• Terug

De mens, het grootste wonder van de schepping – Geestelijke werkzaamheid

De wegen van de Heer zijn wonderbaarlijk en in volkomen aanpassing aan Gods wil zal de mens, zichtbaar geleid, altijd dat tegen komen wat zijn ziel tot voltooiing dient. En zo zijn alle uren die je benut voor het winnen van dwalende zielen voor het hemelrijk ook voor jou zelf bijzonder zegenrijk. De kleinste aanmoediging van zo’n ziel kan er al aanleiding toe geven dat ze zich meer en meer tot geestelijke gedachten zal keren.

Deze mensen zullen bij zo’n gebeurtenis een niet alledaagse zaak aanschouwen en zullen, ook wanneer ze het niet volledig kunnen doorgronden, de woorden toch meer aandacht schenken en proberen aan zichzelf rekenschap af te leggen, en hun verdere leven zal steeds enigszins onder de indruk van het gehoorde staan. Evenzo zal van deze ook de nieuwsgierigheid aangespoord worden, ze zullen proberen na te vorsen en niet meer gedachteloos verder te leven, want velen zijn bereid om te geloven als de leer van God hen alleen maar op de juiste manier aangeboden wordt. Daarom moeten de mensen op aarde de tijd benutten en onvermoeibaar zoeken en navorsen, slechts alleen maar langs de weg van het hart. Ze moeten God bij de belangrijkste, alleen onoplosbare levensvraag nooit uitschakelen, maar hun Schepper om antwoord vragen, en deze zal hen dan duidelijk en onbetwistbaar toekomen. Want alleen God is in staat dit vraagstuk op te lossen en zal de mensen informeren en hen verklaringen geven al naar het verlangen en de wil om te geloven.

De mens is onbetwist het grootste wonder van de goddelijke schepping en is werkelijk niet zonder betekenis en doel zo geschapen. Alle functies van het lichaam dienen tot instandhouding en bestemming hiervan en evenzo moet ook aan de werkzaamheid van de gedachten een bepaalde bedoeling ten grondslag gelegd zijn die meer ten doel heeft dan alleen maar de uitoefening van aardse werkzaamheid. Het moet de mens duidelijk zijn dat, als er buiten hem nog vele wonderen van de goddelijke schepping bestaan, zichtbaar en onzichtbaar voor de mensen, de werkzaamheid van de gedachten zich ook hierover uit kan en moet strekken. Want waartoe dient anders de hele schepping, als de mens, volledig afzijdig van haar staand, ze niet tot middelpunt van alle geestelijke werkzaamheid zou kunnen maken? Hoe zou alles te verklaren zijn als de mensen ieder onderzoek daarom als volledig doelloos zou voorkomen en er geen enkele verbinding gemaakt kon worden door het menselijke denken met de schepping in het heelal? Wat zichtbaar is voor de mensen, moet hen noodgedwongen tot nadenken aansporen en dit moet de mensen weer laten uitkomen op een Wezen aan Wie alles onderworpen is.

Waar de gedachten zich eenmaal in zo’n werkzaamheid bevinden, daar moet ook het geloof op gang komen, en wendt zich dan de mens met dit beginnende geloof tot het hogere Wezen om Hem om kennis te vragen, dan zal zijn verlangen verhoord worden en zullen de gedachten steeds dieper worden en, omdat God ze juist leidt, zullen ze ook dichter bij de waarheid komen en in de mensen het geloof vestigen, want wie tot God zijn toevlucht neemt, gaat geen verkeerde weg. Dat zou iedereen moeten bedenken die een Godheid erkent, dat deze eeuwige Godheid haar schepselen niet in duisternis laat tasten als deze haar om verlichting hebben gevraagd. De Schepper van de hemel en de aarde zullen altijd middelen ter beschikking staan om de mensen duidelijk herkenbaar te naderen. De mens moet alleen maar de volledige wil hebben het juiste te doen en te erkennen, en zich vol gelovig vertrouwen naar de Schepper toekeren, dan zal zijn weg op aarde waarlijk de juiste zijn.

Amen

O homem a maior maravilha da criação.... Atividade Mental....

Os caminhos do Senhor são maravilhosos, e em completa submissão à vontade de Deus o ser humano é sempre visivelmente guiado para aquilo que serve à perfeição da sua alma. E assim todas as horas que usais para conquistar almas erradas para o Reino do Céu também são particularmente benéficas para vós. O menor encorajamento de uma alma assim já pode fazer com que ela se volte cada vez mais para pensamentos espirituais. Essas pessoas verão em tal experiência uma coisa não cotidiana e, mesmo que não consigam entendê-la completamente, prestarão mais atenção às palavras e tentarão prestar contas por si mesmas, e sua vida futura estará sempre de alguma forma sob a impressão do que ouviram. Da mesma forma, sua curiosidade será estimulada, eles procurarão investigar e não mais viverão sem pensar, pois muitos estão dispostos a acreditar se apenas o ensinamento de Deus for oferecido a eles da maneira correta. Por esta razão, as pessoas na Terra devem aproveitar o tempo e procurar e pesquisar diligentemente, apenas sempre no caminho do coração.... Eles nunca devem excluir Deus da questão mais importante, apenas insolúvel da vida, mas pedir ao seu Criador uma resposta, e isto tornar-se-á então claro e indubitável.... Pois só Deus é capaz de resolver esta questão e vai instruir o ser humano e dar-lhe explicações de acordo com o seu desejo e vontade de acreditar. O homem é indiscutivelmente o maior milagre da criação divina e não foi verdadeiramente criado sem sentido e propósito..... Todas as funções do corpo servem a manutenção e a finalidade do corpo e, da mesma forma, a atividade do pensamento deve ser baseada em uma intenção específica que visa mais do que apenas o exercício da atividade terrestre.... Deve ficar claro para o ser humano que, se existem muitos milagres da criação divina à parte dele, visíveis e invisíveis para as pessoas, a atividade do pensamento pode e deve se estender também a elas. Pois, caso contrário, para que seria toda a criação se o homem, completamente à parte, não pudesse fazer dela o centro de toda a actividade de pensamento....? Como tudo poderia ser explicado se toda a pesquisa parecesse ao homem ser completamente inútil e não pudesse ser estabelecida qualquer ligação entre o pensamento humano e a criação no universo? O que é visível ao ser humano deve necessariamente estimulá-lo a pensar, e isto, por sua vez, deve deixar o ser humano concluir que tudo está subordinado a Ele.... Uma vez que os pensamentos estão em tal atividade a fé também deve começar, e se o ser humano então se volta para este Ser muito mais elevado em fé incipiente, apelando para Ele por conhecimento, então o seu pedido será concedido, e os pensamentos vagarão cada vez mais profundamente e, porque eles são corretamente guiados por Deus, também logo se aproximarão da verdade e fortalecerão a fé do ser humano, pois ninguém toma o caminho errado que se refugia em Deus. Todos que reconhecem uma Deidade devem ter isso em mente.... que essa eterna Deidade não deixará suas criações tatear na escuridão se elas se aproximarem de vocês para a iluminação. O Criador do céu e da terra terá sempre os meios à sua disposição para se aproximar do ser humano de uma forma claramente reconhecível, só o ser humano deve ter a plena vontade de fazer e reconhecer o que é certo e voltar-se para o Criador com total fé, então o seu caminho terreno será verdadeiramente o certo....

Amém