• Terug

Vreugden van de wereld – Opnamevat van de goddelijke geest

Laat jullie niet verblinden door de prikkels van de wereld. Want jullie geraken in groot gevaar, en jullie zielenheil moeten jullie boven alles in de wereld stellen. Als jullie de Heer willen dienen, dan moeten jullie alles opgeven wat jullie met deze aarde verbindt. Jullie moeten je bewust teweerstellen tegen de verlokkingen van de wereld. De strijd hiertegen versterkt de geest in jullie en jullie worden als het ware als overwinnaar van de materie vrij van het geweld van het kwaad.

Alles wat jullie zien en voelen, bergt onvrij geestelijks in zich, wat jullie moeten weerstaan, want de aarde met alle glans en alle uiterlijkheden is jullie gegeven als steen des aanstoots, als verzoeking, opdat jullie je daaraan zullen beproeven en uit vrije wil deze verzoeking leren weerstaan. Heeft alle glans van de wereld zich eenmaal van jullie harten meester gemaakt, dan is de strijd onuitsprekelijk zwaar en dan betekent dat geweld gebruiken om het hemelrijk te verwerven. Alleen maar in voortdurende strijd tegen de verzoeking is het mogelijk de ziel uit haar nood te verheffen en haar te verlossen uit de donkere nacht. Ze smacht al te zeer in de banden van de haar omgevende materie en haar verlangen is de bevrijding hiervan.

Daarom moet de mens alles mijden wat haar omhulsel zou kunnen verdikken. Hij moet proberen haar verlichting te brengen doordat hij gewillig alles opgeeft wat hem met de aardse wereld verbindt en zijn gedachten op de geestelijke wereld richten. Daardoor wordt het licht en helder rondom de ziel en haar toestand wordt vrijer en vrijer. Ze zoekt de verbinding met de in haar sluimerende goddelijke geest die zich met de ziel verenigen kan, naarmate ze vrijer van de materie wordt. Zo is het ter opwekking van de geest in zich telkens voorwaarde tegenstand te bieden aan alle wereldse verlangens. Want nooit kan de toestand van de ziel zich verbeteren als het lichaam aan aardse verlangens toegeeft, en daarom kan de ziel ook nimmer een opnamevat van de goddelijke geest worden.

De wereld lokt wel heel erg en is daarom onophoudelijk een gevaar voor de ziel, maar omdat de mens hulpkrachten van iedere aard ter beschikking staan gedurende het leven op aarde, heeft hij het toch in zijn macht haar te weerstaan. De goddelijke Schepper laat geen wezen onbeschermd en machteloos door het leven op aarde gaan. Iedere bescherming en iedere hulp kan hij zich verschaffen door het gebed en wie zich van dit middel bedient, kan iedere aardse verzoeking de baas worden, want hij wordt door het gebed deelachtig aan alle genade van de Heer en hoeft nooit meer te vrezen zonder bescherming aan alle verzoekingen van de wereld overgeleverd te zijn.

Hij vermeerdert zijn geestelijke goederen in dezelfde mate als hij zich van het gebed bedient. Hij heeft dus zelfs de mogelijkheid en de macht figuurlijk de aarde te verlaten en zich daarvoor geestelijk volop te verzadigen en veel mooiers voor de ziel in te ruilen dan dat de aarde ooit aan wereldse vervulling van het lichaam bieden kan. En dus geeft de mens niets op als hij de vreugden van de wereld mijdt, maar wint onuitsprekelijk veel, want de vreugden van de wereld zijn niet bestendig, zij zijn onecht en vergankelijk, maar de geestelijke vreugden wegen tegen al het aardse op en blijven bestaan tot in alle eeuwigheid.

Amen

Delícias do mundo.... Receptáculo do Espírito Divino....

Não se deixem iludir pelos encantos do mundo. Pois estás em grande perigo e a tua salvação será mais importante para ti do que tudo no mundo. Se você quer servir ao Senhor, você deve desistir de tudo que o liga a esta terra, você deve se defender conscientemente contra as tentações do mundo. A luta contra estes fortalece o espírito em vós, e ficais, por assim dizer, livres do poder do mal como conquistadores da matéria. Tudo o que você vê e sente contém uma espiritualidade imatura à qual você deve resistir, pois a terra com todo o seu esplendor e aparências externas lhe é dada como uma pedra de tropeço.... como uma tentação.... para que vocês se testem contra isso e aprendam a resistir a essa tentação de sua própria vontade. Uma vez que todo o esplendor do mundo tenha tomado conta do teu coração, então a batalha é inexprimivelmente difícil, e então tens de usar a força para adquirir o Reino do Céu. Só numa luta constante contra a tentação é possível levantar a miséria da alma e libertá-la da noite escura. Ela definha demasiado nos laços da matéria circundante, e o seu desejo é de libertação dela. É por isso que o ser humano deve evitar tudo o que possa engrossar a sua concha.... ele deve tentar trazer-lhe alívio, renunciando de bom grado a tudo o que o liga ao mundo terreno e virar os seus pensamentos para o mundo espiritual. Isto torna-a leve e brilhante à volta da alma e o seu estado torna-se mais livre e mais livre.... Ela procura a ligação com o espírito divino adormecido nele, que pode unir-se à alma quanto mais livre ela se torna da matéria. Assim, a resistência a todos os desejos mundanos é sempre um pré-requisito para o despertar do espírito em si mesmo..... Pois a condição da alma nunca poderá melhorar se o corpo ceder ao desejo terreno e, portanto, a alma nunca poderá tornar-se um receptáculo para o espírito divino. O mundo é de fato muito tentador e, por isso, põe constantemente em perigo a alma, mas como o ser humano tem todo tipo de ajuda à sua disposição durante a vida terrena, ele é capaz de resistir a isso. O Criador divino não deixa nenhum ser passar pela vida terrena indefeso e impotente.... Ele pode obter toda proteção e ajuda através da oração, e qualquer um que use este meio pode dominar toda tentação terrena, pois através da oração ele se torna participante de toda a graça do Senhor e nunca precisa temer nunca ficar indefeso à mercê de todas as tentações do mundo. Ele aumenta os seus bens espirituais na mesma medida em que faz uso da oração, assim ele próprio tem a possibilidade e o poder de se separar figurativamente da Terra e, em troca, satisfazer-se plenamente espiritualmente e trocar coisas muito mais belas para a alma do que a Terra pode oferecer ao corpo em termos de realização mundana. E assim o ser humano não desiste de nada quando evita os prazeres do mundo, mas ganha incrivelmente, pois os prazeres do mundo não são de permanência.... eles são irreais e transitórios.... mas os prazeres espirituais superam todas as coisas terrenas e duram por toda a eternidade....

Amém