement en Force et Grâce pour sa vraie destination. Et l'âme se sent bien dans cette condition, qui lui permet de séjourner dans les sphères lumineuses, tandis que par contre le corps perd peu à peu totalement sa tendance pour le monde, et le sacrifice du corps est toujours plus facile à porter plus est parfaite la condition de l'âme. Mais les hommes sur la Terre qui ne vivent pas dans la Grâce de Dieu aspirent seulement à l’apparence et à la tromperie pour tout ce qui se dissout et passe comme l’écume en créant seulement un bien-être au corps pour le temps terrestre, mais l'âme est laissée dans une condition très insuffisante. Alors l'homme a vécu totalement sans utilité sa vie terrestre, en ne pensant pas à la tâche dont il avait à s'acquitter. Ainsi même l'Œuvre de Libération, l’Incarnation en tant qu’Homme de Dieu est restée sans aucune Bénédiction pour un tel fils terrestre, le Pont que le Sauveur a édifié pour l'humanité n'a pas été employée par celle-ci. Les hommes continuent à marcher dans l'obscurité qui a initialement mené les hommes dans l'erreur, et ils ne voient pas la voie lumineuse que l'Amour de Dieu a rendue praticable pour les fils terrestres. Cette voie qui est certes étroite est celle du renoncement, de l'auto-abnégation et des exigences spirituelles les plus élevées, mais elle mène inévitablement au but. Cela forme l'homme terrestre à devenir fils de Dieu et finalement à s'unir avec le Père céleste et ainsi trouver le chemin du retour dans la Maison du Père.

Amen

Vertaler
Vertaald door: Jean-Marc Grillet